Μία άλλη ερμηνεία της πτώσης των μετοχών

Η σημαντική πτώση των μετοχικών αξιών αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στους φόβους για αναβίωση του πληθωρισμού και στις συνακόλουθες αυξήσεις των επιτοκίων. Μήπως όμως οι αγορές έχουν ξεπεράσει αυτό το στάδιο και προεξοφλούν κάτι άλλο;

Δημοσιεύθηκε: 7 Ιουνίου 2006 - 08:03

Dr Money

Μία άλλη ερμηνεία της πτώσης των μετοχών

Τι διαφορά μπορεί να κάνει ένας μήνας! Τον Απρίλιο που μας πέρασε οι μετοχές συνέχιζαν απτόητες το ράλι τους, τα επιτοκιακά περιθώρια των εταιρικών ομολόγων συμπιέζονταν, αλλά το ξεπούλημα στην αγορά των κρατικών ομολόγων βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη.

Αρκετοί απ’ αυτούς που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν από μακροοικονομικής πλευράς την εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση των χρηματιστηριακών αγορών και των αγορών των κρατικών ομολόγων κατέληξαν σε μια απλή εξήγηση.

Οι επενδυτές προεξοφλούσαν συνέχιση του ισχυρού ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης, κάτι που ευνοεί την αύξηση των πωλήσεων και των κερδών των επιχειρήσεων -και επομένως τις μετοχές-, αλλά και διατήρηση του πληθωρισμού σε χαμηλά επίπεδα.

Επρόκειτο όμως για μια δύσκολη σχοινοβασία, καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης θα έπρεπε μεν να είναι ισχυρός, αλλά όχι τόσο ώστε να αναβιώσει το φάντασμα του πληθωρισμού.

Ένα μήνα και μερικές μέρες αργότερα το σκηνικό έχει αλλάξει ριζικά. Οι χρηματιστηριακές αγορές βιώνουν τη μεγαλύτερη ίσως διόρθωση από την άνοιξη του 2004 και τα spreads με τα οποία δανείζονται οι επιχειρήσεις στις κεφαλαιαγορές έχουν ανοίξει μερικώς.

Επιπλέον, οι αγορές των κρατικών ομολόγων δείχνουν αδύναμες και νευρικές, αναζητώντας νέα επίπεδα ισορροπίας, με την απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου να βρίσκεται κοντά στο 4% και του 10ετούς αμερικανικού να ”παίζει” γύρω από το 5%.

Η προφανής και εύκολη εξήγηση για τη νέα κατάσταση πραγμάτων είναι η άνοδος του πληθωρισμού και οι προσδοκίες για περαιτέρω αυξήσεις επιτοκίων από τη Fed και την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).

Όπως είναι φυσικό, η άνοδος των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων στη χρηματαγορά και των αποδόσεων των ομολόγων καθιστά τις δύο αυτές μορφές επενδύσεων, οι οποίες θεωρητικά είναι πιο ασφαλείς, περισσότερο ελκυστικές απ’ ό,τι πριν.

Επιπλέον, τα υψηλότερα επιτόκια μειώνουν την παρούσα αξία των μερισμάτων που αναμένεται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις στο μέλλον, καθιστώντας τις μετοχές τους λιγότερο ελκυστικές.

Ακόμη, ”σκουπίζουν” μέρος της πλεονάζουσας ρευστότητας που υπάρχει στην αγορά, πιέζοντας τις μετοχικές αξίες που θεωρούνται υψηλού ρίσκου.

Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ και πιθανόν μία περαιτέρω μικρή άνοδο του πληθωρισμού τους επόμενους μήνες. Από την άλλη πλευρά, όμως, δείχνουν επιτάχυνση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη και ”κάθισμα” του πληθωρισμού στα τωρινά επίπεδα ή μικρή αποκλιμάκωσή του μέχρι το τέλος του χρόνου.

Με βάση τις συγκλίνουσες μακροοικονομικές προβλέψεις, το τέλος του ανοδικού επιτοκιακού κύκλου που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2004 στις ΗΠΑ είναι προ των πυλών και αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ακόμη κι αν η Fed ανεβάσει το βασικό της επιτόκιο στο 5,25% προς το τέλος του μήνα.

Ωστόσο, η αντίδραση των χρηματιστηριακών αγορών, ιδίως των αναδυόμενων, είναι αρκετά βίαιη για να εξηγηθεί με βάση τους φόβους για σημαντική άνοδο του πληθωρισμού και συνακόλουθα των αμερικανικών επιτοκίων σε μια εποχή που τα σημάδια κόπωσης της αμερικανικής οικονομίας είναι ορατά.

Μήπως λοιπόν οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν σταματήσει να ανησυχούν για τον πληθωρισμό και αντίθετα προεξοφλούν σοβαρή επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης τα επόμενα τρίμηνα, που θα έχει αναμφισβήτητα επιπτώσεις στα κέρδη των επιχειρήσεων;

Ο χρόνος θα δείξει.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.