Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

To Παρίσι και η μάχη των εντυπώσεων

Η αποφόρτιση της έντασης που δημιουργούν οι επισκέψεις της τρόικας στην Αθήνα μπορεί να βρίσκεται πίσω από την απόφαση για τη συνάντηση στο Παρίσι. Όμως, εκείνο που θα μετρήσει τελικά δεν είναι το αποτέλεσμα.

Οι προηγούμενες επισκέψεις της τρόικας στην Αθήνα χαρακτηρίστηκαν από ένταση και επιβάρυνση του γενικότερου κλίματος με βάση κυβερνητικές διαρροές, τη γνησιότητα των οποίων δεν ήταν εύκολο να ελέγξει κάποιος.

Επιπλέον, οι επισκέψεις έδιναν την ευκαιρία στα κόμματα της αντιπολίτευσης να επιτεθούν στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της και τα όποια μέτρα δεσμευόταν να λάβει απέναντι στους πιστωτές.

Επομένως, η μεταφορά των συζητήσεων στο Παρίσι βοηθά στη μείωση των εντάσεων και έχει κάποια πολιτική λογική γιατί δεν δίνει την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να επιτεθεί στην κυβέρνηση, όπως σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Αναμφισβήτητα, οι συζητήσεις στο Παρίσι έχουν τη σημασία τους.

Όμως, όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, εκείνο που θα μετρήσει περισσότερο δεν είναι το αποτέλεσμα των συζητήσεων-διαπραγματεύσεων αυτό καθεαυτό.

Εκείνο που θα μετρήσει είναι οι εντυπώσεις που θα σχηματίσουν οι τρίτοι. Κυρίως οι συμμετέχοντες στις αγορές.

Το λέμε αυτό γιατί είναι γνωστό ότι οι συζητήσεις στο Παρίσι είναι μέρος μιας διαδικασίας κατά την οποία η ελληνική πλευρά θέλει να οδηγηθεί σε απεμπλοκή από την τρόικα όπως τη γνωρίσαμε.

Όμως, η επιθυμία θα μπορούσε να καταστεί μπούμερανγκ αν οι αγορές σχημάτιζαν την εντύπωση ότι η όποια εξέλιξη οδηγεί σε καταστρατήγηση του προγράμματος προσαρμογής.

Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα πριν από λίγες εβδομάδες όταν το κόστος δανεισμού του δημοσίου αυξήθηκε απότομα στο άκουσμα της είδησης ότι η Ε.Ε. ίσως διαλύσει την τρόικα.

Πίσω από την αντίδραση των αγορών κρύβεται η αντίληψη ότι η Ελλάδα θα σταματήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αν η τρόικα αποχωρήσει.

Είναι μια αντίληψη που εδραιώθηκε την περίοδο 2010-2012 όταν η ελληνική πλευρά αθετούσε αρκετές από τις συμφωνίες που είχε υπογράψει με τους δανειστές.

Η συγκεκριμένη αντίληψη δεν είναι εύκολο να ξεριζωθεί και θα χρειαστεί να περάσει αρκετό χρονικό διάστημα για να συμβεί κάτι τέτοιο.

Κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς στόχους και η οικονομία της ανακάμπτει.

Όπως έχουμε τονίσει ξανά στο παρελθόν, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να απογαλακτιστεί από τους δανειστές αν δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της χωρίς τη «βοήθειά» τους.

Οι αγορές και ο εσωτερικός δανεισμός είναι οι μοναδικές δυνητικές πηγές χρηματοδότησης αν η χώρα θέλει να αποφύγει νέα δάνεια και προγράμματα.

Επομένως, θα πρέπει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού τη μερική πρόσβαση στις αγορές και να φροντίσει να μετατραπεί σε πλήρη.

Μόνο τότε θα αποκτήσει πλήρη αυτονομία έναντι των δανειστών.

Καλές οι πολιτικές κορόνες, όμως χωρίς εξασφαλισμένη χρηματοδότηση των αναγκών της χώρας είναι κενές λόγου.

Απαιτούνται λοιπόν λεπτοί χειρισμοί ώστε ο χάρτης της σταδιακής απεμπλοκής από την τρόικα να μη δημιουργήσει την εντύπωση στις αγορές ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει τις μεταρρυθμίσεις και το πρόγραμμα.

Ακόμη και αν το κάνει.

Υπό αυτό το πρίσμα, το αποτέλεσμα των συζητήσεων στο Παρίσι ίσως δεν έχει τόση σημασία, όσο η εντύπωση που θα αποκομίσουν οι αγορές από τη συνάντηση.

Dr. Money


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v