Επαναπροσδιορισμό της στάσης του κράτους απέναντι στην επιχειρηματικότητα, μέσω της τοποθέτησής της στην κορυφή της ατζέντας για την αναζωογόνηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, ζητούν οι επιχειρηματίες που απαρτίζουν τη Λέσχη Επιχειρηματικότητας.

Στο Μανιφέστο της Λέσχης επισημαίνεται ότι απαιτούνται πραγματικές αλλαγές αντίληψης και κουλτούρας σε πολιτικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο, ενώ σε άλλο σημείο τονίζεται ότι η επιχειρηματικότητα είναι η μόνη λειτουργία παραγωγής πλούτου για τη χώρα και δεν πρέπει να συγχέεται με επώνυμους επιχειρηματίες και την προώθηση κατεστημένων συμφερόντων.

Παράλληλα, η Λέσχη αναφέρει 9 σημεία στα οποία πρέπει να στηριχτούν οι πολιτικές για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας από το κράτος, μεταξύ των οποίων η υποστήριξη (π.χ. αφορολόγητα) των μεγάλων εταιριών που μπορούν να συντηρήσουν σημαντικές δυνατότητες R&D και μάρκετινγκ, ώστε να επιταχυνθεί η πορεία των ιδεών προς την αγορά, η υποστήριξη (π.χ. αφορολόγητα, συμβουλές, εγγυήσεις) μικρών εταιριών που γεννούν πολλές ιδέες για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους να τις φέρουν στην αγορά, η προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων κ.λπ.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΝΑ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
 
Τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου θα φτάσουν το 2011 τα €55 δισ. Από αυτά, το 65% προέρχονται από τον ΦΠΑ, φόρους εισοδήματος κ.λπ. και το 35% από φόρους και τέλη κατανάλωσης.

Σχεδόν όλη η εισροή χρήματος προέρχεται από τη συναλλακτική λειτουργία της οικονομίας και από τη δημιουργία αξίας από τις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα. Με έναν λόγο, δεν μπορεί να υπάρξει το κράτος χωρίς τις αγορές και την ατομική και συλλογική προσπάθεια του ανθρώπου να γεννήσει πλούτο.

Η οικονομία οδηγείται από τον ιδιωτικό τομέα, και κατ’ επέκταση η βελτίωση των οικονομικών του ελληνικού κράτους περνά αποκλειστικά μέσα από την αναζωογόνηση της παραγωγής και του εμπορίου. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο πλέον κρίσιμος παράγοντας είναι η επιχειρηματικότητα.

Επί δεκαετίες, η επιχειρηματικότητα δαιμονοποιήθηκε και η αντίληψη της κοινωνίας γι’ αυτήν στρεβλώθηκε. Η ταύτιση της έννοιας με πρόσωπα και ατομικές συμπεριφορές και κατεστημένα συμφέροντα εξαφάνισε την καλλιέργεια της επιχειρηματικότητας ως κινητήρια δύναμη της οικονομίας.

Η σύνθεση παραγωγικών πόρων για τη δημιουργία προϊόντων και υπηρεσιών που η ελληνική κοινωνία καταναλώνει ή που εξάγονται αποτελεί την πεμπτουσία της επιχειρηματικότητας. Η καινοτομία, η εξωστρέφεια και η διαφορετικότητα είναι βασικά στοιχεία της επιχειρηματικότητας, η οποία εκφράζεται στην κλίμακα τόσο του προσώπου όσο και των μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε.

Η ανάπτυξη περνάει μόνον μέσα από την επιχειρηματικότητα και απαιτεί ανθρώπινους πόρους και κεφάλαια. Η επιχειρηματικότητα είναι μία άκρως δημιουργική διαδικασία που σπρώχνει συνεχώς τα "σύνορα" της κοινωνίας, παράγοντας ταυτόχρονα πλούτο. Για να ανθήσει χρειάζεται ένα περιβάλλον που τη διευκολύνει και δεν την εμποδίζει.

Και το περιβάλλον αυτό διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό οι κυβερνήσεις.

Από την εμπειρία των χρόνων από τη μεταπολίτευση και μετά, η επιχειρηματικότητα δεν προάγεται: 

* με υψηλή φορολογία επιχειρήσεων
* με συχνές και ασυνεπείς αλλαγές στη φορολογία
* με άκαμπτη αγορά εργασίας
* με νόμους και διοικητικές αποφάσεις
* με το διανεμητικό ξόδεμα του δημόσιου χρήματος στον ιδιωτικό τομέα
* με πολύπλοκα θεσμικά πλαίσια
* με το υψηλό κόστος που η δημόσια διοίκηση δημιουργεί σ’ όποιον έχει επαφή μαζί της
* με την ιδεολογική αλλά και οικονομική ενίσχυση της μικρής κλίμακας
* με πενία ικανοτήτων στο ανθρώπινο δυναμικό.

Είναι η στιγμή που το κράτος πρέπει να βάλει την επιχειρηματικότητα στην κορυφή της ατζέντας για την αναζωογόνηση της ελληνικής κοινωνίας και για να μπορέσει να βγάλει το τραυματισμένο Δημόσιο από την κρίση. Αυτό απαιτεί πραγματικές αλλαγές αντίληψης και κουλτούρας σε πολιτικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο.

Μέσα στην ελληνική οικονομία υπάρχουν επιχειρηματικά δαιμόνια που δεν έχουν τον χώρο να αναπτυχθούν. Υπάρχουν ιδέες παγκόσμιας εμβέλειας που δεν βρίσκουν πάτημα για να βγουν από τη χώρα. Υπάρχουν δυναμικές που δεν μπορούν να βρουν τον ρυθμό τους. Η Λέσχη Επιχειρηματικότητας βραβεύει κάθε χρόνο επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, αλλά λίγες από αυτές φτάνουν στην ωριμότητα. Οι περισσότερες συμπιέζονται στο φτωχό μας περιβάλλον και αδυνατίζουν ή ακυρώνονται τελείως.

Η καινοτομία τροφοδοτεί την επιχειρηματικότητα και το αντίστροφο. Αυτός ο κύκλος αρετής έχει πια ουσιαστικά διακοπεί στην Ελλάδα εξαιτίας της ασύστολης μετατόπισης πόρων, χρηματικών και ανθρώπινων, από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Το πρόβλημα της χώρας βρίσκεται στον δημόσιο τομέα, που για την καθημερινή του επιβίωση κατατρώγει το μέλλον, το οποίο γεννούν μόνον η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία του ιδιωτικού τομέα.

Το περιοδικό "The Economist" ορίζει την καινοτομία ως "φρέσκια σκέψη που τελικά παράγει αξία". Τέτοιες "φρέσκες" σκέψεις προκαλούν συνήθως ασυνέχειες στην οικονομική διαδικασία, δημιουργώντας ουσιωδώς καλύτερα και φθηνότερα προϊόντα και υπηρεσίες.

Οι καλές καινοτομίες έχουν παγκόσμια εμβέλεια και αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμεθα μία αγορά ή μία ομάδα προϊόντων (π.χ. i-phone, walkman, Prius hoover). Οι λιγότερο καλές ιδέες λύνουν τοπικά προβλήματα χωρίς να εξαπλωθούν σε όλον τον πλανήτη. Για να ευδοκιμήσει η επιχειρηματικότητα χρειάζονται πολλές ιδέες, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων θα πεθάνει χωρίς ποτέ να φτάσει στην αγορά.

Χρειάζονται επίσης και πολλά κεφάλαια για να συντηρήσουν τις πολύμορφες διαδικασίες παραγωγής ιδεών και να θρέψουν τις ιδέες μέχρι να αποδώσουν κέρδη. Τέλος, χρειάζεται εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό. Χωρίς μηχανισμούς παραγωγής ιδεών και ζεύξης με την αγορά, χωρίς κεφάλαια για χρηματοδότηση των αποτυχιών και χωρίς απόθεμα ικανοτήτων δεν μπορεί να παραμείνει ζωντανή και ευσταθής η επιχειρηματικότητα.

Σ’ αυτό το πλαίσιο αναφοράς, τέσσερις είναι οι κρίσιμοι παράγοντες για την επιχειρηματικότητα:
* η συνεχής διέγερση της κοινωνίας για δημιουργία νέων ιδεών που οδηγούν σε οικονομικό αποτέλεσμα
* η συνεχής τροφοδότηση των ιδεών με κεφάλαια και ανθρώπινο δυναμικό
* η διείσδυση και η εφαρμογή των νέων ιδεών στην οικονομία
* η συντήρηση αυτής της διεργασίας.

Το κράτος έχει διακριτό ρόλο στη στήριξη της καινοτομικότητας και στη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας. Πρέπει πρώτα όμως να τον κατανοήσει, για να τον παίξει αποτελεσματικά.

Οι κύριες διαστάσεις που πάνω τους πρέπει να αναπτυχθούν πολιτικές είναι εννέα: 
* υποστήριξη (π.χ. αφορολόγητα) των μεγάλων εταιριών που μπορούν να συντηρήσουν σημαντικές δυνατότητες R&D και μάρκετινγκ, ώστε να επιταχυνθεί η πορεία των ιδεών προς την αγορά
* υποστήριξη (π.χ. αφορολόγητα, συμβουλές, εγγυήσεις) μικρών εταιριών που γεννούν πολλές ιδέες για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους να τις φέρουν στην αγορά
* συντήρηση θεσμών και διεργασιών με καταλυτικό χαρακτήρα που προσελκύουν ιδέες και τις προάγουν στην αγορά και μάλιστα στη διεθνή (π.χ. διαγωνισμοί, επιχειρηματικό matching, design, διεθνές marketing, vendor’s financing)
* προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, γιατί η εμπειρία λέει ότι τροφοδοτούν την καινοτομικότητα μέσα στην οικονομία με τη χρηματοδότηση, την πίεση στους προμηθευτές και την ανταγωνιστικότητα
* απομάκρυνση όλων των γραφειοκρατικών και διαδικαστικών εμποδίων που φρενάρουν την επιχειρηματοποίηση των ιδεών (κωδικοποίηση νομοθεσίας, χωροταξία, απλοποίηση αδειοδοτήσεων)
* άμεση μείωση των φόρων επιχειρήσεων που αποδεδειγμένα έχουν παράξει ιδέες, οι οποίες βρίσκονται στα πρώτα στάδια εμπορικοποίησης. Οι φόροι των επιχειρήσεων πρέπει ΑΜΕΣΑ να μειωθούν σε επίπεδα κάτω και από τα κατώτερα μίνιμουμ ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες. Πρέπει ΑΜΕΣΑ να δημιουργήσουμε κίνητρα για νέες επενδύσεις. Χρειαζόμαστε μέτρα-ΣΟΚ και μάλιστα μέτρα γενικής εφαρμογής

* δημιουργία μηχανισμού άντλησης κεφαλαίων με τον συντονισμό και τη συμμετοχή του κράτους για τη στήριξη ιδεών που έχουν περάσει ελέγχους και πορεύονται προς την αγορά (π.χ. Επενδυτική Τράπεζα, εταιρίες venture capital κ.λπ.) 
* επιστροφή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα με ευρύ και βαθύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων

* ουσιαστική ζεύξη της αγοράς με την ανώτατη παιδεία και την έρευνα. Για να μπορέσει να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα θα πρέπει το κράτος να επανεφεύρει τον ρόλο του και να καινοτομήσει το ίδιο σε θεσμούς και επιμέρους πολιτικές.

Η βασική αρχιτεκτονική εφαρμογή μιας θετικής πολιτικής για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα έχει τρία στοιχεία: 
* δημιουργία Ειδικής Υπηρεσίας Καινοτομίας & Επιχειρηματικότητας με αυξημένες αρμοδιότητες και εξουσίες
* δημιουργία Κεφαλαίου Καινοτομίας & Επιχειρηματικότητας ύψους τουλάχιστον €1.000 εκατ., σε συνεργασία με τράπεζες και funds κάτω από ιδιωτική διαχείριση
* συστηματική εκκαθάριση των εμποδίων. Χωρίς την ανάδυση της επιχειρηματικότητας και τη διέγερση της καινοτομικότητας η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί μακροπρόθεσμα.

Ο ρόλος του κράτους σ’ αυτό είναι μόνο καταλυτικός, αλλά σημαντικός. Το σύνθημα "ιδέες στην αγορά" απαιτεί το κράτος να αναγνωρίσει την αγορά ως το μοναδικό σημείο δημιουργίας πλούτου. Η επιχειρηματικότητα δεν είναι χώρος διεκδίκησης δικαιωμάτων από κοινωνικές ομάδες.

Η επιχειρηματικότητα είναι η μόνη λειτουργία παραγωγής πλούτου για τη χώρα και δεν πρέπει να συγχέεται με επώνυμους επιχειρηματίες και την προώθηση κατεστημένων συμφερόντων. Της αξίζει η στήριξη, ώστε, όπως είπε και ο Μάο Tσε Τουνγκ, "να ανθίσουν χίλια λουλούδια", που θα μας βγάλουν από τη στενωπό στην οποία βρισκόμαστε.