«Φρένο» στη σημαντική μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, απλώς και μόνο λόγω της μεταβολής του προσώπου του εργοδότη, αλλά και στην περίπτωση εργαζομένων που εργάζονταν σε δημόσια αρχή και μετατάσσονται σε άλλη δημόσια αρχή, βάζει με την απόφασή στην υπόθεση C-108/10, Ivana Scattolon κατά Ministero dell’Istruzione, dell’Universita e della Ricerca το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης και με βάση τη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεως επιχειρήσεως, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν για τον εκχωρητή από ισχύουσα κατά τη μεταβίβαση σύμβαση εργασίας μεταβιβάζονται στον εκδοχέα.
 
Επιπλέον, ο εκδοχέας διατηρεί τους όρους εργασίας που έχουν συμφωνηθεί με συλλογική σύμβαση, κατά το ίδιο μέτρο που οι όροι αυτοί ισχύουν για τον εκχωρητή και έως την ημερομηνία της καταγγελίας ή λήξεως της συλλογικής συμβάσεως ή της ενάρξεως ισχύος ή εφαρμογής άλλης συλλογικής συμβάσεως.

Το Δικαστήριο έκρινε, σχετικά με την εν λόγω υπόθεση, καταρχάς, ότι η πρόσληψη, από δημόσια αρχή κράτους μέλους, του προσωπικού που εργαζόταν για άλλη δημόσια αρχή με αντικείμενο την παροχή επικουρικής φύσεως υπηρεσιών στα σχολεία, οι οποίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, υπηρεσίες συντηρήσεως και διοικητικής υποστηρίξεως, συνιστά μεταβίβαση επιχειρήσεως εφόσον το εν λόγω προσωπικό συνιστά οργανωμένο σύνολο εργαζομένων οι οποίοι προστατεύονται από τη σχετική με την προστασία των εργαζομένων νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού.

Όσον αφορά, περαιτέρω, τον υπολογισμό των αποδοχών των μεταταχθέντων εργαζομένων, το Δικαστήριο κρίνει ότι επιτρέπεται στον εκδοχέα να εφαρμόζει από την ημερομηνία της μεταβιβάσεως τους όρους εργασίας που προβλέπει η ισχύουσα γι’ αυτόν συλλογική σύμβαση, περιλαμβανομένων των σχετικών με τις αποδοχές όρους, πλην όμως η μισθολογική ενσωμάτωση των μετατασσόμενων εργαζομένων πρέπει να γίνει κατά τρόπο σύμφωνο με τον σκοπό που επιδιώκει η νομοθεσία της Ένωσης, σχετικά με την προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβολής του προσώπου του εργοδότη, σκοπό ο οποίος συνίσταται, κατ’ ουσίαν, στο να μην περιέρχονται οι εργαζόμενοι απλώς και μόνο λόγω της μεταβιβάσεως σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με αυτήν στην οποία βρίσκονταν προηγουμένως.

Σε ότι αφορά στη συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία ελήφθη η εν λόγω απόφαση η Ιvana Scattolon εργαζόταν στον Δήμο Scorze (Ιταλία) ως επιστάτρια σε δημόσια σχολεία από το 1980 έως το 1999, ανήκοντας στο διοικητικό, τεχνικό και βοηθητικό (ΔΤΒ) προσωπικό των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
 
Το 2000 μετατάχθηκε σε θέση ΔΤΒ προσωπικού του Δημοσίου και κατατάχθηκε σε μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί σε εννέα έτη προϋπηρεσίας. Δεδομένου ότι το Ministero dell’Istruzione, dell’Universita e della Ricerca (Υπουργείο Παιδείας, Πανεπιστημίων και Έρευνας, στο εξής: Ministero) δεν αναγνώρισε σχεδόν 20 έτη προϋπηρεσίας της στον Δήμο Scorze και θεωρώντας ότι υπέστη ως εκ τούτου σημαντική μείωση των αποδοχών της, η I. Scattolon προσέφυγε στο Tribunale ordinario di Venezia (Ιταλία), ζητώντας να αναγνωριστεί το σύνολο της προϋπηρεσίας της.
 
Το εν λόγω δικαστήριο υπέβαλε στο Δικαστήριο το ερώτημα αν η νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεως επιχειρήσεως έχει εφαρμογή σε περίπτωση μετατάξεως του προσωπικού δημόσιας αρχής κράτους μέλους σε άλλη δημόσια αρχή.
 
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό, το ιταλικό δικαστήριο ζητεί επίσης να διευκρινιστεί αν, ενόψει του υπολογισμού των αποδοχών των μεταταχθέντων εργαζομένων, ο εκδοχέας πρέπει να λάβει υπόψη του την προϋπηρεσία των εργαζομένων αυτών στον εκχωρητή.

Στην απόφασή του το Δικαστήριο τονίζει ότι, εν προκειμένω, το Ministero, αντί να αναγνωρίσει αυτή καθαυτή την προϋπηρεσία στο σύνολό της, υπολόγισε για κάθε μεταταχθέντα εργαζόμενο «πλασματική» προϋπηρεσία, πράγμα που είχε καθοριστική σημασία κατά τον υπολογισμό των αποδοχών του μεταταχθέντος προσωπικού.

Δεδομένου ότι το ΔΤΒ προσωπικό των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης εκτελούσε στα δημόσια σχολεία εργασίες ανάλογες, αν όχι πανομοιότυπες με τις εργασίες που εκτελεί το ΔΤΒ προσωπικό του Ministero, η προϋπηρεσία του μεταταχθέντος προσωπικού στον εκχωρητή μπορεί να χαρακτηριστεί ως ισότιμη προς την προϋπηρεσία του ΔΤΒ προσωπικού που εργαζόταν, πριν τη μετάταξη, στο Ministero με τα ίδια καθήκοντα.

Συνεπώς, το Δικαστήριο καταλήγει ότι, εφόσον η μεταβίβαση έχει ως συνέπεια την άμεση εφαρμογή, στους μετατασσόμενους εργαζομένους, της ισχύουσας για τον εκδοχέα συλλογικής συμβάσεως και οι σχετικοί με τις αποδοχές όροι της συμβάσεως αυτής σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την προϋπηρεσία, το δίκαιο της Ένωσης απαγορεύει την ουσιώδη μείωση των αποδοχών των μετατασσομένων εργαζομένων, σε σχέση με τις αποδοχές που ελάμβαναν αμέσως πριν τη μετάταξη, εφόσον η μείωση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η προϋπηρεσία τους στον εκχωρητή, ισότιμη προς την προϋπηρεσία των εργαζομένων στον εκδοχέα, δεν έχει ληφθεί υπόψη κατά τον προσδιορισμό του αρχικού μισθολογικού κλιμακίου τους στον εκδοχέα.

Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει αν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπήρξε τέτοια μείωση αποδοχών.