Παρά την εξαιρετική του ποιότητα, το ελληνικό λάδι απουσιάζει από τα γερμανικά σούπερ μάρκετ. Στην αγορά κυριαρχεί το ιταλικό ελαιόλαδο, που αναμειγνύεται με ελληνικό ώστε να βελτιωθεί ποιοτικά.

Σύμφωνα με την Deutsche Welle, το ιταλικό ελαιόλαδο κατέχει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη γερμανική αγορά με ποσοστό που φτάνει το 70%. Το ισπανικό και το ελληνικό λάδι αρκούνται έτσι σε ποσοστό 10% το καθένα.

Σύμφωνα με τον Γιοχάνες Άιζενμπαχ, συντονιστή ενός δικτύου περίπου 1.000 μικρών και μεσαίων παραγωγών βιολογικού λαδιού από την Ελλάδα και την Κύπρο, το ελληνικό λάδι αδικείται ιδιαίτερα. Σε συνέδριο του γερμανικού ιδρύματος Χανς Ζάιντελ, στις αρχές Νοεμβρίου στη Λέσβο, ο κ. Άιζενμπαχ αναφέρθηκε στο γεγονός ότι το ιταλικό λάδι αναμειγνύεται με ελληνικό με σκοπό την ποιοτική και γευστική του βελτίωση, ώστε να πληροί τις προδιαγραφές που απαιτούνται για την πώλησή του στη γερμανική αγορά.

Ο κ. Γιοχάνες Άιζενμπαχ προτείνει να ανοίξει η Ελλάδα μόνη της τον δρόμο προς τη γερμανική αγορά. «Έλληνες παραγωγοί και συνεταιρισμοί θα πρέπει να μην πουλήσουν για 4 χρόνια λάδι σε Ιταλούς αγοραστές. Μόνο έτσι θα μπορούσε η Ελλάδα -υπό προϋποθέσεις- να πουλήσει η ίδια αυτό το ποσοστό του 20% ελληνικού ελαιολάδου που περιέχεται στα ιταλικά λάδια».

Ωστόσο, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο κ. Άιζενμπαχ, μία τόσο ριζοσπαστική λύση δεν θα ήταν η ενδεδειγμένη. Προτιμότερο θα ήταν η Ελλάδα να ακολουθήσει έναν πιο χρονοβόρο και επίπονο δρόμο, προσπαθώντας να ανοίξει μόνη της δίοδο προς τη γερμανική αγορά. Σε αυτό το πεδίο οι Έλληνες έχουν πολλά να μάθουν από τις ιταλικές εταιρίες διανομής, οι οποίες μέσα από μία συνεργασία δεκαετιών καλλιέργησαν σχέσεις εμπιστοσύνης και συνέπειας με τα γερμανικά σούπερ μάρκετ.

Τροχοπέδη το αυξημένο κόστος παραγωγής και μεταφοράς

Ανασταλτικά για το ελληνικό ελαιόλαδο λειτουργεί και το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής και μεταφοράς σε σχέση με το αντίστοιχο ιταλικό. Αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων στο ότι οι ελαιώνες βρίσκονται συχνά σε πλαγιά, όπου δεν έχουν πρόσβαση αγροτικά μηχανήματα, αλλά και στις μεγαλύτερες αποστάσεις που χωρίζουν την Ελλάδα από τη δυτική Ευρώπη.

Όπως λέει όμως ο Κωνσταντίνος Πρωτούλης, ιδιοκτήτης επιχείρησης εμφιάλωσης στη Λέσβο, υπάρχουν και άλλοι αρνητικοί παράγοντες: «Ενδογενή προβλήματα έχουν να κάνουν με τη νοοτροπία των παραγόντων, οι οποίοι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν μάθει να συντηρούνται με τις επιδοτήσεις, ευρωπαϊκές και κρατικές.  Να αλλάξουν (σ.σ. πρέπει) νοοτροπία και να βγουν στο χωράφι, να καλλιεργήσουν με τις σωστές πρακτικές και την καθοδήγηση υπεύθυνων γεωπόνων και λειτουργών».

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί, σύμφωνα με τον κ. ίδιο, να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου. Ο ίδιος κατάφερε μαζί με τον Γερμανό εμπορικό του συνεργάτη Μπάστιαν Γιόρνταν να εισχωρήσει μερικώς και στη γερμανική αγορά. Η οικογένεια Γιόρνταν κατοικεί στη Λέσβο τα τελευταία 20 χρόνια παράγοντας ελαιόλαδο που προωθεί σε γερμανικά γκουρμέ εστιατόρια. Το βήμα για τα ράφια των γερμανικών σούπερ μάρκετ δεν έχει γίνει ακόμη. Για κάτι τέτοιο απαιτείται ο συνεταιρισμός των Ελλήνων παραγωγών, ώστε να μπορούν να υπάρξουν εγγυήσεις ότι θα τηρούνται οι συμφωνίες ποιότητας και ποσότητας του ελαιολάδου.