Τράπεζες: Η επιτοκιακή ”ψαλίδα” κλείνει!

Η αντίστροφη μέτρηση για τη σύγκλιση των ”πλούσιων” ελληνικών επιτοκιακών spreads με τα αντίστοιχα στην ευρωζώνη ξεκίνησε πιο γρήγορα απ’ ό,τι ίσως περίμεναν οι περισσότεροι: το πρώτο τρίμηνο του 2006. Αυτό δείχνουν τα οικονομικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε χθες η EFG Eurobank Εργασίας και απλώς θα επιβεβαιώσουν αυτά της μεγάλης πλειονότητας των τραπεζών που ακολουθεί.

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαΐου 2006 - 08:00

Dr Money

Τράπεζες: Η επιτοκιακή ”ψαλίδα” κλείνει!

Οι δημοσιογράφοι και όλοι όσοι επέκριναν κατά καιρούς τις τράπεζες για τα υψηλά spreads που χρεώνουν στα δάνεια που χορηγούν θα έχουν λιγότερη δουλειά ύστερα από μερικούς μήνες.

Ο λόγος; Ο εντονότερος ανταγωνισμός και οι υψηλοί στόχοι που έχουν θέσει πολλές τράπεζες για τις αυξήσεις των χορηγήσεών τους, ιδίως στη στεγαστική πίστη, τη φετινή χρονιά.

Αν και υπάρχουν διαφορές από τράπεζα σε τράπεζα, όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι τα επιτοκιακά περιθώρια στη λιανική τραπεζική παραμένουν ακόμη αρκετά υψηλότερα στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Όλοι όμως, επίσης, γνωρίζουν ότι αυτή η κατάσταση έχει ημερομηνία λήξης.

Γιατί όσο ”rational players” (ορθολογικούς παίκτες) κι αν έχει η ελληνική τραπεζική αγορά -για να χρησιμοποιήσουμε ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι τράπεζες στα road shows του εξωτερικού- ο νόμος της αγοράς αργά ή γρήγορα επικρατεί.

Τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου της EFG Eurobank δείχνουν ότι το καθαρό επιτοκιακό περιθώριό της υποχώρησε στο 3,3%, έναντι 3,6% το αντίστοιχο διάστημα το 2005.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ακόμη κι έτσι, το επιτοκιακό περιθώριο της τράπεζας παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Είναι όμως η πρώτη φορά που παρατηρείται τέτοια κάμψη τα τελευταία χρόνια.

Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η μείωση του περιθωρίου δεν περιορίζεται στη Εurobank. Το ίδιο φαινόμενο εκτιμάται ότι θα παρατηρηθεί και σε άλλες τράπεζες που πρόκειται να ανακοινώσουν αποτελέσματα το επόμενο διάστημα.

Αλλού πιο οξύ και αλλού λιγότερο.

Η προσφορά δανειακών προϊόντων με χαμηλότερα spreads από νεοεισελθέντες στο χώρο των χορηγήσεων, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και άλλες κρατικού ενδιαφέροντος τράπεζες, έχει εντείνει τον ανταγωνισμό.

Επιπλέον, οι πελάτες έχουν γίνει πιο απαιτητικοί, ζητώντας από τις τράπεζες να τους δώσουν το ίδιο επιτόκιο με τους ανταγωνιστές τους, απειλώντας, σε διαφορετική περίπτωση, να μεταφέρουν τα δάνεια και τους λογαριασμούς τους αλλού.

Αν σε όλα αυτά προστεθούν οι υψηλοί ετήσιοι στόχοι που έχουν τεθεί στον προϋπολογισμό της χρονιάς για μερικές κατηγορίες δανείων, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η μείωση των spreads είναι μονόδρομος.

Ακόμη κι αν δεν διαφημίζεται από τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες.

Όπως λοιπόν ο μέσος Έλληνας δανειολήπτης εγκαταλείπει σιγά σιγά την κουλτούρα της αδράνειας, έτσι και οι τράπεζες εγκαταλείπουν την κουλτούρα της ακαμψίας, οδηγώντας τα καθαρά επιτοκιακά περιθώρια στο δρόμο της σύγκλισης με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.