Άτυπος σύμβουλος του οικονομικού επιτελείου φαίνεται πως επιχειρεί να αναδειχθεί ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Βιομηχανιών (ο παλιός ΣΕΒ) καθώς "φωτογραφίζει" τους φοροδιαφεύγοντες, κάνοντας λόγο για απώλειες 30 δισ. ευρώ.

Προσφέρει δε χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση στο ζήτημα της έκτακτης εισφοράς τη στιγμή που εντείνονται οι αντιδράσεις μελών του συνδέσμου και μεμονωμένων επιχειρηματιών.

Καλά ενημερωμένες πηγές, από μέλη του Δ.Σ. του συνδέσμου, κάνουν λόγο για τριβές μεταξύ των βιομηχάνων και για ρήξη στο εσωτερικό του ΣΕΒ που απειλεί να πυροδοτήσει η επιβολή έκτακτης εισφοράς από την κυβέρνηση και η άμεση αποδοχή της από την πλευρά του προέδρου του συνδέσμου, κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλου.

Η απόφαση του οικονομικού επιτελείου να καλέσει τους μεγαλοεπιχειρηματίες να περάσουν από το... ταμείο προκαλεί τις πρώτες ρωγμές στη συνοχή του άλλοτε κραταιού θεσμικού οργάνου των Ελλήνων βιομηχάνων, καταβάλλοντας περίπου 870 εκατ. ευρώ για να στηριχθούν δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων.

Το μέτρο μπορεί να δείχνει κοινωνικά δίκαιο, να περνάει στον λαό, πλην όμως πρόκειται για εφάπαξ (ή μήπως όχι;) ενέργεια και απ’ ό,τι φαίνεται καθόλου δεν είχε γνωστοποιηθεί προηγουμένως στους άμεσα εμπλεκομένους, δηλαδή στους ίδιους τους επιχειρηματίες. 


Μπαράζ αντιδράσεων

Είναι ενδεικτικό πως τις πρώτες τρεις ημέρες μετά την επιβολή του μέτρου πολλοί επιχειρηματικοί σύνδεσμοι και επιμελητήρια εξέφρασαν την αντίθεσή τους. Σε ανάλογο κλίμα και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς, κ. Δημήτρης Μαθιός, ο οποίος χαρακτηρίζει "χρονικά άκαιρη την επιβολή της εισφοράς λόγω της αρνητικής συγκυρίας, για την υπέρβαση της οποίας οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη ρευστότητας".

Όμως, οι αντιδράσεις φέρεται να είναι εντονότερες στους κόλπους του ΣΕΒ, που σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές δεν περιορίζονται μεταξύ των μελών - επιχειρήσεων, αλλά αγγίζουν και το ίδιο το διοικητικό συμβούλιο του συνδέσμου.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, είναι ενδεικτικό πως τουλάχιστον δύο μέλη του 20μελούς Δ.Σ. φέρεται να εξέφρασαν σε έντονο ύφος τις αντιρρήσεις τους προς τον πρόεδρο του οργάνου, κάνοντας λόγο "για προσωπική πολιτική και για κινήσεις σκοπιμότητας, που δεν επιβαρύνουν τη βιομηχανία σε μία ιδιαίτερα άσχημη περίοδο". 


Και προσωπικές αιχμές...

Το ένα μάλιστα φέρεται να μην είχε ενημερωθεί καν για τις συναντήσεις του προέδρου του ΣΕΒ με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, μιλώντας ανοιχτά για "μυστική πολιτική πίσω από τις πλάτες των επιχειρηματιών".

Το συγκεκριμένο μέλος επίσης σημείωνε με νόημα πως "όταν επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης τέθηκε ανάλογο θέμα (επιβολής έκτακτης εισφοράς) ο ίδιος ο πρόεδρος του Δ.Σ. ήταν αρνητικός".

Επιχειρηματίες της παλαιάς φρουράς, παραδοσιακοί βιομήχανοι που σημειώνουν ότι "επί σειρά δεκαετίες οι όμιλοί τους συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και στη διασφάλιση εκατοντάδων θέσεων εργασίας, βρίσκονται... κρεμασμένοι από το ίδιο τους το συνδικαλιστικό όργανο".

Και αν όπως υποστήριζε άλλος επιχειρηματίας, μέλος του Δ.Σ., σε αυτήν τη συγκυρία θα έπρεπε να εισφέρουν όλοι οι έχοντες, θα μπορούσε να υπάρξει κατ’ αρχάς ενημέρωση από τον ΣΕΒ, να διαβουλευτούν με την κυβέρνηση προκειμένου να βρεθεί δόκιμος χρόνος ώστε να προετοιμαστούν ανάλογα. Κι αυτό γιατί, όπως υποστηρίζει επιχειρηματική πηγή, τα οικονομικά αποτελέσματα του τρίτου και του τέταρτου τριμήνου θα παρουσιάσουν σημαντική κάμψη, δυσχεραίνοντας περισσότερο τη λειτουργία των ομίλων.

Στάση αναμονής φέρεται να τηρούν επιχειρηματίες βιομηχανικών ομίλων, αφήνοντας όμως να υπονοηθεί πως "ο πρόεδρος του συνδέσμου, ο οποίος ούτε επιχειρηματική δραστηριότητα ασκεί ούτε πλήττεται άμεσα από τα μέτρα, συνδιαλέγεται με την κυβέρνηση και αποφασίζει για το ύψος της επιβάρυνσης των υπολοίπων".

Η ουσία είναι ότι σε αρνητικότατη συγκυρία περνά ένα μέτρο που υπολογίζει αποσπασματικά και μόνο την οικονομική κατάσταση μιας επιχείρησης και όχι την πραγματική θέση της ή ακόμη και τις ίδιες τις αντοχές της επιβίωσής της.

Πρακτικά, εάν μία επιχείρηση για διάφορους λόγους παρουσίασε το 2008 έκτακτα κέρδη, έχοντας ζημιογόνες χρήσεις τα προηγούμενα 1, 2, 3 χρόνια και δοκιμαζόμενη φέτος, πώς αλήθεια θα μπορέσει να καταβάλει την εισφορά; Και το σημαντικότερο: πώς θα μπορέσει να διασφαλιστεί η εύρυθμη συνέχιση της λειτουργίας της και εντέλει πώς θα προστατευτούν οι θέσεις εργασίας;