Βούτυρο, private equity και το δίδυμο των φόβων

Οι χρηματιστηριακές αγορές υποφέρουν εδώ και μερικές εβδομάδες από τον απότομο περιορισμό του ρίσκου διεθνώς που έφερε η αύξηση των επιτοκίων λόγω των φόβων για ενίσχυση του πληθωρισμού. Όμως, το κόστος του δανεισμού παραμένει χαμηλό σε σχέση με το κόστος κεφαλαίου, ενώ ο φόβος της οικονομικής επιβράδυνσης κάνει σιγά σιγά την εμφάνισή του. Μήπως η Citigroup έχει δίκιο;

Δημοσιεύθηκε: 13 Ιουνίου 2006 - 08:10

Dr Money

Βούτυρο, private equity και το δίδυμο των φόβων

Η χρηματιστηριακή καταιγίδα, η οποία μέχρι πριν από λίγo καιρό φαινόταν ότι άρχιζε να κοπάζει, συνεχίστηκε χθες με αμείωτη ένταση, δικαιώνοντας εκείνους που πίστευαν ότι η διόρθωση έχει κι άλλο ”πόδι”.

Οι απόψεις των απαισιόδοξων που δικαιώθηκαν στις προβλέψεις τους έχουν ήδη κατατεθεί.

Για τη Morgan Stanley η τωρινή διόρθωση των αγορών βρίσκεται στα μισά και πλέον του δρόμου που πρέπει να διανύσει, καθώς οι αποτιμήσεις δεν είναι ακόμη φθηνές, η επενδυτική ψυχολογία δεν έχει πέσει ακόμη στο ναδίρ και η σημαντική επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι ακόμη γεγονός.

Για την Credit Suisse η χρηματιστηριακή διόρθωση έχει μπει σε μια νέα φάση, που θα έχει πολύ βραχύτερη διάρκεια και θα χαρακτηρίζεται από νέα, σημαντική μείωση της επιθυμίας των επενδυτών να αναλάβουν ρίσκο.

Αν όμως η αύξηση των επιτοκίων που προκάλεσαν οι φόβοι για αναζωπύρωση των πληθωριστικών πιέσεων στις ΗΠΑ και αλλού έχει κατορθώσει να αυξήσει το risk premium των μετοχών, προκαλώντας βίαιες αναταράξεις και επιπλέον να επιτείνει τους φόβους ότι οι κεντρικές τράπεζες ίσως το παρακάνουν πλήττοντας την ανάπτυξη, δεν συμβαίνει το ίδιο αλλού.

Η αύξηση των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες δεν έχει κατορθώσει ακόμη να διευρύνει σημαντικά τα επιτοκιακά spreads με τα οποία δανείζονται οι επιχειρήσεις πάνω από τα αντίστοιχα κρατικά ομόλογα ή τη διατραπεζική αγορά (swaps). Τα spreads έχουν ανοίξει μεν κάπως, αλλά όχι πολύ.

Ορισμένοι, μάλιστα, όπως η UBS, ερμηνεύουν αυτό το γεγονός ως ενδεικτικό της ύπαρξης αρκετής ακόμη πλεονάζουσας ρευστότητας στις διεθνείς αγορές, κάτι που συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι η σημερινή διόρθωση έχει μερικά χαρακτηριστικά υπερβολής.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, οι αγορές συνεχίζουν να είναι στο σημείο όπου το κόστος δανεισμού παραμένει φθηνότερο σε σύγκριση με το κόστος μιας δημόσιας εγγραφής ή/και της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου μιας επιχείρησης.

Αυτή η κατάσταση όμως είναι βούτυρο στο ψωμί όσων χρησιμοποιούν το φθηνότερο κόστος δανεισμού για να εξαγοράσoυν ευρωπαϊκές εταιρίες που έχουν υψηλότερο κόστος κεφαλαίου.

Κανείς μάλιστα δεν το κάνει αυτό καλύτερα από τα private equity funds, τα οποία ως γνωστόν χρησιμοποιούν τη μέθοδο των LBOs (leveraged buy outs). Ίσως λοιπόν η Citigroup να έχει δίκιο όταν επισημαίνει ότι η τωρινή διόρθωση είναι λουκούμι για τα ευρωπαϊκά private equity funds.

Τα τελευταία, έχοντας συγκεντρώσει στα χέρια τους μια εκτιμώμενη αγοραστική δύναμη της τάξης των 150 με 200 δισ. ευρώ την προηγούμενη χρονιά, δεν έχουν να κάνουν τίποτε άλλο από το να περιμένουν, τρίβοντας ταυτόχρονα τα χέρια τους με ικανοποίηση.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.