Mερικά από τα προσόντα που φαίνεται πως διαθέτουν τα στελέχη του Linnaeus Fund είναι η υπομονή, η επιμονή και η μεθοδικότητα!

Πέρασαν περίπου δώδεκα μήνες από τη στιγμή όπου γνωστοποίησαν τις προθέσεις τους για τη συγκέντρωση των τριών μεγάλων δυνάμεων στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας και έως σήμερα:

* Έχουν συνεταιριστεί με τη δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία του κλάδου, τη Δίας.
* Συζητούν σχετικά με τις δύο άλλες μεγάλες δυνάμεις, τον Νηρέα και τη Σελόντα.
* Χωρίς να επιδιώκουν να προκαλούν εντάσεις και κόντρες με τους βασικούς μετόχους των δύο εισηγμένων ομίλων, ενισχύουν σταδιακά τις θέσεις τους στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, αγοράζοντας πότε από την ελεύθερη διασπορά και πότε ύστερα από προσυνεννόηση με επενδυτές οι οποίοι διαθέτουν αξιοσημείωτα «πακέτα». Τελευταίο δείγμα γραφής η απόκτηση των μετοχών (το 8,53%) που κατείχε στη Σελόντα η Jazan, ο αραβικός στρατηγικός επενδυτής που εδώ και χρόνια συμμετείχε στον ελληνικό όμιλο.

Η «αθόρυβη», πλην όμως συστηματική πολιορκία του Linnaeus Fund, σύμφωνα με κύκλους της αγοράς, προκαλεί εκνευρισμό στις διοικήσεις των δύο εταιρειών, αν και οι βασικοί τους μέτοχοι με τα ποσοστά που κατέχουν είναι σε θέση να ελέγξουν την κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσο αυξάνεται η συμμετοχή του ξένου fund στις δύο εισηγμένες, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες για deal.

Από την πλευρά της Σελόντα και του Νηρέα, παρατηρείται μεν διάθεση συμμετοχής στον διάλογο, όμως μάλλον διαφοροποιημένη.

Δεν είναι τυχαίο πως στην τελευταία γενική συνέλευση (30 Ιουνίου) ο πρόεδρος των Ιχθυοτροφείων Σελόντα, κ. Βασίλης Στεφανής, δήλωσε ενθουσιασμένος, ενώ αντίθετα ο πρόεδρος του Νηρέα, κ. Αρ. Μπελλές, έδειξε σαφή επιφυλακτικότητα, ή έστω «δυσμενή ουδετερότητα» απέναντι στο σενάριο τριπλού deal. Κύκλοι της αγοράς, πάντως, επισημαίνουν πως πολλές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις «άλλο πράγμα είναι οι εντυπώσεις και άλλο η ουσία».

--- Τα δεδομένα και οι εκκρεμότητες

Στην όλη κατάσταση, το πρώτο δεδομένο είναι πως οι τράπεζες δείχνουν θετικές στο ενδεχόμενο συμφωνίας, σε περίπτωση φυσικά όπου αυτή συνοδευόταν από κεφαλαιακή ένεση, με την οποία το γεωργιανό fund θα μείωνε τα καθόλου ευκαταφρόνητα τραπεζικά ανοίγματα του ενιαίου σχήματος.

Το δεύτερο στοιχείο είναι πως οι διοικήσεις των ομίλων Σελόντα και Νηρεύς θα ήθελαν και εκείνες να μειωθεί το άνοιγμά τους προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όχι μόνο διότι οι ετήσιοι τόκοι που καταβάλλουν είναι τεράστιοι αλλά και γιατί η τάση των επιτοκίων είναι ανοδική (βλέπε πορεία του Euribor κ.λπ.)

Το τρίτο δεδομένο είναι πως και οι τρεις βασικοί μέτοχοι θα ήθελαν η τιμή της τσιπούρας να διατηρηθεί στα τρέχοντα επίπεδα, όχι μόνο μέχρι και το τέλος του 2012 (που μέχρι σήμερα προβλέπεται), αλλά για πάντα. Και γνωρίζουν πως πιθανή μείωση του αριθμού των μεγάλων παικτών στη μεσογειακή ιχθυοκαλλιέργεια θα οδηγούσε προς αυτήν την κατεύθυνση.

--- Οι εκκρεμότητες

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, δεν λείπουν και οι σημαντικές εκκρεμότητες που υπάρχουν για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο deal. Μεταξύ λοιπόν αυτών των σημαντικών εκκρεμοτήτων συγκαταλέγονται:

1. Το τίμημα, ή αλλιώς οι σχέσεις ανταλλαγής μεταξύ των τριών μεγάλων ελληνικών ιχθυοκαλλιεργητικών ομίλων, καθώς είναι προφανές πως κάθε πλευρά θα επιδιώξει να ανεβάσει τη δική της αποτίμηση και να ρίξει τις άλλες. Ωστόσο, όπως τουλάχιστον πληροφορούμαστε, οι συζητήσεις δεν έχουν προχωρήσει έως αυτό το σημείο.

2. Ο τρόπος λειτουργίας του νέου σχήματος, δηλαδή το πώς θα σχεδιαστεί ο ενοποιημένος όμιλος (προφανώς, μέχρι σήμερα μιλάμε για σχέδια επί χάρτου) προκειμένου να αυξηθούν όσο το δυνατόν οι θετικές επιδράσεις και να περιοριστούν οι αναμενόμενες τριβές.

3. Μια σειρά άλλα θέματα, όπως το μοίρασμα των θέσεων, των αρμοδιοτήτων κ.λπ.

--- Ευκαιρίες και προκλήσεις

Aν και το 2011 ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα, στο τέλος του πρώτου τριμήνου η τιμή της τσιπούρας είχε φτάσει σε υψηλό εικοσαετίας! Όσο και αν στη συνέχεια υπήρξε διόρθωση, γενικότερη εκτίμηση των παραγόντων της αγοράς είναι πως μέσα στους 18 μήνες η τιμή θα παραμείνει σε ικανοποιητικά επίπεδα, λόγω της σαφώς χαμηλότερης παραγωγής ψαριού η οποία σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ευχάριστα όμως ήταν και τα νέα σχετικά με το λαβράκι, καθώς η τιμή του μπορεί να μη σημείωσε αντίστοιχο ράλι, ωστόσο όλο και κάτι «τσίμπησε» από την αρχή του έτους έως σήμερα. Οι πολύ ικανοποιητικές τιμές στα μεσογειακά ψάρια θα μπορούσαν να προκαλέσουν... χαρές και πανηγύρια στις εταιρείες του κλάδου, αν δεν υπήρχαν δύο προκλήσεις οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Η πρώτη αφορά στην άνοδο της τιμής των πρώτων υλών μέσα στο 2010 και μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2011, με δεδομένο πως το κόστος αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του συνολικού κόστους.
 
Ωστόσο, μέχρι τώρα ακολούθησε σημαντική διάρθρωση στις τιμές των πρώτων υλών και οι αναλυτές πιστεύουν πως η αποκλιμάκωση θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Η δεύτερη πρόκληση σχετίζεται με τα μεγάλα δανειακά ανοίγματα των ελληνικών ομίλων προς τις τράπεζες και τα αυξημένα επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονται.

Ειδικά για τη Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες, ενώ προ τριετίας δανειζόταν με επιτόκιο Euribor +1%, σήμερα επιβαρύνεται με Euribor +5%. Η ετήσια επιβάρυνση των χρεωστικών τόκων είναι τόσο μεγάλη που αναλογεί γύρω στα 5 - 5,5 εκατ. για τη Δίας, περίπου στα 10 εκατ. για τα Ιχθυοτροφεία Σελόντα και σχεδόν στα 15 εκατ. για τη Νηρέας.

Πάνω σε αυτά τα δεδομένα πατούν όσοι πιστεύουν πως η συγκέντρωση δυνάμεων είναι μονόδρομος για τον κλάδο, γιατί θα ωφελήσει όλες τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, την ελληνική παραγωγή αλλά και τις πιστώτριες τράπεζες, οι οποίες έχουν χορηγήσει πολύ μεγάλα ποσά.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

Την ίδια ώρα όπου οι μεγάλες δυνάμεις του χώρου πάνε να τα... βρουν, θετικές εξελίξεις λαμβάνουν χώρα για την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως εδώ και έξι περίπου μήνες οι εξαγωγές ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας ανέβηκαν στην πρώτη θέση μεταξύ όλων των κλάδων των τροφίμων, ξεπερνώντας για πρώτη φορά το ελαιόλαδο.

Επιπλέον εξέλιξη είναι η πρόσφατη επίσημη γνωμάτευση του EFSA (ευρωπαϊκός ΕΦΕΤ) πως αρκεί μια μικρή κατανάλωση δύο φορών την εβδομάδα σε τσιπούρα και λαβράκι ώστε η ανθρώπινη καρδιά να λάβει την απαιτούμενη ποσότητα Ω3 λιπαρών για την εύρυθμη λειτουργία της.