«Ο τόπος δεν θα ξαναμπεί σε τροχιά ανάπτυξης αν δεν αντιμετωπιστούν ριζικά οι χρόνιες παθογένειες ενός πελατειακού και διαπλεκόμενου Κράτους, που αποτελεί αντιπαραγωγικό βρόγχο και εστία φαινομένων διαφθοράς.»

Τη βασική αυτή θέση, διατύπωσε στη σημερινή συνάντηση του προεδρείου του ΣΕΒ με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργο Α. Παπανδρέου, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, υπογραμμίζοντας παράλληλα την «ανάγκη δομικών αλλαγών στην οικονομία, στο θεσμικό πλαίσιο, στην αναπτυξιακή αντίληψη».

Κατά τη συνάντηση ο Πρόεδρος του ΣΕΒ υπογράμμισε μεταξύ άλλων:
«Η ενδημική διαφθορά κηλιδώνει όχι μόνο το Κράτος αλλά και το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Στερεί, έτσι, από την όποια πολιτική εξουσία το ηθικό έρεισμα για να ζητήσει θυσίες από το κοινωνικό σύνολο.

Η προϊούσα απαξίωση της πολιτικής απειλεί να στερήσει τον τόπο από την ισχυρή διακυβέρνηση, από την πολιτική πνοής, που σήμερα έχει ανάγκη.

Η ριζική εξυγίανση του Κράτους αποτελεί, λοιπόν, προϋπόθεση για την ανταγωνιστική ανασυγκρότηση της οικονομίας και τον εκσυγχρονισμό του τόπου.

Ο ΣΕΒ έχει καταθέσει, εξάλλου, δέκα «μέτρα - ανάχωμα στην ανεργία», τα οποία είχε επί μακρόν συζητήσει και με τη ΓΣΕΕ. Είναι μέτρα κατά των «λουκέτων» και των απολύσεων, είναι μέτρα υπέρ της εργασίας. Έχουμε καλέσει την κυβέρνηση να τα εντάξει στην οικονομική της πολιτική και ζητούμε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να τα στηρίξει, αφού βεβαίως πρώτα τα μελετήσει.

Θεωρώ ότι οι δυνάμεις της εργασίας -εργοδότες και εργαζόμενοι- έχουν κάθε συμφέρον να αντιμετωπίσουν από κοινού τις κοινές απειλές και προκλήσεις της σημερινής, δύσκολης συγκυρίας. Τα μέτρα που κατέθεσε ο ΣΕΒ είναι μέτρα υπέρ της εργασίας. Όποιος αμφιβάλλει, δεν έχει παρά να τα διαβάσει.

Οι οργανωμένες, σύγχρονες επιχειρήσεις της βιομηχανίας και των υπηρεσιών που κατ’ εξοχήν εκπροσωπούνται από τον ΣΕΒ, περνούν σήμερα μία από τις δυσκολότερες περιόδους στην ιστορία τους, με κάθετη πτώση των παραγγελιών τους κατά περισσότερο από 35%. Ήδη, από το 2007, το 50% των επιχειρήσεων που απασχολούν σχεδόν το 40% των εργαζομένων, λειτουργούν με ζημίες ή οριακά κέρδη. Η κατάσταση επιβαρύνεται χρόνο με το χρόνο. Παρά ταύτα η βιομηχανία δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των αιτούντων, των απαιτούντων ή και των απειλούντων για ενισχύσεις και σωτηρία. Ούτε υπήρξαν αποδέκτες καμίας εύνοιας ή ειδικής ρύθμισης -όπως έγινε για πολλούς άλλους κλάδους της οικονομίας.

Η κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή αποτελούν κύριο στόχο. Προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι:

• Η ανάπτυξη. Χωρίς ανάπτυξη εγκλωβιζόμαστε σε ένα παιγνίδι με μηδενικό άθροισμα (zero sum game) -που αναπόφευκτα οδηγεί σε οικονομική οπισθοδρόμηση και σε κοινωνικές συγκρούσεις.

• Η ίση συμμετοχή όλων στη φορολογική υποχρέωση ανάλογα με τις δυνατότητες καθενός -ο ΣΕΒ έχει καταθέσει συγκεκριμένες και πρακτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Θέση μας είναι ότι χρειαζόμαστε μία νέα πολιτική για την οικονομία, βασισμένη σε μία νέα ισορροπία ανάμεσα στο Κράτος και την ιδιωτική οικονομία. Οι συνταγές του άκρατου φιλελευθερισμού και του άκρατου κρατικισμού έχουν αποδειχθεί εξίσου αποτυχημένες οικονομικά και άδικες κοινωνικά. Χρειαζόμαστε ένα περιορισμένο και ισχυρό, επιτελικό Κράτος και έναν σύγχρονο, ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα, ως κύριο μοχλό ανάπτυξης μίας εξωστρεφούς οικονομίας.

Θέλω τελειώνοντας να επαναλάβω κάτι που έχω ξαναπεί. Οι Έλληνες έχουν πάψει πια να εμπιστεύονται όσους τους τάζουν. Θα πιστέψουν, όμως, όποιον τους δώσει τη δυνατότητα να δουλέψουν δημιουργικά, δείχνοντας τους ένα καθαρό σχέδιο δράσης και δίνοντας τους τη βεβαιότητα ότι στο τέλος θα ανταμειφθούν πραγματικά.»