Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Μπορεί ο Τραμπ να βάλει πλάτη;

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας αντισυμβατικός πρόεδρος που έπαιξε το χαρτί του μετασχηματιστικού ηγέτη για να εκλεγεί. Μόνο που δεν είναι. Αυτό περιορίζει τη δύναμή του και τι μπορεί να κάνει σε ειδικές περιπτώσεις.

Μπορεί ο Τραμπ να βάλει πλάτη;
Στην ιστορία των ΗΠΑ, πολλοί πρόεδροι διεκδίκησαν τον τίτλο του μετασχηματιστικού προέδρου (transformational), όμως ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πραγματικά ήταν τέτοιοι.

Θα συμφωνήσουμε με εκείνους που πιστεύουν ότι ο Φράνκλιν Ρούζβελτ και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν ήταν οι πρόεδροι που τα κατάφεραν τον προηγούμενο αιώνα.

Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ  βρέθηκε αντιμέτωπος με τη Μεγάλη Υφεση και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κι όμως, πηγαίνοντας κόντρα σ’ αυτά που πολλοί περίμεναν από έναν πρόεδρο εκείνη την εποχή, κατάφερε να μειώσει την ανεργία, δαπανώντας πολλά λεφτά σε ομοσπονδιακά προγράμματα που διόγκωσαν τα δημοσιονομικά ελλείμματα.

Ηγήθηκε επίσης της εμπλοκής και της νίκης των ΗΠΑ στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν βρέθηκε επίσης αντιμέτωπος με το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού, αλλά κατάφερε με τη βοήθεια της Fed να στρώσει το έδαφος για μια από τις μεγαλύτερες περιόδους μεγέθυνσης της αμερικανικής οικονομίας.

Βοήθησε επίσης τη χώρα του να ξεπεράσει την τραυματική εμπειρία του Βιετνάμ και να συμβάλει στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης.

Όμως, τόσο ο Ρούζβελτ όσο κι ο Ρέιγκαν εκλέχτηκαν πρόεδροι με σημαντική διαφορά από τον βασικό τους αντίπαλο.

Αυτό ενίσχυσε την επιρροή τους στα μέλη του Κογκρέσου που ανήκαν στο κόμμα τους, εξασφαλίζοντας τις ψήφους που χρειάζονταν για να περάσουν κρίσιμα νομοσχέδια.

Ο Τραμπ κέρδισε την προεδρία χωρίς να κατατροπώσει τη Χίλαρι Κλίντον, με αποτέλεσμα να μην είναι τόσο ισχυρός στα μάτια αρκετών ρεπουμπλικανών-μελών του  Κογκρέσου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περάσει κρίσιμα νομοσχέδια, π.χ. να αντικαταστήσει το Obamacare.

Οι γερουσιαστές και τα μέλη της Βουλής των Aντιπροσώπων θέλουν να επανεκλεγούν. Aν λοιπόν η στήριξη σε ένα μη δημοφιλή πρόεδρο μπορεί να τους στοιχίσει ψήφους, δεν πρόκειται να το κάνουν.

Ο μοναδικός τρόπος για τον πρόεδρο Τραμπ να τους κερδίσει είναι να αυξήσει τη δημοφιλία του καθώς τότε θα το σκεφθούν διπλά να δυσαρεστήσουν έναν δημοφιλή πρόεδρο.

Επομένως, ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να υλοποιήσει τις περισσότερες προεκλογικές υποσχέσεις του είναι να αυξήσει αρκετά τη δημοφιλία του.

Ευρισκόμενος σε προφανή αδυναμία αυτή την περίοδο, ο πρόεδρος Τραμπ προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα του, δίνοντας έμφαση στα ρεκόρ του χρηματιστηριακού Dow Jones και στις μπίζνες που κλείνει με ξένες χώρες, για να φέρει δουλειές στις ΗΠΑ.

Ακόμη κι όταν έχει απέναντί του τον πρωθυπουργό μιας υπερχρεωμένης χώρας όπως η Ελλάδα.

Οι αναφορές στον δείκτη Dow Jones και στις 23.000 μονάδες και το ντιλ της αναβάθμισης των F-16 που ο ίδιος τοποθέτησε στα 2,4 δισ. δολάρια (με την ελληνική στο 1,2 δισ.) αντικατοπτρίζουν δύο πράγματα.

Αφενός, την έφεση του προέδρου Τραμπ προς τις μπίζνες και αφετέρου, την ανάγκη να δείχνει σε κάθε περίπτωση πως τιμά τις προεκλογικές υποσχέσεις του για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Υπό αυτή την έννοια, όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, με εξαίρεση τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ, π.χ. θέματα άμυνας όπως η βάση της Σούδας και ενεργειακής ασφάλειας.

Σ’ αυτά η Ελλάδα μπορεί να δώσει και να πάρει κάποια ανταλλάγματα.

Όμως, στο θέμα των παρεμβάσεων των ΗΠΑ προς το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, η χώρα δεν θα πρέπει να περιμένει πολλά.

Εκτός των άλλων, στις αποφάσεις των επενδυτών εμπλέκονται κι άλλες χώρες-μέτοχοι ενώ το ΔΝΤ έχει μια παρωνυχίδα του συνολικού δημόσιου χρέους, με 10-11 δισ. ευρώ.

Όμως, ούτε στο θέμα των επενδύσεων θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες όπως τονίσαμε πριν λίγες μέρες στο δημοσίευμα με τίτλο «Κρατάτε μικρό καλάθι».

Βλέπετε, ο πρόεδρος και γενικότερα η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορούν να σηκώσουν απαγορευτικό για επενδύσεις σε κάποια χώρα, αλλά δεν μπορούν/θέλουν να διατάζουν ιδιωτικές επιχειρήσεις να επενδύσουν σε κάποια ξένη χώρα.

Επομένως, εναπόκειται στην ελληνική πλευρά να καλλιεργήσει σχέσεις και να «πουλήσει» το προϊόν της στις ΗΠΑ.

Εκείνα που ξέρουν τι να κάνουν είναι αμερικανικά hedge funds που έχουν έκθεση στην ελληνική αγορά, π.χ. μετοχές, ομόλογα.

Από τα ανωτέρω προκύπτει πως θα πρέπει να αναμένουμε για να δούμε αν προκύψει κάποια επένδυση για την Ελλάδα από το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v