Μετοχές ξεχασμένες στο σεντούκι

Δημοσιεύθηκε: 1 Μαρτίου 2006 - 08:32

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Μία φίλη έμαθε ένα πρωί ότι είχε κληρονομήσει από τον πατέρα της μερικές χιλιάδες μετοχές της Τραπέζης της Ελλάδος. Οι μετοχές αυτές ήταν ξεχασμένες σ’ ένα σεντούκι και όταν έψαξε να βρει περί τίνος ακριβώς επρόκειτο, κόντεψε να χάσει τη λαλιά της. Εκεί έμαθε και τις δωρεάν μετοχές.

Ο ίδιος άνθρωπος βρήκε σ’ ένα άλλο μπαούλο κατοχικά ομόλογα του Δήμου του Παρισιού. Δυστυχώς, όμως, είχε χάσει τις προθεσμίες και τα ομόλογα δεν ήταν παρά κουρελόχαρτα.

Ηθικό δίδαγμα. Θα θέλαμε κι εμείς έναν πατέρα να έχει κρυμμένους θησαυρούς στο μπαούλο του!

Η ιστορία αυτή είναι αληθινή πέρα για πέρα. Και δεν πρόκειται για κάτι το ασυνήθιστο. Όταν οι μετοχές ήταν χαρτιά, ήταν κοινό μυστικό ότι το 3%-5% σε πολλές εταιρίες ανήκε σε μετόχους που είτε είχαν ξεχάσει ότι τις είχαν είτε δεν το γνώριζαν!

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Ο επενδυτής εκείνος που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις επενδύσεις του. Και άλλοτε μπορεί αυτό να είναι καλό για τους κληρονόμους του (μετοχές της Τραπέζης της Ελλάδος) και άλλοτε κακό (τα ομόλογα του Παρισιού).

Η άλλη όψη είναι ο επενδυτής εκείνος που είναι κρεμασμένος όλη την ώρα πάνω από μία οθόνη και προσπαθεί να λύσει την εξίσωση της αγοράς δίχως να έχει καν δεδομένα στα χέρια του.

Ο άνθρωπος αυτός δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει. Το +8% έχει ακριβώς την ίδια αξία με το -8%. Αν η μεταβολή αυτή γίνει σε μία ημέρα, θα πουλήσει ή θα αγοράσει, διότι το κέρδος του 8% είναι τεράστιο για μία ημέρα και η ζημία αληθινή καταστροφή.

Και ναι μεν στη ζημία καλά κάνει και πουλάει, αλλά στην περίπτωση του κέρδους κινδυνεύει να χάσει τη μεγάλη κίνηση. Πόσες καλές και πόσες κακές περιπτώσεις μπορεί να του συμβούν; Συνήθως η μπίλια κάθεται σε βάθος χρόνου τόσες φορές στο μαύρο όσες και στο κόκκινο.

Με άλλα λόγια, ο trader είναι καταδικασμένος σε... θάνατο. Ακόμη κι αν καταφέρει να αντέξει στον χρόνο και οι ζημίες του να είναι οι ίδιες ακριβώς με τα κέρδη του, θα έχει χάσει ένα σημαντικό μέρος του κεφαλαίου του από τις προμήθειες των συνεχών αγοραπωλησιών.

Υπάρχει και ο τρίτος δρόμος: ούτε να είναι κανείς κρεμασμένος πάνω από μία οθόνη ούτε και να ξεχνάει τις μετοχές του στο μπαούλο, αλλά να δίνει στον κόσμο των επενδύσεων τον χρόνο και την προσοχή που του αναλογεί. Ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.