Ενώ σε όλη την Ευρώπη, η συμπαραγωγή ηλεκτρισμού θερμότητας έχει αναγνωριστεί ως ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθούν οι στόχοι για τη μείωση της εκπομπής και την εξοικονόμηση ενέργειας, στην Ελλάδα οι διοικητικές αγκυλώσεις κρατούν ανενεργό εδώ και έναν χρόνο το νόμο 4001 του 2011 που έβαλε τις βάσεις για την προώθηση της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης και στη χώρα μας.

Όπως αναφέρουν στο euro2day παράγοντες της αγοράς, κείμενα κωδίκων που είναι έτοιμα εδώ και μήνες και αφορούν την ένταξη των μονάδων συμπαραγωγής στο σύστημα ή σχέδια υπουργικών αποφάσεων αραχνιάζουν σε υπουργικά γραφεία ή στους αρμόδιους διαχειριστές.

Ως αποτέλεσμα δεκάδες επενδύσεις μικρών ή μεγαλύτερων μονάδων συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης (εξοικονομούν τουλάχιστον το 10% του καυσίμου) είτε υπολειτουργούν, είτε λειτουργούν χωρίς οριστική άδεια, όσο δεν θεσμοθετείται το καθεστώς αδειοδότησης και εν τέλει αποθαρρύνονται και μένουν στα χαρτιά προγραμματισμένες επενδύσεις στον τομέα αυτόν.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, χώρες όπως η Γερμανία, όπου η διείσδυση των ΑΠΕ είναι πολλαπλάσια σε σχέση με τη χώρα μας, η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης έχει χαρακτηριστεί τομέας αιχμής και βασικός τρόπος για την επίτευξη των στόχων 20-20-20 (20% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή, 20% εξοικονόμηση το 2020).
 
Έτσι, με πρόσφατο νόμο που πέρασε από τη γερμανική Βουλή, εγκρίθηκε κονδύλι 750 εκατομμυρίων ευρώ για επιπλέον ενισχύσεις, πέραν αυτών που λαμβάνουν υφιστάμενες μονάδες συμπαραγωγής (μονάδες τηλεθέρμανσης και μονάδες τροφοδοσίας βιομηχανιών με ζεστό νερό), προκειμένου να μετατραπούν σε υψηλής απόδοσης.

Επιπλέον, ο νόμος θεσμοθέτησε την παροχή στις μονάδες αυτές μπόνους από τους διαχειριστές των δικτύων, καθώς η διεσπαρμένη παραγωγή τους περιορίζει στο ελάχιστο τις απώλειες δικτύου και σταθεροποιεί το σύστημα, οπότε δεν απαιτείται η λειτουργία άλλων ενεργοβόρων μονάδων.

Όπως εξηγούν στο euro2day ειδικοί επί της συμπαραγωγής, όσο και να αυξηθεί η διείσδυση των ΑΠΕ σε ένα σύστημα, η σχέση ενέργειας από ΑΠΕ προς συμβατική ενέργεια θα είναι δυσμενής, τη στιγμή που δεν εφαρμόζονται πολιτικές και πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας.

Η συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης εν τέλει, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις της τεχνολογίας, προσφέρει αποδόσεις που φτάνουν το 90% (αξιοποιείται το 90% της θερμογόνου δύναμης του καυσίμου) έναντι απόδοσης 56-57% που προσφέρουν οι πλέον σύγχρονες μονάδες συνδυασμένου κύκλου στην παραγωγή ηλεκτρισμού.

Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η νέα οδηγία που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επιβάλει την εφαρμογή συστήματος κινήτρων τόσο στη βιομηχανική συμπαραγωγή, όσο και στη μικρή οικιακή συμπαραγωγή.

Τώρα, για να γίνει κατανοητός ο ελληνικός παραλογισμός, κατά την πρόσφατη κρίση εφοδιασμού της χώρας με φυσικό αέριο, ο διαχειριστής του συστήματος ηλεκτρικού διέκοψε τη λειτουργία των μονάδων συνδυασμένου κύκλου.

Ωστόσο, επέβαλε τη λειτουργία της μονάδας συμπαραγωγής του Αλουμίνιου. Ο λόγος, η μονάδα αυτή των 330 μεγαβάτ, προσφέρει τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης, άρα και τη μεγαλύτερη εξοικονόμηση και τη βέλτιστη χρήση του χρησιμοποιούμενου καυσίμου.

Παρ' όλα αυτά, η μονάδα συμπαραγωγής του Αλουμίνιου, 4 χρόνια από την κατασκευή της, λειτουργεί ακόμη με προσωρινή άδεια, όπως και δεκάδες άλλες μικρότερες σε βιομηχανίες, κλινικές ξενοδοχεία, διυλιστήρια κ.α.

Τέλος, αναφορικά με την ενίσχυση που θα έπρεπε να προσφέρεται στη συμπαραγωγή και για την οποία έχει γίνει αρκετή σπέκουλα τον τελευταίο χρόνο, οι άνθρωποι της αγοράς τονίζουν πως αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από μία ανταπόδοση έναντι του καυσίμου που εξοικονομείται, της μείωσης των εκπομπών και της μείωσης της εξάρτησης της χώρας από τα εισαγόμενα καύσιμα.