Τράπεζες: Η ορχήστα παίζει, το κοινό αποχωρεί;

Η Eurobank και η Πειραιώς, ιδίως η δεύτερη, ανακοίνωσαν κέρδη α΄ τριμήνου που ήταν καλύτερα από τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών. Παρ’ όλα αυτά, η αντίδραση της αγοράς δεν ήταν η αναμενόμενη. Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, οι μετοχές τους δέχθηκαν πιέσεις. Μήπως λοιπόν η ορχήστρα παίζει ακόμη, αλλά το κοινό σιγά σιγά... αποχωρεί;

Δημοσιεύθηκε: 12 Μαΐου 2006 - 08:03

Dr Money

Τράπεζες: Η ορχήστα παίζει, το κοινό αποχωρεί;

Αν η ελκυστικότητα μιας τράπεζας βασίζεται στη σύγκριση των βασικών αριθμοδεικτών της με τον μέσο όρο των αντιστοίχων στον ευρωπαικό τραπεζικό κλάδο τότε οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι ελκυστικές.

Το παρήγορο όμως είναι ότι ούτε πριν ένα ή δύο χρόνια ήταν. Αν συγκρίνει κανείς τον πολλαπλασιαστή κερδών (Ρ/Ε), την τιμή προς τη λογιστική αξία (Ρ/BV) και την αποδοτικότητας των ιδίων κεφαλαίων (ROE) με τους αντίστοιχους μέσους όρους στον ευρωπαικό τραπεζικό κλάδο, θα το διαπιστώσει.

Όμως, η ικανότητα των τεσσάρων μεγάλων ελληνικών τραπεζών, δηλαδή της Εθνικής, της Alpha Bank, της ΕFG Eurobank και της Πειραιώς, να ”παράγουν” κέρδη που κατά τεκμήριο αποδεικνύονταν καλύτερα των αναμενομένων έσωζε την παρτίδα.

Οδηγούσε σε αναβάθμιση των προβλέψεων των ξένων οίκων για τα κέρδη ανά μετοχή, μείωνε το Ρ/Ε και έδινε ώθηση στην αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων.

Επιπλέον, ενίσχυε την εμπιστοσύνη των αναλυτών στην ικανότητα των ελληνικών τραπεζών να βγάζουν κέρδη τα οποία ήταν εφάμιλλα ή καλύτερα των προβλέψεων.

Επιπρόσθετα, η αύξηση των πολλαπλασιαστών από τους οποίους προέκυπταν οι τιμές-στόχοι για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες την προηγούμενη διετία ,από γνωστούς επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού, ”αποφόρτισε” κάπως το κλίμα για τις τις ήδη ”ακριβές” ελληνικές.

Αν η ιστορία με τα τριμηνιαία αποτελέσματα επαναλαμβανόταν και αυτή τη φορά, οι τραπεζικές μετοχές θα έπρεπε να ”έτρεχαν” μετά την ανακοίνωση. Όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε για έναν πολύ απλό λόγο.

Η αυξημένη εμπιστοσύνη στην ικανότητα των ελληνικών τραπεζών να πετύχουν τους στόχους κερδοφορίας που είχαν θέσει οδήγησε αρκετά ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια στη προεξόφληση των καλών νέων πολύ νωρίτερα.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον αρκούσε η διαπίστωση ότι τα καθαρά επιτοκιακά περιθώρια πιέζονται για να γίνουν μερικοί πιο συντηρητικοί στις εκτιμήσεις τους και για να προχωρήσει η Citigroup σε αναπροσαρμογή συστάσεων και τιμών-στόχων για μερικές τράπεζες.

Σε αντίθεση όμως με τη Morgan Stanley που προειδοποίησε προ μηνών ότι το πάρτι στις ελληνικές τραπεζικές μετοχές βαδίζει προς το τέλος του, προβλέποντας ουσιαστικά αλλαγή τάσης, η Citigroup δεν κάνει το ίδιο.

Η τάση, λέει, δεν αλλάζει, αλλάζει όμως το ”τέμπο”.

Η συμπίεση των καθαρών επιτοκιακών περιθωρίων και η επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των υπολοίπων των δανείων λιανικής τραπεζικής είναι αναπόφευκτη. Το ερώτημα είναι αν θα είναι σύμφωνη με τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις της Morgan Stanley ή με τις πιο αισιόδοξες της Citigroup, της UBS, της JP Morgan και των άλλων.

Προς το παρόν τουλάχιστον, η αλλαγή στο ”τέμπο” δείχνει να υπερέχει του σεναρίου για αλλαγή της κύριας τάσης. Ακόμη όμως οι ένορκοι δεν έχουν βγάλει απόφαση.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.