«Καπέλο» 14 δισ. ευρώ από τις πολυεθνικές στους καταναλωτές της ΕΕ

Τι δηλώνει ο Κώστας Σκρέκας στο Euro2day.gr. Τι προκύπτει από έρευνα του 2020 της ΕΕ και από αντίστοιχες έρευνες άλλων κρατών. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τι είναι το Territorial Supply Constraints. Η μέθοδος του αρμπιτράζ.

«Καπέλο» 14 δισ. ευρώ από τις πολυεθνικές στους καταναλωτές της ΕΕ

«Ο πληθωρισμός αποκλιμακώνεται. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε σταθεροποίηση τιμών, σε κάποιες άλλες, μείωση σε σχέση με πέρυσι. Όμως δεν φτάσαμε εκεί που θέλουμε», δηλώνει στο Euro2day.gr ο υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας, λίγες ώρες μετά τη γνωστοποίηση από τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι θα αποστείλει επιστολή στην Κομισιόν, ζητώντας την παρέμβασή της για τις πρακτικές των πολυεθνικών.

Ο κ. Σκρέκας απέφυγε να γνωστοποιήσει το περιεχόμενο της επιστολής του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Κομισιόν, ωστόσο σημείωσε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό και εντοπίζεται στο Territorial Supply Constraints (εδαφικοί περιορισμοί εφοδιασμού).

Στις πρακτικές TSCs συμπεριλαμβάνεται το αρμπιτράζ, οι διαφορετικές ζώνες τιμολόγησης, η διαφορετική ποιότητα, το διαφορετικό μέγεθος συσκευασίας, η διαφορετική επωνυμία για το ίδιο προϊόν, για να μπορούν να έχουν διαφορετικές ζώνες τιμολόγησης, ώστε να μεγιστοποιούν το κέρδος.

Σύμφωνα με τον κ. Σκρέκα, «οι πολυεθνικές χρησιμοποιούν τέτοιες πρακτικές όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, για αυτό τον λόγο η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε επαφές και με άλλες χώρες, όπως με την Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο».

Η ΕΕ, ήδη από το το 2020, σε έρευνα που πραγματοποίησε, υπολόγισε ότι η προκύπτουσα απώλεια ευημερίας των Ευρωπαίων καταναλωτών ήταν 14 δισ. ευρώ ετησίως -τουλάχιστον.

Μάλιστα η ποσοτική ανάλυση των τιμών λιανικής έδειξε ότι σε ευρύ φάσμα τιμών που χρεώνουν σε ολόκληρη την ΕΕ οι προμηθευτές στους λιανοπωλητές για την αγορά συγκεκριμένων επώνυμων προϊόντων, δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως από τα διαφορετικά φορολογικά καθεστώτα (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ), το κόστος εργασίας, το κόστος των πρώτων υλών, το κόστος παραγωγής ή την τιμή των logistics.

Ωστόσο, παραμένει αβέβαιο σε ποιο βαθμό οι χονδρέμποροι και οι λιανοπωλητές θα μετακύλιαν το όφελος μιας χαμηλότερης τιμής αγοράς στους καταναλωτές, σημειώνεται στην έρευνα.

Άλλη έρευνα, αυτή τη φορά από το Υπουργείο Οικονομικών Υποθέσεων της Ολλανδίας που πραγματοποιήθηκε το 2021, διαπίστωσε ότι τα ολλανδικά σούπερ μάρκετ πλήρωναν κατά μέσο όρο 10% περισσότερο για 1 στα 25 προϊόντα, επειδή δεν μπορούν να αγοράσουν από χονδρεμπόρους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Με το Eurocommerce να καταγγέλλει ότι οι μεγάλοι προμηθευτές καταναλωτικών αγαθών αρνούνται στους λιανοπωλητές τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ενιαία αγορά.

«Αυτοί οι περιορισμοί (TSCs) εμποδίζουν τους λιανοπωλητές να έχουν την ελευθερία να προμηθεύονται από όπου θέλουν στην ενιαία αγορά. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι καταναλωτές της ΕΕ πληρώνουν περισσότερα για τα ίδια καθημερινά προϊόντα, όπως απορρυπαντικά, καλλυντικά, γλυκά και ποτά, σε σύγκριση με εκείνους σε μια γειτονική χώρα ή απλώς δεν μπορούν να βρουν ορισμένα προϊόντα στο κατάστημά τους», αναφέρεται σε έγγραφό της.

Στην Ελλάδα, επίσημα και τόσο αναλυτικά στοιχεία δεν υπάρχουν. Τώρα γίνεται, όπως είπε ο κ. Σκρέκας στο Euro2day.gr, μια μελέτη από τον ΙΕΛΚΑ. «Η μελέτη, η οποία αφορά 500 προϊόντα, συγκρίνει πραγματικές τιμές για να δούμε πού είναι η Ελλάδα».

Στην ερώτηση του Euro2day.gr ποιος είναι ο στόχος και πόσο μπορούν να μειωθούν οι τιμές αν εξαλειφθούν αυτοί οι περιορισμοί, απάντησε: «Δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να πέσουν οι τιμές. Αυτό εξαρτάται ανάλογα με την εταιρεία. Σε κάποια προϊόντα μπορεί να μην πέσουν καθόλου, σε κάποια πολύ».

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v