Ο περιορισμός της κατανάλωσης και η συνεχιζόμενη μείωση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις συντηρούν την καθοδική πορεία της οικονομικής δραστηριότητας και του ΑΕΠ με αποτέλεσμα τη περαιτέρω μείωση των συναλλαγών στο εμπόριο, την πτώση των παραγγελιών προς την βιομηχανία, την αύξηση των επισφαλειών προς τις τράπεζες και τις αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά εργασίας. Η «αργομισθίες» στο Δημόσιο εν μέσω μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής εκτροπής δεν είναι ικανές να συνεχίσουν να δίνουν διέξοδο στο καυτό πρόβλημα της ανεργίας.

Οι προεκλογικοί στόχοι του ΥΠ.ΕΘΟ για την αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας, όπως αναλύθηκαν από την Υπουργό Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας στο πλαίσιο των προγραμματικών της δηλώσεων, προαναγγέλλουν συγκεκριμένα μέτρα όπως:  

* το πάγωμα των δανειακών υποχρεώσεων των προβληματικών επιχειρήσεων για ένα χρόνο.

Ποιών επιχειρήσεων και με ποια κριτήρια είναι το ερώτημα. 

*  την αναχρηματοδότηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών η οποία θα πρέπει κατά ένα μέρος να γίνει και με την εγγύηση του δημοσίου δεδομένου ότι οι τράπεζες δεν μπορούν από μόνες τους να σηκώσουν το βάρος του πιστωτικού κινδύνου. 

*  την πρόβλεψη προστασίας των ιδιωτών δανειοληπτών από την υπερχρέωση σε περίπτωση όπου συντρέχουν λόγοι πραγματικής αδυναμίας πληρωμής. 

*  την αποσαφήνιση των προϋποθέσεων προστασίας των υπερχρεωμένων ιδιωτών διότι διαφαίνεται η διαμόρφωση μιας γενικής τάσης για στάση πληρωμών προς τις τράπεζες και από οφειλέτες ιδιώτες για τους οποίους δεν ισχύουν οι προϋποθέσεις προστασίας.

* την απλοποίηση ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας των νέων επιχειρήσεων

* την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ 2007-2013 ιδίως τώρα που δεν απαιτείται συμμετοχή του Ελληνικού δημοσίου.

* την άμεση παροχή επιδόματος σε ασθενείς οικονομικά τάξεις μέσω επιταγής συνδεδεμένης με την πραγματοποίηση καταναλωτικής δαπάνης.

Ο ΣΕΛΠΕ πιστεύει ότι η λήψη μέτρων αναθέρμανσης της «μουδιασμένης» ζήτησης  και ενεργοποίησης του αγοραστικού ενδιαφέροντος θα πρέπει να συνδυαστεί άμεσα με μακροοικονομικές πολιτικές που έχουν συγκεκριμένη μικροοικονομική στόχευση και με μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής στη βάση ενός δεκαετούς προγράμματος ανάπτυξης και σταθερότητας που θα επιτρέψουν τα τρία πρώτα χρόνια την σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας και την αύξηση των δημοσίων εσόδων και την εν συνεχεία μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους.

Αυτές οι οικονομικές πολιτικές πρέπει να επιτύχουν την αύξηση των δημοσίων εσόδων μακροπρόθεσμα μέσα από την αύξηση του παραγόμενου πλούτου, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέσα από την καθιέρωση μιας νέας φορολογικής πολιτικής σε συνδυασμό με πολιτική μείωσης των δημοσίων δαπανών που θα περιλαμβάνει: 

*  την διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσω αυστηρών αντικειμενικών κριτηρίων για την σύλληψη της φοροδιαφυγής που υπολογίζεται σε 12 δις ευρώ ετησίως χωρίς νέες αυξήσεις στην φορολογία εκείνων οι οποίοι πάντα πληρώνουν, μισθωτών και οργανωμένων επιχειρήσεων. 

*  την αποτελεσματική σύλληψη της εισφοροδιαφυγής που υπολογίζεται στα 13 δις ευρώ ετησίως μέσω τακτικών ελέγχων. 

*  την περιστολή των δημοσίων δαπανών και της σπατάλης οι οποίες σύμφωνα με έρευνα της ΕΚΤ ανέρχονται σε 30% επί των δημοσίων δαπανών, εκτός τοκοχρεολυσίων, και υπολογίζονται σε 15 δις ευρώ ετησίως. 

*  την αύξηση του αφορολογήτου και την μείωση των ενδιάμεσων συντελεστών των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων για να πάψουν οι μισθωτοί να αποτελούν τα υποζύγια της φορολογικής πολιτικής 

*  την μείωση του ανώτατου κλιμακίου φόρου από το 40% σε 25% για όλα τα εισοδήματα και την φορολόγηση τους στην ίδια φορολογική κλίμακα ανεξαρτήτως πηγής, με αυστηρή ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής και στόχο την συγκράτηση της φυγής και άλλων επιχειρήσεων στο εξωτερικό όπου επικρατούν χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές ( 10%-15% ), ενίσχυση των επενδύσεων, και αύξηση της έφεσης για εργασία του Ελληνικού λαού στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

* την βελτίωση της χαμηλής ανταγωνιστικότητας με την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της κρατικής διοίκησης.

Η χώρα μας σήμερα, μετά την εξάντληση της δυναμικής της ΟΝΕ, της άκρατης πιστωτικής επέκτασης προς τους ιδιώτες και επιχειρήσεις, της σκληρής μεταπολεμικής πραγματικότητας και μπροστά σε μια διεθνή οικονομική κρίση, θεσμική και δημοσιονομική, έχει ανάγκη δυναμικών πολιτικών αποφάσεων στον τομέα της οικονομίας που να αφορούν την βελτίωση της αγωνιστικότητας την αύξηση της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με την αύξηση της απασχόλησης και τον έλεγχο των δημόσιων οικονομικών.

Η κακή κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας ήταν ήδη γνωστή πριν της εκλογές σε όλους, κόμματα και πολίτες. Η συνεχής επίκληση αυτής της κατάστασης δεν αποτελεί κάτι νέο ούτε μπορεί να υποκαταστήσει τα μέτρα πολιτικής. Η αγορά και όλοι οι Έλληνες πολίτες βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής και εφαρμογής των νέων οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης.
Περιθώρια ανοχής και καθυστερήσεων δεν υπάρχουν. Χρειάζονται αποφάσεις και χρειάζονται τώρα, καταλήγει η ανακοίνωση του ΣΕΛΠΕ.