Νέα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά θα προκαλέσουν οι κατασχέσεις απαιτήσεων του Δημοσίου εις χείρας τρίτων, που ξεκίνησε το υπουργείο Οικονομικών.

Η κατάσχεση εις χείρας τρίτων είναι αναγκαστικό μέτρο είσπραξης οφειλών, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στο υπουργείο να μπλοκάρει πιστώσεις οφειλετών του οι οποίες προέρχονται από τρίτο πρόσωπο.

Ωστόσο, το μέτρο αυτό θα προκαλέσει νέο πλήγμα στην αγορά που κινείται κυρίως με επιταγές.

Τα προβλήματα θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο από την Παρασκευή 1η Απριλίου, γιατί η αγορά θα πρέπει να κινείται με ηλεκτρονικό χρήμα για συναλλαγές άνω των 3.000 ευρώ.

Το γεγονός πως η αγορά κινείται με επιταγές οφείλεται εν πολλοίς και στα χρέη των προμηθευτών προς το Δημόσιο, για τα οποία τώρα ξεκινούν κατασχέσεις.

Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, στο πλαίσιο της εφαρμογής των διευρυμένων δυνατοτήτων που παρέχονται από την εφαρμογή των νέων φορολογικών νόμων για την αναγκαστική είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ξεκίνησε διαδικασίες κατασχέσεων απαιτήσεων για πλήθος οφειλές εις χείρας τρίτων.

Η πρώτη κατάσχεση επιβλήθηκε σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στις 18 Μαρτίου 2011 και αφορούσε σε 290 προμηθευτές της - οφειλέτες του ελληνικού δημοσίου με οφειλές συνολικού ύψους 28.499.301 ευρώ.

Η εταιρία κατέθεσε θετική δήλωση στις 28 Μαρτίου 2011 και θα καταβάλει σύντομα ποσό 1.100.059 ευρώ για εξόφληση τρεχουσών υποχρεώσεών της, σε πίστωση μέρους των οφειλών 86 οφειλετών και για εξόφληση οφειλών 42 από αυτούς.

Επίσης, η εταιρία με τη δήλωσή της δεσμεύεται να αποδίδει στο μέλλον και κάθε άλλο ποσό που θα υπάρξει από τη συνεργασία της με αυτούς τους 290 οφειλέτες και μέχρις εξοφλήσεως των υποχρεώσεων καθενός από αυτούς.

Επίσης, στις 24 Μαρτίου 2011 επιβλήθηκε δεύτερη κατάσχεση σε άλλη μεγάλη αλυσίδα, που αφορά σε 302 προμηθευτές της - οφειλέτες του ελληνικού δημοσίου, με οφειλές συνολικού ύψους 38.127.101 ευρώ.

Το υπουργείο Οικονομικών θα συνεχίσει και θα εντατικοποιήσει τις στοχευμένες και συντονισμένες ενέργειες για την αναγκαστική είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών, με στόχο, πέραν της αύξησης των εσόδων, την εμπέδωση της φορολογικής συνέπειας των πολιτών, ως συστατικό στοιχείο για την επίτευξη της φορολογικής δικαιοσύνης.