Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι ύπουλες μέθοδοι του Πούτιν

Στο κύριο άρθρο τους, οι FT υποστηρίζουν πως κυβερνήσεις και επιχειρήσεις στην Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσουν την αλλαγή των σχέσεων με τη Ρωσία. Να επιβληθούν κυρώσεις, ακόμη κι αν αυτό έχει παράπλευρες απώλειες στην οικονομία της ευρωζώνης.

  • Editorial
Οι ύπουλες μέθοδοι του Πούτιν

Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ο Βλαντιμίρ Πούτιν συγκέντρωσε περίπου 40.000 στρατιώτες στα σύνορα της χώρας του με την Ουκρανία. Διοικητές του ΝΑΤΟ έχουν κατ’ επανάληψη προειδοποιήσει ότι στρατιωτική ανάπτυξη τέτοιου μεγέθους σημαίνει πως ο ηγέτης του Κρεμλίνου μπορεί να ετοιμάζεται για εισβολή στα ανατολικά της χώρας του, όπου υπάρχουν μεγάλες κοινότητες ρωσόφωνων.

Λαμβάνοντας υπόψη τον βάναυσο τρόπο με τον οποίο ο Β. Πούτιν προχώρησε τον προηγούμενο μήνα στην προσάρτηση της Κριμαίας, η πιθανότητα τέτοιας εισβολής δεν πρέπει να αποκλειστεί. Για πρώτη φορά όμως, ο Ρώσος ηγέτης φαίνεται πως εξετάζει εάν μπορεί να αποσταθεροποιήσει την Ουκρανία με πιο ύπουλες μεθόδους – οι οποίες μπορεί να αφήσουν τη Δύση μετέωρη, να αναζητά τρόπους αντίδρασης.

Πριν από μία εβδομάδα, φιλορώσοι μαχητές κατέλαβαν κρατικά κτίρια σε τρεις πόλεις της ανατολικής Ουκρανίας, δηλώνοντας ότι διεκδικούν αυτονομία από τη νέα κυβέρνηση του Κιέβου. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ένοπλοι μασκοφόροι επιτέθηκαν σε κυβερνητικά γραφεία σε όλη την περιοχή, σε μία προσπάθεια στήριξης των φιλορώσων μαχητών.

Τις δύο τελευταίες ημέρες, το Κρεμλίνο επιμένει ότι αυτοί οι ένοπλοι δεν έχουν σχέση με τον ρωσικό στρατό. Η Μόσχα, όμως, χρησιμοποίησε ειδικές δυνάμεις για να υποδαυλίσει την αναταραχή στην Κριμαία, η οποία οδήγησε και στην τελική προσάρτησή της περιοχής από τη Ρωσία. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Β. Πούτιν επαναλαμβάνει την ίδια μέθοδο και σε αυτήν τη νέα φάση της κρίσης - και οι ΗΠΑ δικαίως το βροντοφωνάζουν.

Δεν είναι η πρώτη φορά στο ουκρανικό σίριαλ που οι ηγέτες της Δύσης προσπαθούν να καταλάβουν ποιος είναι ο τελικός στόχος του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θέλει να υπονομεύσει μόνιμα την κυβέρνηση του Κιέβου προκειμένου να ανακόψει την πορεία της Ουκρανίας προς την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Για να το πετύχει αυτό, ο Β. Πούτιν θέλει να διασπάσει τη χώρα σε αυτόνομες περιοχές, εκ των οποίων ορισμένες θα στραφούν στη Μόσχα και όχι στο Κίεβο.

Ενώ όμως, προωθεί αυτόν τον στόχο, ο πρόεδρος της Ρωσίας είναι βέβαιο πως γνωρίζει ότι ενδεχόμενη εισβολή στην Ουκρανία θα ήταν στρατιωτικά δύσκολη, και παράλληλα θα πυροδοτούσε ευρύτερες οικονομικές κυρώσεις από τη Δύση. Έτσι, προς το παρόν, φαίνεται να προσπαθεί να πετύχει τον ίδιο στόχο διά της πλαγίας.

Οι μέθοδοί του δημιουργούν δυσκολίες τόσο για τη μεταβατική κυβέρνηση του Κιέβου όσο και για τη Δύση. Πρώτον, οι αρχές της Ουκρανίας πρέπει να αποφύγουν την πρόκληση και να μην προχωρήσουν σε σκληρότερα μέτρα εναντίον των ρωσώφωνων πληθυσμών στα ανατολικά της χώρας. Το Κίεβο πρέπει να προσπαθήσει αφοπλισμό των παραστρατιωτικών που μπήκαν στη χώρα, αλλά χρειάζεται να έχει κατά νου ότι μία βίαιη αντίδραση είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει το Κρεμλίνο. Εάν γινόταν κάτι τέτοιο, τότε η Ρωσία θα είχε καλύτερα επιχειρήματα για σαρωτική στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν ποια θα είναι η στάση τους εάν ο Β. Πούτιν συνεχίσει τις προκλήσεις. Προς το παρόν, το μήνυμα από τη Δύση ήταν πως ενδεχόμενη εισβολή στην ανατολική Ουκρανία θα προκαλέσει νέες κυρώσεις που θα πλήξουν δομικούς τομείς της ρωσικής οικονομίας. Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., όμως, χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν πώς θα αντιδράσουν εάν ο Β. Πούτιν συνεχίσει αυτήν την ύπουλη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας.  Κάποια στιγμή, αυτές οι ενέργειες χρειάζεται να οδηγήσουν σε νέες κυρώσεις από τις κυβερνήσεις της Δύσης.

Το θέμα είναι πιο σημαντικό για την Ε.Ε. Κατά τη διάρκεια της ουκρανικής κρίσης, η κυβέρνηση Ομπάμα ήθελε να τιμωρήσει τη Ρωσία για τις ενέργειές της. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., όμως, ορισμένα εκ των οποίων εξαρτώνται πολύ από τη Μόσχα για την κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών, παραμένουν διχασμένα για το τι πρέπει να γίνει.

Οι ευρωπαϊκές κυβέρνησεις και οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων χρειάζεται να δεχθούν ότι αυτό πρέπει να αλλάξει. Η αχίλλειος πτέρνα της Ρωσίας είναι η οικονομία. Εάν ο Β. Πούτιν επιμένει στην προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για επιβολή μέτρων – ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στις δικές τους οικονομίες. 

© The Financial Times Limited 2014. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v