Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Ανησυχούν οι επιχειρήσεις για την πολιτική αβεβαιότητα

Aνησυχία για την πολιτική σταθερότητα σε μια περίοδο όπου οι εξελίξεις στην πραγματική οικονομία έπρεπε να... τρέχουν με 1.000. Φρένο σε προσδοκίες για ομαλή χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και επενδύσεις. Τι υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς.

Ανησυχούν οι επιχειρήσεις για την πολιτική αβεβαιότητα

Κινδύνους από πιθανή παρατεταμένη προεκλογική περίοδο ή και από μακρά περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές (όποτε και αν αυτές γίνουν) επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς και δεν είναι τυχαίο ότι την επίσπευση των πολιτικών διαδικασιών την έχουν επισημάνει πολιτικοί που πρόσκεινται στην κυβέρνηση και διαθέτουν ερείσματα στον επιχειρηματικό κόσμο.

Σύμφωνα με τα επιχειρήματά τους, η πραγματική οικονομία δεν αντέχει το... μαρτύριο της σταγόνας και μια ακόμη πολύμηνη καθυστέρηση, επομένως θα πρέπει να ξεμπερδεύουμε με το πολιτικό ζήτημα, προκειμένου ό,τι είναι να γίνει να γίνει μια ώρα αρχύτερα.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση θα ήθελε, αν ήταν δυνατόν, να ολοκληρώσει τη συμφωνία με την τρόικα ακόμη και μέσα στον Σεπτέμβριο και στη συνέχεια, εντός του 2014 ή έστω τον Ιανουάριο του 2015, όχι μόνο να έχει ξεκινήσει, αλλά και να έχει ολοκληρώσει την αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μειώσει κατά τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ τις ετήσιες τοκοχρεολυτικές δόσεις για τα επόμενα χρόνια. Με μια τέτοια συμφωνία, η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα και να εξασφαλίσει τους 180 βουλευτές που θα ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν γίνουν όλα αυτά, τότε θα έχουμε μια ελληνική οικονομία με σταθεροποιημένα δημοσιονομικά στοιχεία και με προδιαγεγραμμένο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2%-3%.

Και απέναντι σε όσους θεωρούν το συγκεκριμένο κυβερνητικό εγχείρημα τεχνοκρατικά ανέφικτο, η απάντηση είναι πως ο κ. Σαμαράς θα επιδιώξει έναν πολιτικό συμβιβασμό με τους Ευρωπαίους, με το επιχείρημα πως αν δεν γίνουν τα πράγματα έτσι, τότε οι Ευρωπαίοι θα κληθούν να διαπραγματευθούν με τη (θεωρητικά σκληρότερη) κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.

Προφανώς, κανείς δεν μπορεί να στοιχηματίσει πως τα πράγματα θα εξελιχθούν κατ' αυτόν τον τρόπο και μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν αδύνατον οι Ευρωπαίοι να δώσουν τα πάντα στην Ελλάδα και να συμφωνήσουν σε ορίζοντα δεκαετιών με μια κυβέρνηση που πιθανόν να πέσει μέσα στους επόμενους μήνες. Είναι πολύ πιθανό, υποστηρίζουν, να ζητήσουν κάποιου είδους δεσμεύσεις και από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε γίνει στο παρελθόν με τις υπογραφές των κ. Σαμαρά, Παπανδρέου και Καρατζαφέρη...

Από την άλλη πλευρά, οι περισσότεροι παράγοντες της αγοράς δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους, σε περίπτωση που αυτές θα γίνουν με Έλληνα πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα. «Από τη στιγμή που δεν συναινούν στις "λογικές" απαιτήσεις του κ. Σαμαρά, πώς θα συμφωνήσουν στις "ακραίες" του κ. Τσίπρα;» αναρωτιέται γνωστό χρηματιστηριακό στέλεχος.

Σε κάθε περίπτωση όμως, κοινή αντίληψη είναι πως η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος προκαλεί μεγάλη ζημιά στις ελληνικές επιχειρήσεις.

«Καλός και χρυσός ο αυξημένος τουρισμός, πολύ καλή η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, ωστόσο μην περιμένετε να δείτε αλλαγή κλίματος και ουσιαστική ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία, αν προηγουμένως δεν αρχίσει να τρέχει ο δείκτης της βιομηχανικής παραγωγής. Kαι για να γίνει αυτό δεν χρειάζεται μόνο η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων -που όντως βοηθάει- αλλά και η σημαντική τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων, ιδίως από το εξωτερικό, καθώς οι τελευταίες -εκτός των άλλων- ενισχύουν και το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας και τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος».

Αυτό δήλωσε στο Euro2day.gr υψηλόβαθμο στέλεχος εισηγμένης, σημειώνοντας πως όσο δεν ξεκαθαρίζει το πολιτικό κλίμα και ο νόμος για τα «κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια», τόσο οι ιδιωτικές επενδύσεις θα αναβάλλονται.

Σύμφωνα επίσης με αξιόπιστους παράγοντες της αγοράς, είναι ξεκάθαρο πως η ομαλοποίηση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας περνάει μέσα από την εξάλειψη του πολιτικού ρίσκου.

«Οι επιχειρηματίες θα πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να περιμένουν πολλά πράγματα από τις τράπεζες. Οι εικόνες του 2007 και του 2008 έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και στο μέλλον οι τραπεζικές χορηγήσεις θα είναι περιορισμένες, ελεγμένες και επιλεκτικές. Ούτε τα επιτόκια χορηγήσεων μπορούν να μειωθούν σημαντικά, καθώς 2,5% κοστίζουν στις τράπεζες τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Ας μην ξεχνάμε επίσης πως ο διοικητής της ΕΚΤ μόλις πρόσφατα ενθάρρυνε τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να απευθυνθούν στις ομολογιακές αγορές, δίνοντας το μήνυμα ότι για τις ευρωπαϊκές τράπεζες προέχει ο στόχος της απομόχλευσης. Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Ότι η βάση της χρηματοδότησης της οικονομίας θα προέλθει από το εξωτερικό και πως για να ξεκινήσει η όλη διαδικασία θα πρέπει πρώτα να απαλλαγεί η χώρα από το λεγόμενο πολιτικό ρίσκο»...

 

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v