Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Το επόμενο παράθυρο ευκαιρίας!

Στις αγορές παίζει ρόλο η τύχη. Όμως, εκείνο που προέχει είναι η καλή κρίση. Το τάιμινγκ λοιπόν της επόμενης εξόδου της χώρας στις αγορές δεν θα πρέπει να αφεθεί στην καλή τύχη, στο όνομα της τακτικής του by the book.

Το επόμενο παράθυρο ευκαιρίας!
Κυβερνητικοί  παράγοντες και άνθρωποι της αγοράς συμφωνούν πως η Ελλάδα θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της επενδυτικής κοινότητας, προχωρώντας σε αρκετές πετυχημένες εκδόσεις ομολόγων πριν τον Αύγουστο του 2018, αν θέλει να βγει από τα μνημόνια.

Όμως, η πορεία είναι πιθανόν να κρύβει αρκετές λακκούβες που θα πρέπει να αποφύγει.

Υπάρχουν παραδείγματα από το παρελθόν που οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει, αλλά προσφέρονται για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων.

Ολοι μιλάνε για την έκδοση του 5ετούς ομολόγου τον Απρίλιο του 2014 και το συγκρίνουν με το τωρινό και το 3ετές κρατικό ομόλογο που εξέδωσε η χώρα εν μέσω τρικυμίας τον Ιούλιο του 2014.

Όμως, κανένας δεν μιλάει για το 7ετές ομόλογο που σχεδίαζε να βγάλει στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2014 και το οποίο ποτέ δεν βγήκε.

Αν είχε πουλήσει το 7ετές ομόλογο, θα είχε ακόμη περισσότερα λεφτά για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του δημοσίου προς ιδιώτες ή/και αποθεματικό ρευστότητας.

Ο λόγος που η Ελλάδα δεν έβγαλε ποτέ το 7ετές ομόλογο ήταν πολυσχιδής, απ’ όσο θυμόμαστε.

Συνδεόταν με την επιλογή της ελληνικής πλευράς να διεκδικήσει φωναχτά την «καθαρή» έξοδο από το δεύτερο μνημόνιο και την απομάκρυνση του ΔΝΤ, το συγκρουσιακό κλίμα που επικράτησε στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα στο Παρίσι και, τέλος, τη μικρή επιδείνωση των συνθηκών στις διεθνείς αγορές ομολόγων τον Σεπτέμβριο του 2014.

Ασφαλώς υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Αυγούστου-Σεπτεμβρίου του 2014 και της τωρινής περιόδου.

Σήμερα, π.χ. υπάρχει το σίριαλ του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου που οι δανειστές παίρνουν στα σοβαρά και το οποίο θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει προβλήματα σε μια νέα έξοδο στις αγορές.

Υπάρχει επίσης η αναμενόμενη ανακοίνωση της ΕΚΤ τον Σεπτέμβριο για τον περιορισμού του QE από το 2018, με δεδομένη την ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης και του δομικού πληθωρισμού στην ευρωζώνη.

Οι αγορές προεξοφλούν μια τέτοια απόφαση μεν αλλά είναι διαφορετικά να ανακοινωθεί από τον κ. Ντράγκι.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν αρκετά ενθαρρυντικά “soft” στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο.

Με δεδομένο ότι η τρίτη αξιολόγηση θα ξεδιπλωθεί το διάστημα Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου με άγνωστη κατάληξη, το πιο λογικό είναι πως η επόμενη έξοδος της Ελλάδας στις αγορές θα πρέπει να την προλάβει.

Αυτό σημαίνει πως υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο και πιο συγκεκριμένα μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης εβδομάδας, εκτός απροόπτου.

Αν η χώρα δεν εκμεταλλευθεί αυτό το παράθυρο για τον οποιοδήποτε λόγο που δεν συνδέεται με τις συνθήκες στην αγορά, π.χ. δεν αρέσει η τιμολόγηση του νέου ομολόγου από την αγορά για πολιτικούς λόγους, τότε ίσως χρειασθεί να περιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αυτή τη φορά λοιπόν δεν θα πρέπει να το αφήσει στην καλή τύχη, καθυστερώντας μια απόφαση για να είναι «δεοντολογικά» σωστή.

Θα πρέπει να «τραβήξει» τη σκανδάλη όταν εκτιμήσει πως είναι η κατάλληλη ώρα και την παίρνει.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v