Εκτεταμένη φοροδιαφυγή και σωρεία πολεοδομικών παραβάσεων του Ιωάννη Καρούζου και του ομίλου εταιρειών του κατήγγειλε ήδη από τον Νοέμβριο του 2010 ο κ. Ιωσήφ Λιβανός, η κτηματομεσιτική εταιρεία του οποίου συνεργαζόταν μέχρι τότε με τον κ. Καρούζο και τις επιχειρήσεις του.

Με επιστολή προς τις τράπεζες, στις 30 Νοεμβρίου 2010, την οποία έχει στα χέρια του το Euro2day.gr, ο κ. Ι. Λιβανός καταγγέλλει «μεγάλη υπόθεση φοροδιαφυγής», σημειώνοντας ότι το ποσό που έχει αποκρυβεί από την εφορία ξεπερνά τα 98,8 εκατ ευρώ μόνο για 7 από τα 45 ακίνητα του ομίλου. Επιπρόσθετα, αναφέρει ότι έχουν διενεργηθεί σοβαρές πολεοδομικές παραβάσεις, όπως παραποίηση στο εμβαδόν οικοπέδων.

Ο κ. Λιβανός ενημερώνει, τον Νοέμβριο του 2010, τις συνεργαζόμενες με τον όμιλο Καρούζου τράπεζες ότι τόσο ο ίδιος όσο και η εταιρεία του έχουν καταθέσει αγωγές και μηνυτήρια αναφορά για το θέμα καθώς και ότι έχει γίνει καταγγελία στο ΣΔΟΕ (τότε ΥΠΕΕ). Όπως αναφέρει η επιστολή, «η υπόθεση βρίσκεται από τις 10 Ιουνίου του 2010 στον εισαγγελέα του ΣΔΟΕ, μετά από επείγουσα εντολή τόσο του κυρίου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όσο και της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών».

Σημειώνει δε ότι ο ίδιος ζήτησε άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών και έλεγχο όλων των τραπεζικών συμβάσεων - δανείων, όπου θα διαπιστωθούν, όπως αναφέρει η επιστολή, τα πραγματικά τιμήματα των αγοραπωλησιών.

Η παραπάνω επιστολή Λιβανού οδήγησε σε έλεγχο από την πλευρά του ΣΔΟΕ στις αγοραπωλησίες ακινήτων των εταιρειών Καρούζου, από τον οποίο διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή και επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα 31,5 εκατ. ευρώ.

Το όλο κόλπο όμως είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Ο όμιλος Καρούζου πριν από την απότομη επιβράδυνση της χορήγησης ρευστότητας που προκάλεσε η κατάρρευση της Lehman Brothers είχε απρόσκοπτη πρόσβαση στην εκταμίευση δανείων. Και αυτό γιατί είχε αναπτύξει και είχε ενοικιάσει με μακροχρόνιες μισθώσεις σειρά εμπορικών ακινήτων σε μεγάλες και αξιόπιστες αλυσίδες του λιανεμπορίου.

Ενώ τα συμβόλαια αγοράς συνήθως προέβλεπαν τίμημα κοντά στην αντικειμενική αξία, το πραγματικό τίμημα ήταν κατά πολύ υψηλότερο. Στελέχη τμημάτων εμπλοκών των τραπεζών παραδέχονται σήμερα ότι τα δάνεια που χορηγούνταν στις εταιρείες του ομίλου Καρούζου ανέρχονταν, βάσει και των εκτιμήσεων των εμπειρογνωμόνων, στο 100% της εμπορικής αξίας των ακινήτων ή και σε υψηλότερα επίπεδα.

Με τις παραπάνω «μανούβρες» μειώνονταν οι καταβλητέοι φόροι και από την άλλη εξασφαλιζόταν ικανή χρηματοδότηση για την ανάπτυξη του ακινήτου. Πρόκειται για μια τακτική που χρησιμοποιούνταν ευρέως στην αγορά όχι μόνο των επαγγελματικών ακινήτων, αλλά και των οικιακών ακινήτων.