Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι ασκήσεις επί χάρτου έχουν κόστος

Η ελληνική κρίση έδειξε ότι οι προβλέψεις δεν ήταν το δυνατό σημείο των δανειστών. Κι όμως, οι τελευταίοι θα αποφασίσουν αν το χρέος είναι φερέγγυο, προβλέποντας τα επιτόκια, τους ρυθμούς ανάπτυξης και τα πρωτογενή πλεονάσματα των επόμενων 30-40 χρόνων. Σουρεαλιστικό.

Οι ασκήσεις επί χάρτου έχουν κόστος

O αείμνηστος νομπελίστας οικονομολόγος Λόρενς Κλάιν, τον οποίο ήμασταν τυχεροί να είχαμε καθηγητή στην οικονομετρία, μας έλεγε ότι θα γίνει πιο εύκολο να προβλέπεις τον καιρό παρά τις μακροοικονομικές σειρές, π.χ. ρυθμός ανάπτυξης, πληθωρισμός κ.τ.λ.

H άποψη που επικρατούσε στη Wall Street για τις προβλέψεις ήταν κάπως διαφορετική.

Αρκούσε να είσαι σωστός στο 40% των περιπτώσεων στην αγορά των συμβολαίων futures, για να βγάλεις  κέρδος.

Αν οι θεσμοί των δανειστών αξιολογούνταν για τις εκτιμήσεις τους στα τρία ελληνικά προγράμματα προσαρμογής από το 2010 μέχρι σήμερα, θα έπαιρναν πολύ χαμηλή βαθμολογία.

Αν δούλευαν για ιδιωτικές εταιρείες, θα μπορούσαν κάλλιστα κάποιοι από αυτούς να είχαν απολυθεί.

Κι όμως, όλοι αυτοί καλούνται να προβλέψουν την πορεία των επιτοκίων δανεισμού, του ρυθμού ανάπτυξης και των πρωτογενών πλεονασμάτων της Ελλάδας τις επόμενες δεκαετίες, στο πλαίσιο της ανάλυσης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (DSA).

Το αποτέλεσμα θα κρίνει το εύρος των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους που θα αποφασισθούν από το Eurogroup μετά το τέλος του προγράμματος.

Δεν είναι μικρό πράγμα για μια χώρα που κοντεύει μια δεκαετία σε κρίση και έχει χάσει το ¼ του ΑΕΠ που είχε το 2008.

Το πράγμα δυσκολεύει περισσότερο, γιατί μπαίνουν στη μέση πολιτικοί υπολογισμοί.

Είναι γνωστό ότι το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προτιμούν να παράγει η Ελλάδα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ως προς το ΑΕΠ επί χρόνια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην οικονομική οικονομία, παρά να αποφασίσουν γενναία μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Το αντίθετο ακριβώς υποστηρίζει το ΔΝΤ, που όμως συχνά πυκνά κατηγορείται από την ελληνική κυβέρνηση για αναλγησία, με την τελευταία να έχει συναινέσει -έστω κι αν δυσανασχετεί- στις απαιτήσεις του Βερολίνου.

Είναι προφανές ότι το τελικό αποτέλεσμα της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους (DSA) είναι μια άσκηση επί χάρτου στην οποία υπεισέρχονται πολιτικοί υπολογισμοί, η αντικειμενική δυσκολία πρόβλεψης με ορίζοντα τις επόμενες δεκαετίες και οι φτωχές επιδόσεις των θεσμών στο μέτωπο των προβλέψεων.

Όλα αυτά δεν προδιαθέτουν για καλό αποτέλεσμα.

Το αντίθετο θα λέγαμε, με τον νόμο των πιθανοτήτων.

Όμως, τις συνέπειες θα πληρώσει ακόμη μια φορά η μεγάλη μάζα του ελληνικού λαού, που δεν είναι άμοιρη ευθυνών για την κατάσταση στην οποία έφτασε η χώρα.

Δυστυχώς, αυτού του είδους οι ασκήσεις χάρτου έχουν κόστος, αλλά όπως έστρωσε κανείς θα κοιμηθεί.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v