Οι αγορές, η όρεξη για ρίσκο και το μέλλον

Η επιθυμία των επενδυτών να μειώσουν το ρίσκο που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την κατρακύλα των χρηματιστηριακών αξιών και των εμπορευμάτων τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Ο παγκόσμιος δείκτης μέτρησης ρίσκου της Credit Suisse αποδείχθηκε ένας σχετικά καλός προπομπός των μελλοντικών εξελίξεων για τις κινητές αξίες υψηλού κινδύνου ακόμη μια φορά. Τι δείχνει όμως τώρα για το μέλλον;

Δημοσιεύθηκε: 24 Μαΐου 2006 - 08:10

Dr Money

Οι αγορές, η όρεξη για ρίσκο και το μέλλον

Η σημαντική άνοδος της τιμής του πετρελαίου και των μετάλλων και η αύξηση των βραχυπρόθεσμων και των μακροπρόθεσμων επιτοκίων στις ΗΠΑ και την ευρωζώνη δεν έκαμψαν το φρόνημα των συμμετεχόντων στις αγορές τους προηγούμενους μήνες.

Ο παγκόσμιος δείκτης μέτρησης ρίσκου της Credit Suisse, o οποίος ενσωματώνει διάφορα στοιχεία από τις αγορές ομολόγων και μετοχών, βρισκόταν ήδη στην επονομαζόμενη ”ζώνη ευφορίας” από τα τέλη του 2005, η οποία είναι συνυφασμένη με αυξημένη διάθεση των επενδυτών για ρίσκο. Ως συνήθως, η είσοδος στη ”ζώνη ευφορίας” συνοδεύτηκε από άνοδο των αγορών κινητών αξιών που εμπεριέχουν ρίσκο.

Η προθυμία των επενδυτών να αναλάβουν ρίσκο στα χαρτοφυλάκιά τους έφθασε στο απόγειό της σχετικά πρόσφατα, δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για την επίτευξη νέων ιστορικών υψηλών τιμών σε διάφορα εμπορεύματα και χρηματιστηριακές αγορές.

Ο δείκτης ρίσκου της Credit Suisse (CS) βρέθηκε στις 8 Μαΐου στο υψηλότερο επίπεδο που είχε βρεθεί ποτέ από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Όπως όμως στο παρελθόν, έτσι και τώρα, η συνέχεια δεν ήταν ευχάριστη για τις μετοχές, αφού η ευφορία έδωσε τη θέση της στη χρηματιστηριακή καχεξία.

Μάλιστα, η πτώση του δείκτη ρίσκου ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ μέσα σ’ ένα διήμερο από το ”κραχ” του Οκτωβρίου του 1987, όπως παρατηρεί ο Jonathan Wilmot της ελβετικής τράπεζας.

Σαν να μην έφτανε αυτό, μια ματιά στο σχετικό γράφημα δείχνει ότι η παραμονή του δείκτη ρίσκου της CS στη ”ζώνη ευφορίας” το τελευταίο διάστημα θα πρέπει να είναι η μακροβιότερη από το 1987.

Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που την είσοδο του δείκτη ρίσκου στη ”ζώνη ευφορίας” ακολουθεί με κάποια χρονική υστέρηση μια περίοδος χρηματιστηριακής καχεξίας. Άλλωστε η ιστορία δείχνει ότι παρόμοια φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί 8 φορές ακόμη από το 1981 μέχρι σήμερα. Η τελευταία φορά που παρατηρήθηκε κάτι τέτοιο ήταν το δεύτερο τρίμηνο του 2005.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η είσοδος του δείκτη μέτρησης ρίσκου στη ”ζώνη ευφορίας” συνοδεύτηκε από νέο χρηματιστηριακό υψηλό εντός του επόμενου τριμήνου, αλλά και απώλειες εντός του επόμενου εξαμήνου.

Οι επιδόσεις των αναδυόμενων αγορών ήταν σαφώς χειρότερες σε αυτές τις περιπτώσεις, αφού όλες κατέγραψαν σημαντικές απώλειες ένα εξάμηνο μετά το ”πέρασμα” του δείκτη ρίσκου στην ίδια ζώνη, αποδεικνύοντας ότι οι αναδυόμενες αγορές είναι πιο ευάλωτες σε σχέση με τις ανεπτυγμένες όταν μειώνεται το ρίσκο.

Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για τις χρηματιστηριακές αγορές και ειδικότερα τη Σοφοκλέους, η οποία έχει τα χαρακτηριστικά μιας ανεπτυγμένης και ταυτόχρονα μιας αναδυόμενη αγοράς;

Τίποτα και πολλά ίσως, είναι η απάντηση. Αν όμως έπρεπε κάποιος να προβλέψει τι μέλλει γενέσθαι στο Χ.Α. τους επόμενους μήνες με μόνη πυξίδα την παρελθούσα συσχέτιση του παγκόσμιου δείκτη μέτρησης ρίσκου της CS με τα χρηματιστήρια, η λέξη ταλαιπωρία θα κυριαρχούσε.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.