Ο τρόπος με τον οποίο οι Ευρωπαίοι ηγέτες χειρίστηκαν την Ελλάδα αποδεικνύει «ηθική παρακμή», υποστηρίζει ο Carl Weinberg, ιδρυτής και επικεφαλής ανάλυσης της High Frequency Economics, σημειώνοντας ότι η αναβολή της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους έγινε σκοπίμως για να ελαχιστοποιηθεί ο αντίκτυπος στις τράπεζες.

«Γιατί δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το χρέος της πριν από δύο χρόνια, προτού συρρικνωθεί το ΑΕΠ της κατά 15% και πριν καταστεί αναγκαία η επιβολή του κουρέματος στους πιστωτές του ιδιωτικού τομέα, η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και της οικονομίας, η παράνομη αναδρομική εφαρμογή των ρητρών συλλογικής δράσης και η πυροδότηση των CDSs;», ρωτά ο κ. Weinberg και απαντά: «Γιατί δεν ήταν βολικό για τις τράπεζες».

Επισημαίνει παράλληλα ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανάγκασαν την Ελλάδα να προχωρήσει σε πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας ώστε να δοθεί χρόνος στις τράπεζες να περιορίσουν τις ζημίες τους. «Οι πολιτικοί προτίμησαν να στίψουν λίγα εκατομμύρια Έλληνες αντί να ζητήσουν από τις τράπεζες να καταπιούν τις ζημίες από τα κρατικά ομόλογα… Φαίνεται πως δεν είναι μόνο οι τραπεζίτες που περνούν φάση ηθικής παρακμής, αλλά και οι κυβερνήσεις».

Επισημαίνει μάλιστα την αναδιάρθρωση χρέους του Μεξικού το 1982 και της Βραζιλίας το 1983, που ήταν απολύτως επιτυχείς καθώς «έγιναν σωστά και έγκαιρα χωρίς να σκλαβώνονται σε πολιτικούς παράγοντες». «Τόσο το Μεξικό όσο και η Βραζιλία προχώρησαν σε μεταρρυθμίσεις με δική τους πρωτοβουλία και τώρα είναι οικονομίες πρότυπα», αναφέρει.