Ολα τα πρόβατα πάνε προς την ίδια κατεύθυνση...

Οταν η σχέση δολαρίου και ευρώ είχε διαμορφωθεί στο 1,3, ο ένας χρηματιστηριακός οίκος μετά τον άλλον αναπροσάρμοζαν τις εκτιμήσεις τους και μιλούσαν πλέον για στόχους από 1,4 ως 1,5. Το 1,4 δεν το είδαμε. Είδαμε, όμως, το 1,18. Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι η σύμπνοια στις απόψεις των αναλυτών δεν είναι πάντοτε καλό σημάδι...

Δημοσιεύθηκε: 8 Νοεμβρίου 2005 - 08:54

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ολα τα πρόβατα πάνε προς την ίδια κατεύθυνση...

Όταν η σχέση δολαρίου και ευρώ είχε διαμορφωθεί στο 1,3, ο ένας χρηματιστηριακός οίκος μετά τον άλλον αναπροσάρμοζαν τις εκτιμήσεις τους και μιλούσαν πλέον για στόχους από 1,4 ως 1,5.

Το 1,4 δεν το είδαμε. Είδαμε, όμως, το 1,18. Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται ότι η σύμπνοια στις απόψεις των αναλυτών δεν είναι πάντοτε καλό σημάδι...

Πολύ δύσκολα θα συναντήσουμε διαφορετικές απόψεις μεταξύ των χρηματιστηριακών οίκων. Συνήθως όλοι έχουν ανάλογες απόψεις για την τάση μιας αγοράς και οι όποιες διαφοροποιήσεις τους εντοπίζονται στις τιμές-στόχους και σε επιμέρους επιλογές.

Ένα από τα σπάνια παραδείγματα διαφορετικών απόψεων ήταν οι εκ διαμέτρου αντίθετες προβλέψεις που εξέφρασαν για τη μελλοντική πορεία της τιμής του πετρελαίου οι δύο μεγαλύτερες στον κόσμο χρηματιστηριακές εταιρείες στη συγκεκριμένη αγορά.

Δεν πρόκειται όμως για συνηθισμένο φαινόμενο, και τη διαφοροποίηση αυτή μπορούμε να τη δικαιολογήσουμε από το γεγονός ότι οι βασικοί παίκτες στη συγκεκριμένη αγορά είναι δύο και όχι περισσότεροι.

Αν θέλουμε μία περισσότερο απλοϊκή ερμηνεία, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα: Οι επαγγελματίες έχουν συνήθως τις ίδιες απόψεις για την τάση των αγορών.

Το γεγονός αυτό έχει την εξήγησή του. Το να πάει κάποιος κόντρα στο ρεύμα της αγοράς εμπεριέχει μεγαλύτερους κινδύνους για την επαγγελματική του αξιοπιστία από το να διαψευστεί για κάτι στο οποίο πιστεύουν όλοι. Η πιθανή ”αποτυχία” της πρόβλεψης θα χαθεί μέσα στη γενικότερη διάψευση των προσδοκιών.

Σε αντίθετη περίπτωση, αν η χρηματιστηριακή εταιρία αποφασίσει να πάει κόντρα στο ρεύμα, τότε διακινδυνεύει πολλά πράγματα. Αν διαψευστεί, η αποτυχία αυτή θα τη συνοδεύει για πάντα.

Αλλά κι αν ακόμη η πρόβλεψη βγει αληθινή, θα έχει στο μεταξύ δυσαρεστήσει πολλούς πελάτες της, οι οποίοι θα της ”χρεώσουν” τη διάψευση των προσδοκιών τους.

Ας μην ξεχνάμε ότι το κέρδος ενός χρηματομεσίτη δεν συνδέεται με τα κέρδη του πελάτη του, αλλά με την επιθυμία του τελευταίου να κάνει πράξεις, να αγοράζει και να πουλάει μετοχές.

Κατά συνέπεια, η χρηματιστηριακή εταιρία δεν έχει λόγους να εναντιωθεί σε αυτό που πιστεύουν οι πελάτες της. Δεν έχει λόγους να τους ”χαρίσει” στον ανταγωνισμό...

Το να λένε, λοιπόν, όλες οι χρηματιστηριακές εταιρίες ότι οι αγορές θα ανέβουν ή θα πέσουν και ότι αυτές ή εκείνες οι μετοχές θα μας δώσουν τα περισσότερα κέρδη, είναι πράγματα που δεν πρέπει να τα παίρνουμε τοις μετρητοίς.

Καλώς ή κακώς όλα τα πρόβατα πάνε πάντοτε προς την ίδια κατεύθυνση. Συνήθως ο τσοπάνης τα οδηγεί για τροφή. Μία φορά, όμως, θα πάρουν τον δρόμο για το σφαγείο.

Κι ας πιστεύουν εκείνα ότι πρόκειται για μία ακόμη συνηθισμένη μέρα. Ο τσοπάνης δεν έχει άλλη δουλειά από το να τα κρατάει μέσα στο μαντρί. Τα υπόλοιπα είναι πράγματα που νομοτελειακά θα συμβούν...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.