Θέμα εκ βάθρων αλλαγών στο εργασιακό έθεσε ο Όλι Ρεν (*), κάτι που φαίνεται να περνά στα… ψιλά καθώς τα ΜΜΕ επικεντρώθηκαν στον 14ο μισθό και στις άμεσες περικοπές που αφορούν στα εισοδήματα από το δώρο του Πάσχα, κιόλας.

Και όμως, η πιεστική όχληση των κοινοτικών να ανοίξει το εργασιακό, δηλαδή το θέμα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, και η ελαστικοποίηση της αγοράς αποτελούν… ασκό του Αιόλου για τους εργαζομένους κυρίως στον ιδιωτικό τομέα.

Πρακτικά η ελληνική κυβέρνηση πιέζεται να προχωρήσει σε αναθεώρηση του ισχύοντος πλαισίου με κατάτμηση των συμβάσεων εργασίας ανά κλάδο και ει δυνατόν ανά επιχείρηση.

Τι μπορεί να σημαίνει πρακτικά κάτι τέτοιο γίνεται εύκολα κατανοητό. Σταδιακή κατάργηση ευρύτερων συμβάσεων εργασίας και συμφωνιών μεταξύ μεγάλων ομάδων εργαζομένων σε τομείς και του δημόσιου τομέα.

Καλά ενημερωμένες πηγές των συναρμόδιων υπουργείων ομολογούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις πως μια τέτοια προοπτική θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε επιμέρους μεμονωμένες συμφωνίες εργασίας από την πλευρά μεγάλων επιχειρήσεων.

Ακόμη και σε επί μέρους ειδικότητες της ίδιας επιχείρησης θα μπορούσε να αφορά, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, ενδεχόμενο που θα αποδυνάμωνε ακόμη περισσότερο τη θέση των εργαζομένων.

Ζοφερή προοπτική τη στιγμή που… διευρύνονται η ωρομίσθια εργασία, η μερική εργασία των 400 ευρώ, η ανασφάλιστη εργασία με τους εργαζομένους όλο και πιο αδύναμους, αδύνατους μπροστά στα επερχόμενα.

Σοβαρότατο θέμα, το οποίο οφείλαμε να διερευνήσουμε περισσότερο, καθώς τα όσα μας μετέφεραν το απόγευμα της Δευτέρας ακούγονταν απίστευτα. Όπως φαίνεται, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και οι αντοχές της κυβέρνησης ελάχιστες.

Η περίπτωση του Παπαστράτου, που πρώτο ανέδειξε το euro2day και η Αλεξάνδρα Γκίτση, υποστηρίχτηκε αναφανδόν από τη στήλη (στις 26/2) και επανέρχεται σήμερα στην επικαιρότητα μέσα από τις σελίδες της «Ελευθεροτυπίας» (σχετικό θέμα του Βασίλη Γεώργα). Ο Παπαστράτος, και προφανώς ο κάθε… Παπαστράτος, καθότι μεγάλες επιχειρήσεις, που δίνουν ψωμί σε δεκάδες εργαζομένους, δείχνουν να είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που ξεπροβάλλει όλο και απειλητικότερο. Ίσως γι' αυτό ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών εν πλήρει γνώσει και συνειδήσει έκανε λόγο για… Τιτανικό!

(*) Σύμφωνα με τα όσα δηλώνει ο επίτροπος Όλι Ρεν «αποτελεί επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης η περικοπή ή η κατάργηση του 14ου μισθού». Βολεύεται από το κοινοτικό… φύλλο συκής η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός τέτοιου μέτρου, όταν αδυνατεί, για παράδειγμα, να «βάλει χέρι» σε αυτούς τους (περίφημους πια)… 50 γιατρούς του Κολωνακίου (sic).

ΣΗΜ. Να υποθέσουμε πως οι προεκλογικές δηλώσεις και του πρωθυπουργού, ότι «υπάρχουν χρήματα», ότι «ξέρουν πώς θα αξιοποιήσουν… εκείνα και τα… άλλα που διαφεύγουν, ή δεν αξιοποιούνται, ή δεν ξέρω 'γω τι…», θα είναι αυτά που θα ανακοινωθούν σήμερα.

Ένα είναι σίγουρο, ότι ένα άλλο... πάρτι μόλις ξεκινάει.