Δυόμισι ώρες; Καιρός για δράση!

Τοπίο στην ομίχλη! Ο πρωταγωνιστής περπατάει αργά αργά στην πεδιάδα και η ομίχλη καλύπτει τα πάντα. Αργά πλάνα, μεγάλη βαρεμάρα. Στη διπλανή αίθουσα παίζει ”χόλιγουντ”. Πιστολίδια, αυτοκίνητα που ανατινάσσονται, δράση! Οι θεατές καρφωμένοι στις οθόνες τους! Η ταινία διαρκεί μόλις 90 λεπτά, αλλά κανείς δεν παραπονείται. Εσείς τι θέλετε; Πέντε ώρες συνεδρίαση και τοπίο στην ομίχλη ή δυόμισι ώρες και πολλή δράση;

Δημοσιεύθηκε: 10 Νοεμβρίου 2005 - 08:49

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τοπίο στην ομίχλη! Ο πρωταγωνιστής περπατάει αργά αργά στην πεδιάδα και η ομίχλη καλύπτει τα πάντα. Πού και πού το κελάηδισμα ενός πουλιού σπάει τη σιωπή και ανανεώνει το ενδιαφέρον του θεατή. Αργά πλάνα, μεγάλη βαρεμάρα.

Στη διπλανή αίθουσα παίζει ”χόλιγουντ”. Πιστολίδια, αυτοκίνητα που ανατινάσσονται, δράση! Οι θεατές καρφωμένοι στις οθόνες τους! Η ταινία διαρκεί μόλις 90 λεπτά, αλλά κανείς δεν παραπονείται.

Εσείς τι θέλετε; Πέντε ώρες συνεδρίαση και τοπίο στην ομίχλη ή δυόμισι ώρες και πολλή δράση;

Στη μικρή και στη μεσαία κεφαλαιοποίηση υπάρχει όλη η ουσία του καπιταλισμού. Μία εταιρία έχει ως στόχο της την ανάπτυξη, ”κτίζει” καθημερινά για να περάσει κάποια στιγμή στα ”μεγάλα σαλόνια”.

Είναι μία διαδικασία μέσα από την οποία κερδίζουν όλοι. Οι μέτοχοι, το κοινωνικό σύνολο, η αγορά. Γι’ αυτό υπάρχει και το Χρηματιστήριο. Να βοηθάει αυτές τις προσπάθειες και να μπορούν οι επιχειρήσεις να βρίσκουν φθηνά κεφάλαια.

Δεν θα μπορέσουν όλες οι μικρές εταιρίες να γίνουν μεγάλες. Λίγες είναι εκείνες που θα περάσουν τις πύλες της μεγάλης αγοράς.

Διαφορετικά, όλες οι εταιρίες θα ήταν blue chips, όλοι οι Έλληνες πάμπλουτοι και ο καπιταλισμός και η εργασία θα είχαν χάσει το νόημά τους σ’ αυτή τη χώρα.

Είναι δυνατόν να γίνεται όλος αυτός ο θόρυβος για τις πέντε – δέκα εταιρίες που θα μπορέσουν στη διάρκεια μιας πενταετίας να επιβεβαιώσουν τον ρόλο τους στην αγορά; Βεβαίως! Έτσι γίνεται παντού, έτσι γινόταν πάντα.

Κι επειδή ο κίνδυνος που αναλαμβάνουν οι επενδυτές είναι αυξημένος, γι’ αυτό και το κέρδος τους θα είναι δικαιολογημένα μεγάλο, σε περίπτωση που οι προβλέψεις τους αποδειχτούν σωστές.

Το καλό είναι ότι όλοι πλέον ξέρουν τους κινδύνους και, στην περίπτωση που αποφασίσουν να συμμετέχουν σ’ αυτή την αγορά, σημαίνει ότι έχουν αποδεχτεί πλήρως τους κανόνες του παιγνιδιού.

Είναι θέμα ζωτικής σημασίας για την οικονομία της χώρας να έχει μία ζωντανή αγορά μικρών εταιριών. Αυτή τη στιγμή γίνεται μία συγκροτημένη προσπάθεια για να αναδειχτεί αυτή η πλευρά της Σοφοκλέους. Οι δυόμισι ώρες συνεδρίασης είναι ένα σωστό βήμα.

Δεν έχει νόημα να διαπραγματεύεται μία μετοχή στο ταμπλό για πέντε ώρες, όταν κάνει πέντε χιλιάδες κομμάτια την ημέρα. Δηλαδή, χίλια κομμάτια την ώρα. Μέρα με τη μέρα η εικόνα αυτή κουράζει και στο τέλος ουδείς ενδιαφέρεται γι’ αυτή τη συγκεκριμένη μετοχή.

Ο σχετικά μικρός χρόνος διαπραγμάτευσης βοηθάει στο να βελτιωθεί η εικόνα των μικρών εταιριών και μέσα απ’ αυτή να προσελκυστούν νέοι επενδυτές. Είναι το πρώτο βήμα. Μένει να γίνουν κι άλλα.

Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που θα διευκολύνουν την είσοδο νέων εταιρειών στη ”μικρή αγορά” και την παραμονή των ήδη υπαρχουσών.

Πρέπει, επίσης, οι θεσμικοί επενδυτές να δραστηριοποιηθούν και να ”πουλήσουν” το νέο προϊόν. Σωστά αυτή τη φορά. Όχι με τη μορφή του ”Ολυμπιονίκη”, διότι τα λάθη του παρελθόντος τα έχουμε ήδη πληρώσει όλοι και, πολύ περισσότερο, η ίδια η αγορά.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.