Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Να η ευκαιρία!

Δίχως να το επιδιώκει, ίσως η κα Ρ. Αντωνοπούλου να προσέφερε προς τον κ. Α. Τσίπρα την αφορμή για έναν ανασχηματισμό, ο οποίος εκκρεμεί εδώ και καιρό. Ούτως ή άλλως, το επόμενο διάστημα δεν θα προσφέρεται για κινήσεις του είδους αυτού.

Να η ευκαιρία!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με τη θέση του κ. Κ. Ζουράρι στο υπουργείο Παιδείας να παραμένει κενή από τον προηγούμενο μήνα,  εκείνην της κας Ρ.Αντωνοπούλου και του Δημήτρη Παπαδημητρίου από χθες και με τον φίλτατο κ. Γ. Μουζάλα να βρίσκεται πιθανά προ παραίτησης, για λόγους υγείας -σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί-, το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού εμφανίζεται για ακόμη μία φορά ισχυρό.

Μολονότι η πραγματική «ισχύς» αυτού του ενδεχομένου σχετιζόταν έως τώρα με τις εξελίξεις περί το Σκοπιανό και τη στάση που θα τηρήσει ο κυβερνητικός εταίρος επ’ αυτού, τα δεδομένα εμφανίζονται να ωθούν τον κ. Α. Τσίπρα, τουλάχιστον, προς μία μίνι εκδοχή αυτού του ανασχηματισμού.

Η χρονική στιγμή και η μορφή που θα λάβει αυτός ο ανασχηματισμός ήταν και προφανώς παραμένουν αποκλειστικό προνόμιο του -εκάστοτε- πρωθυπουργού.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι εξελίξεις περί την κα Αντωνοπούλου όπως και οι λοιπές που καθιστούν την παρούσα κυβέρνηση -εκ των πραγμάτων- «ελλιπή», θα μπορούσαν να εκληφθούν και ως ευκαιρία για την αποτύπωση ενός νέου στίγματος της, υπό τον Α. Τσίπρα, κυβέρνησης.

Με τη χώρα να βρίσκεται ένα βήμα πριν την τυπική λήξη της μνημονιακής της περιόδου, αλλά και ήδη εν μέσω μίας άτυπης -και ενδεχομένως μακράς- προεκλογικής περιόδου, η συγκρότηση της «ομάδας» που θα οδηγήσει τη χώρα στην «επόμενη ημέρα» οφείλει να είναι άμεση.

Ούτε η εκπόνηση του σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση μπορεί να περιμένει, ούτε να παραμένει μετέωρο το ενδεχόμενο προώθησης ενός ανασχηματισμού, η υλοποίηση του οποίου φέρεται να εκκρεμεί από την περίοδο της τρίτης αξιολόγησης του μνημονίου, επιφέροντας -ενδεχομένως- τις όποιες καθυστερήσεις στο καθημερινό έργο της κυβέρνησης.

Όσο ταχύτερα διεκπεραιωθεί, άρα, αυτή η διαδικασία, τόσο ταχύτερα ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και γνωρίζει ο καθένας την κατεύθυνση προς την οποία θα «τραβήξει»...

Ο όγκος και το εύρος των ζητημάτων που παραμένουν ανεπίλυτα, τόσο στην οικονομική σφαίρα όσο και γενικότερα, αυτό επιτάσσουν.

Στο οικονομικό προσκήνιο, οι συζητήσεις με τους εταίρους και δανειστές για την ελάφρυνση του χρέους, τα βήματα της χώρας στην κατεύθυνση των διεθνών αγορών -με τον κεντρικό τραπεζίτη να επιμένει σε προληπτική γραμμή και την κυβέρνηση σε «μαξιλάρι ασφαλείας»-, το είδος και η μορφή της μεταμνημονιακής εποπτείας και βεβαίως οι επιλογές της κυβέρνησης σε ζητήματα αναπτυξιακής πολιτικής, συνθέτουν ένα «βαρύ» πλέγμα θεμάτων που δεν επιτρέπει ή τουλάχιστον που δεν ενδείκνυται για μετακινήσεις της «ύστατης ώρας».

Υπό το πρίσμα αυτό, η φιλτάτη κα Αντωνοπούλου, εν αγνοία της, ίσως έθεσε σε κίνηση μία διαδικασία την οποία ο επίσης φίλτατος κ. Τσίπρας οφείλει να εκμεταλλευτεί.

Εάν όντως υλοποιηθεί, η μορφή που θα λάβει αυτός ο ανασχηματισμός και βεβαίως η σύνθεση της νέας κυβέρνησης θα αποτελέσουν το κυριότερο μήνυμα της κυβέρνησης, εγχωρίως και διεθνώς, και θα προϊδεάσουν για την πολιτική που θα ακολουθήσει κατά το επόμενο διάστημα.

Το πολιτικό περιβάλλον, δε, εντός του οποίου κινείται η χώρα μετά την εκδήλωση της υπόθεσης Novartis, καθιστά σαφείς και μάλλον πέραν αμφισβητήσεως, τις πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού.

Αυτό που παραμένει ζητούμενο, ωστόσο, υπό το φως της απουσίας αποτυπωμένου αναπτυξιακού σχεδίου, είναι η πολιτική και τα βήματα που θα ακολουθηθούν για την επίτευξή της.

Ίσως ένας ανασχηματισμός να μπορούσε να προσφέρει την απαραίτητη ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση.

Όχι, όμως, αργότερα, αλλά… τώρα.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v