Δυο ειδών πολιτικές για την αντιμετώπιση των διπλών ελλειμμάτων και την έξοδο της οικονομίας από την κρίση προκρίνει ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και οικονομικός σύμβουλος της Eurobank, όπως τόνισε σε ομιλία σε εκδήλωση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδος, με θέμα το "ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος για την έξοδο από την κρίση και η συμβολή του για μακροχρόνια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη".  

Παράλληλα, χαρακτήρισε τις τράπεζες ως "επιτυχημένο παράδειγμα αναδιάρθρωσης", προτείνοντας χρήση αντίστοιχου μοντέλου και σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Ειδικότερα, ο κ. Χαρδούβελης τόνισε ότι στην Ελλάδα, η κρίση φέρνει στην επιφάνεια και στην προσοχή των διεθνών επενδυτών τις αυτόχθονες μακροχρόνιες αδυναμίες της χώρας μας: Τα διπλά ελλείμματα, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο μακροχρόνιας στασιμότητας:

Πρώτον, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, που απεικονίζεται στο τεράστιο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και τον υψηλό ελληνικό πληθωρισμό σε σχέση με την Ευρωζώνη.

Δεύτερον, ο αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας, που απεικονίζεται στο ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα, στο αυξανόμενο δημόσιο χρέος.

Όπως υπογράμμισε, απαιτούνται δύο ειδών πολιτικές: Άμυνας και επίθεσης. "Άμυνα σημαίνει να φτιάξουμε πρώτα το σπίτι μας, δηλαδή τον δημόσιο τομέα, και στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που έχουν το μικρότερο κόστος. Έτσι, ξεκινάμε με μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έρχονται αργότερα και με συναίνεση".

"Επίθεση σημαίνει ότι ακολουθούμε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης με έμφαση την εξωστρέφεια και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Στηρίζουμε τις παραγωγικές επενδύσεις και την καινοτομία. Προσέχουμε ιδιαίτερα τους συντελεστές παραγωγής.

Δίνουμε, δηλαδή, έμφαση στην Παιδεία, όπου με λίγους πόρους μπορούμε να έχουμε πολλαπλάσια αποτελέσματα αν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια νεολαία που σκέφτεται κριτικά, που ψάχνει το καινοτόμο.

Σημαίνει ότι δίνουμε έμφαση και στον χώρο της Υγείας, όπου ιδιωτικός και δημόσιος τομέας ανταγωνίζονται. Μάλιστα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την ιστορική εμπειρία από τον τραπεζικό τομέα, όπου ο ανταγωνισμός με τον ιδιωτικό τομέα δημιούργησε ανταγωνιστικές, υπό κρατικό έλεγχο, τράπεζες."

Όπως υπογράμμισε στην ομιλία του, για την Ελλάδα υπάρχουν δύο δρόμοι.

"Ο δρόμος της αδράνειας, της εσωστρέφειας και της συρρίκνωσης, όπου το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών θα λυθεί εν μέρει από μια βαθειά ύφεση διαρκείας, όταν τα νοικοκυρά δεν θα αγοράζουν ξένα προϊόντα επειδή δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν και το δημοσιονομικό έλλειμμα θα μειωθεί, επειδή το δημόσιο δεν θα μπορεί να πληρώσει και θα πιεστεί να κόψει ακόμα και τις παραγωγικές δαπάνες.

Υπάρχει και ο δεύτερος δρόμος της εξωστρέφειας, της σκληρής δουλειάς και της αντιμετώπισης των προβλημάτων, όπου τα ελλείμματα μειώνονται επειδή αυξάνονται οι εξαγωγές, χωρίς να περιορίζεται το βιοτικό επίπεδο. Τον περιέγραψα το δρόμο αυτό. Εκεί μπορούν να βοηθήσουν και οι τράπεζες.

Για να πετύχουμε το δεύτερο δρόμο, δεν αρκεί να βασιστούμε στο χρηματοοικονομικό τομέα. Πρέπει να κάνουμε και σε άλλους τομείς της οικονομίας αυτό που κάναμε στο τραπεζικό χώρο, ο οποίος παραμένει ένα επιτυχές παράδειγμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων προς μίμηση".