Η Εκκλησία και οι ιδιότυποι εκβιασμοί

«Ποίμνιο» ή εκλογικό σώμα είναι η ελληνική κοινωνία; Μία ερώτηση χρήσιμη για την ερμηνεία του χθεσινού αιτήματος του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για τη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας, επί του νομοσχεδίου περί ισότητας στον γάμο.

Η Εκκλησία και οι ιδιότυποι εκβιασμοί

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δημοκρατία έχουμε σε αυτόν τον τόπο -παρά τα όσα υποστηρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα ψηφίσματά του- και ο καθένας λέει λίγο-πολύ, ό,τι θέλει. Εάν είναι υβριστής ή συκοφάντης ή εάν διασπείρει ψευδείς ειδήσεις, υπάρχουν νόμοι για την περίπτωσή του αλλά κατά τα λοιπά, η χώρα φιλοξενεί όλες τις απόψεις, τουλάχιστον έως τώρα. Όπως βεβαίως και το Κοινοβούλιό της, ως οφείλει.

Έτσι, λοιπόν, μέσα στα πολλά που ακούστηκαν χθες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για το νομοσχέδιο περί ισότητας στον γάμο, υπήρξαν τόσο οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας, οι οποίες απορρίφθηκαν πανηγυρικά, όσο και τα αιτήματα για ονομαστική ψηφοφορία επί του νομοσχεδίου, εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλων τμημάτων της λοιπής αντιπολίτευσης.

Ακριβώς, λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο του πλουραλισμού και της δημοκρατίας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε κάθε δικαίωμα να ζητήσει και αυτός με τη σειρά του να υπάρξει ονομαστική ψηφοφορία κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου στη Βουλή. Ούτως ή άλλως οι απόψεις της Εκκλησίας επί του θέματος είναι γνωστές, σε βαθμό που να έχουν γίνει «φέιγ βολάν», τα φυλλάδια που μοίρασε προς τους πιστούς για το θέμα.

Ο ιδιότυπος εκβιασμός, όμως, ο οποίος εμμέσως πλην σαφώς απορρέει από αυτό το αίτημα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, δεν περιποιεί τιμή ούτε στον ίδιο ούτε στη θέση που κατέχει.

Ο καθένας πρέπει να στέκει κατά τρόπο υπεύθυνο πίσω από τις επιλογές του, ανεξαρτήτως των όποιων ενδεχόμενων επιπτώσεων και αυτό οφείλουν να πράξουν και τα μέλη του Κοινοβουλίου κατά τη σημερινή ψηφοφορία. Πρέπει να το πράξουν, δε, ακόμη κι εάν επικρέμαται υπεράνω των κεφαλών τους, η μηδέποτε διατυπωθείσα απειλή του κ. Ιερώνυμου, ότι εάν η ψήφος τους αντιβαίνει τις βουλές της Εκκλησίας, θα υποστούν τις επιπτώσεις. Διότι, ας μην κρυβόμαστε, φίλτατοι. Αυτός ήταν ο ιδιότυπος εκβιασμός στον οποίο υπέβαλε χθες το Κοινοβούλιο ο Αρχιεπίσκοπος, οδηγώντας πολλούς σε εύλογα ερωτήματα ως προς τον ρόλο της Εκκλησίας.

«Η χώρα μας είναι μια δημοκρατική χώρα μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και στα παγκόσμια φόρα. Μάλιστα, ο ελληνικός λαός είναι δημοκρατικός και δίδαξε τη δημοκρατία από αρχαιοτάτων χρόνων», σημείωσε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας. Πρόσθεσε, δε, ότι «καλό θα ήταν, λοιπόν, στην πλήρη ελεύθερη έκφραση της Δημοκρατίας που εμφορείται το ελληνικό κοινοβούλιο, η συγκεκριμένη ψηφοφορία να είναι ονομαστική…».

Με άλλα λόγια, να υπάρξει μία διαδικασία κατά την οποία να είναι δυνατόν να «εντοπιστούν» τόσο εκείνοι που θα καταψηφίσουν όσο και όσοι υπερψηφίσουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Ούτως ή άλλως, είναι μία διαδικασία που προβλέπεται από τον κανονισμό της Βουλής, επιστρατεύεται όποτε υπάρχουν επίμαχα νομοσχέδια και εντέλει έχει ζητηθεί και από την αντιπολίτευση. Όλα αυτά, όμως, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού και των δημοκρατικών διαδικασιών, όπως ορίζονται από τους νόμους και το Σύνταγμα αυτού του τόπου.

Η επίκληση αυτού του πλαισίου, όμως, από έναν ιεράρχη, συνιστά έναν προφανή όσο και ιδιότυπο εκβιασμό, υπό το φως της επιρροής που η Εκκλησία και βεβαίως ο ίδιος ως επικεφαλής της, ασκούν επί της κοινωνίας. Μία κοινωνία την οποία ο ίδιος θεωρεί ως «ποίμνιο» και η πολιτεία ως εκλογικό σώμα.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v