Τους επτά παράγοντες στους οποίους οφείλεται το σοβαρό και χρόνιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας ανέλυσε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλος, μιλώντας σε ημερίδα της KPMG.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής του ΕΒΕΑ, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας οφείλεται: 

1. Στο έλλειμμα επιχειρηματικής κουλτούρας. Στην Ελλάδα, η επιχειρηματικότητα έχει συνδεθεί με το άνομο κέρδος, έχει ταυτιστεί με την εκμετάλλευση και επειδή επιλέγεται ως λύση ανάγκης, συνήθως είναι χαμηλού ρίσκου και χαμηλών απαιτήσεων.

2. Στο θεσμικό έλλειμμα. Για παράδειγμα, ο νόμος για την απλοποίηση της ίδρυσης μίας επιχείρησης – κάτι που στις προηγμένες χώρες γίνεται πλέον ηλεκτρονικά και σε χρόνους που ζήτημα είναι εάν υπερβαίνουν τη μία ημέρα – πέντε μήνες μετά την ψήφισή του παραμένει ανενεργός. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την προαναφερόμενη έρευνα «Doing Business 2011», η Ελλάδα κατατάσσεται στην 149η θέση όσον αφορά στην έναρξη επιχείρησης.

3. Στο έλλειμμα για μία σταθερή και ευνοϊκή για την επιχειρηματική δραστηριότητα φορολογική πολιτική. Οι ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται υπό φορολογικό διωγμό, όταν η φορολόγηση στη Βουλγαρία είναι στο 10%, ενώ στην Τουρκία είναι μηδαμινή για τα πρώτα 5 χρόνια της επένδυσης. Πρόσφατη έρευνα του ΕΒΕΑ παρουσιάζει ότι 2 στις 10 επιχειρήσεις διερευνούν ακόμα και τη μεταφορά έδρας σε χώρες με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Κανένας αναπτυξιακός νόμος δεν μπορεί να προσελκύσει ιδιωτικές επενδύσεις, όταν οι νέες επιχειρήσεις θα καλούνται να πληρώνουν 4 φορές υψηλότερους φόρους, σε σύγκριση με γειτονικές μας χώρες.

4. Στο έλλειμμα στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις αυστηρότερα ρυθμιζόμενες αγορές μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Μία σοβαρή μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, θα ενίσχυε την ανταγωνιστικότητά μας κατά 15%. Η δε πρόσφατη απελευθέρωση της αγοράς οδικών εμπορευματικών μεταφορών θεωρήθηκε ως «επανάσταση», όταν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ισχύει, εδώ και χρόνια. Και βέβαια, η απελευθέρωση των κλειστών αγορών και επαγγελμάτων και η διαμόρφωση ίσων όρων ανταγωνισμού για τις κρατικές και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις παραμένει στα χαρτιά, όπως και οι ελληνικές ΔΕΚΟ, που παραμένουν ζημιογόνες και ανεπαρκείς.

5. Στο έλλειμμα σε μία σύγχρονη αγορά εργασίας. Η χώρα μας βρίσκεται σήμερα στη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ, με τις υψηλότερες εργοδοτικές εισφορές. Το γεγονός αυτό συνεπάγεται δυσκαμψία στην αγορά εργασίας, αποθαρρύνει την είσοδο των νέων και δυσκολεύει τόσο τις απολύσεις όσο και τις προσλήψεις.

6. Στο τεράστιο έλλειμμα στη δημόσια διοίκηση. Χρειαζόμαστε ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος, ώστε να πατάξουμε τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και την κωλυσιεργία και να μειώσουμε τη σπατάλη. Και σε αυτό καθυστερούμε.

7. Στο έλλειμμα σε αναπτυξιακά και επενδυτικά εργαλεία, γιατί ο κάθε επενδυτής και επιχειρηματίας απαιτεί να γνωρίζει που και πως μπορεί να δραστηριοποιηθεί, χωρίς ασάφειες, χωρίς καθυστερήσεις και χωρίς συναλλαγές με κάθε είδους παράγοντες. Πιο συγκεκριμένα, το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο και τα Ειδικά Πλαίσια για τον Τουρισμό, τη Βιομηχανία και τις ΑΠΕ παραμένουν ανεφάρμοστα. Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα για την υλοποίηση μεγάλων έργων υποδομής έχουν διακοπεί. Το Πρόγραμμα των Δημοσίων Επενδύσεων στο πρώτο επτάμηνο είναι μειωμένο κατά 36,3% σε σχέση με πέρυσι. Η ρευστότητα είναι πλέον ελάχιστη και τα χρηματοδοτικά εργαλεία έχουν βαλτώσει.