Ισχυρούς πονοκεφάλους αναμένεται να προκαλέσει στις διοικήσεις των τραπεζών ενδεχόμενη απόφαση του Eurogroup να υπάρξει προαιρετική επαναγορά του χρέους, καθώς ενδεχόμενη αποδοχή της θα μείωνε σημαντικά το χρέος και λιγότερο τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, την ίδια στιγμή, όμως, θα ακύρωνε τον μεγαλύτερο άσσο στο story της ανακεφαλαιοποίησης.

Στην προσπάθεια που καταβάλλεται να βρεθεί το κατάλληλο κοκτέιλ λύσεων, ώστε να αντιμετωπιστεί το χρηματοδοτικό κενό της τάξης των 36 - 38 δισ. ευρώ της Ελλάδας ως το 2016, και να καταστεί διαχειρίσιμο το χρέος, η επαναγορά ομολόγων από τους ιδιώτες δείχνει να είναι ένα από τα βασικά συστατικά. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, το ΔΝΤ ζητά το πρόγραμμα να τρέξει αμέσως, προκειμένου να είναι γρήγορα ορατό το πόσο μπορεί να βοηθήσει στην ελάφρυνση του χρέους. Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι επιδιώκουν να προχωρήσει η διαδικασία με πιο αργά βήματα, υποστηρίζοντας ότι δεν θα πρέπει να δημιουργηθεί αναστάτωση στις αγορές.

Με δεδομένη την άρνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να επιμηκύνει τις λήξεις των ομολόγων της και την απροθυμία των ευρωπαϊκών χωρών να συζητήσουν «κούρεμα» των διακρατικών δανείων, οι λύσεις για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό είναι η επιμήκυνση των διακρατικών δανείων και των δανείων από τον EFSF, η μείωση των επιτοκίων τους, η επιστροφή κερδών από την ΕΚΤ στην Ελλάδα και η επαναγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων.

Το ύψος της επαναγοράς, ο τρόπος, ο χρόνος και η τιμή στην οποία θα εκδηλωθεί αποτελούν κρίσιμες παραμέτρους τόσο για την επιτυχία του εγχειρήματος όσο, όμως, και για τις επιπτώσεις του στις ελληνικές τράπεζες και στο στοίχημα της ανακεφαλαιοποίησή τους με συμμετοχή των ιδιωτών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο eurogroup της περασμένης Τρίτης, παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων γερμανική πρόταση για προαιρετική επαναγορά χρέους από την Ελλάδα, σε τιμή 5% - 10% υψηλότερη από τα τρέχοντα επίπεδα διαπραγμάτευσης των ομολόγων.

Στόχος της προσφοράς θα είναι η επαναγορά έως του 50% του χρέους (31,5 δισ. ευρώ) που βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών. Αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, τότε το ελληνικό χρέος θα μειωθεί κατά περίπου 20 δισ. ευρώ ή 10% του ΑΕΠ.

Με τη διαρροή της πρότασης σημειώθηκε άνοδος στις τιμές των ελληνικών κρατικών ομολόγων, με το 10ετές να φθάνει την Παρασκευή στις 34,3 μονάδες βάσης (34,3% της ονομαστικής αξίας). Με βάση τα τρέχοντα επίπεδα τιμών, αν υιοθετηθεί η προαναφερθείσα γερμανική πρόταση, η τιμή της επαναγοράς μπορεί να φθάσει έως και τις 38 μονάδες βάσης. Ενδέχεται, όμως, ως τιμή αναφοράς να ληφθούν οι 25 μονάδες βάσης, που είναι ο μέσος όρος διαπραγμάτευσης της τελευταίας περιόδου. 

Οι ελληνικές τράπεζες όπως έχει γράψει το Euro2day δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα της επαναγοράς και έχουν διαμηνύσει ότι δεν προτίθενται να συμμετάσχουν, καθώς καμία εξ αυτών δεν θέλει να πάρει την ευθύνη ενός νέου κουρέματος και μάλιστα ομολόγων, που έχουν το ίδιο καθεστώς με αυτό των δανείων του επίσημου τομέα.

Με δεδομένο, όμως, ότι το Τ.Χ.Σ. είναι ο εν δυνάμει μεγαλομέτοχος των τραπεζών, ρόλο κλειδί για την τελική τους στάση θα παίξει η στάση της κυβέρνησης και της τρόικας.


Προκρίνει την άμεση μείωση του χρέους η κυβέρνηση

Η ελληνική κυβέρνηση στην παρούσα φάση δείχνει να προτιμά την άμεση μείωση του χρέους, παρά να περιμένει τη μείωσή του σε μερικά χρόνια μέσω της ιδιωτικοποίησης των τραπεζών που θα δεχθούν κρατική βοήθεια και της επιστροφής χρημάτων στα κρατικά ταμεία. Μια επαναγορά χρέους με τη συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών θα είχε διπλό όφελος για την Ελλάδα καθώς θα περιορίζονταν αφενός το χρέος και οι τόκοι εξυπηρέτησής του, αφετέρου οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, και επομένως τα λεφτά που θα κληθεί να βάλει το Τ.Χ.Σ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών είχε παρουσιάσει στο προεδρείο της ΕΕΤ, στην τελευταία τους συνάντηση, τις πιέσεις για επαναγορά χρέους, και για τον λόγο αυτόν μετέθεσε για ύστερα από τη λήψη των αποφάσεων του Eurogroup τις όποιες περαιτέρω συζητήσεις για το πώς θα μειωθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών.

Τα εναλλακτικά σχέδια

Αν η κυβέρνηση πιέσει τις τράπεζες να αποδεχθούν ενδεχόμενη προαιρετική δημόσια προσφορά, τότε μόνο η Alpha Bank από τις συστημικές τράπεζες θα διαθέτει την ευχέρεια να αρνηθεί, και αυτό με την προϋπόθεση ότι θα καλύψει την αύξηση κεφαλαίου κατά κύριο λόγο με τη συμμετοχή ιδιωτών, και θα προσφύγει στο Τ.Χ.Σ. για άντληση περιορισμένων κεφαλαίων.

Η πλειονότητα, πάντως, των τραπεζικών στελεχών προσβλέπει στο ενδεχόμενο η επαναγορά να είναι προαιρετική και στην πράξη και επομένως να είναι πραγματικά στην ευχέρεια της διοίκησης κάθε πιστωτικού ιδρύματος το αν θα την αποδεχθεί και σε ποιον βαθμό ή όχι.

«Είναι πιθανόν η επαναγορά να αποφασιστεί για να ικανοποιηθεί η γερμανική απαίτηση, να τρέξει, αλλά να έχει μικρή ή και μηδαμινή αποδοχή, για τα μάτια του κόσμου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την οριστική λύση του ελληνικού ζητήματος μετά τις γερμανικές εκλογές», εκτιμά στέλεχος dealing room τράπεζας.

Το τυράκι της επαναγοράς...

Μετά το PSI+, οι τράπεζες κατέχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα ονομαστικής αξίας περίπου 14 δισ. ευρώ, τα οποία έχουν αποτιμήσει στο 20% - 25% της αξίας τους εγγράφοντας σημαντικές ζημίες. Αν αποδεχθούν προαιρετική δημόσια προσφορά, με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τότε θα ανακτήσουν μέρος της ζημίας, της τάξης του 1,5 - 2 δισ. ευρώ, μειώνοντας άμεσα τις κεφαλαιακές τους ανάγκες, αλλά θα απολέσουν οριστικά κρίσιμης σημασίας assets για το story της ανακεφαλαιοποίησης.

Κατ' αρχάς, ενδεχόμενη αποδοχή της προαιρετικής προσφοράς θα έβαζε τέρμα στη διεκδίκηση λογιστικών τρόπων (παροχή εγγύησης από το Τ.Χ.Σ., ανταλλαγή ομολόγων ή ταμειακών ροών), που να επιτρέπουν στις τράπεζες να προσμετρούν τα ομόλογα στην ονομαστική τους αξία, μια και προτίθενται να τα διακρατήσουν ως τη λήξη.

…και η φάκα της οριστικής απώλειας των ομολόγων

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι θα σήμαινε την οριστική απώλεια του κρισιμότερου, ίσως, σημείου στο story των ελληνικών τραπεζών για τη συμμετοχή των ιδιωτών. «Μετά τη γνωστοποίηση των όρων της ανακεφαλαιοποίησης, οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να πείσουν τους ιδιώτες να βάλουν φρέσκο χρήμα για να καλυφθούν παλαιές ζημίες. Καταλύτης για να πειστούν είναι τα ομόλογα», σημειώνει στο Euro2day έμπειρος διαχειριστής κεφαλαίων.

Ο ίδιος διευκρινίζει ότι, αφού το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών των τραπεζών προέρχεται από την αποτίμηση ομολόγων, οι ιδιώτες μπορεί να πειστούν να βάλουν λεφτά αν εκτιμήσουν ότι τα ομόλογα θα αποπληρωθούν στο ακέραιο στη λήξη τους και μέχρι τότε οι τράπεζες έχουν κερδοφορία, που να επιτρέπει πρόσθετες προβλέψεις για επισφάλειες και ταυτόχρονα την εξυπηρέτηση και εξόφληση προνομιούχων μετοχών και CoCos.

«Αν πουληθούν, όμως, τα ομόλογα, η ζημία καθίσταται οριστική και το... τυράκι της ολοκληρωτικής ανάκτησης χάνεται», συμπληρώνει, με αποτέλεσμα η συμμετοχή στην Α.Μ.Κ. για απόκτηση warrants που θα του επιτρέψουν να επαναγοράσει την τράπεζα από το Τ.Χ.Σ. να καθίσταται λιγότερο ή και καθόλου ελκυστική.

Για τους παραπάνω λόγους, οι διοικήσεις των τραπεζών δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε ενδεχόμενη επαναγορά.

Ερωτήματα υπάρχουν και για το αν θα συμμετάσχουν και τα hedge funds που τοποθετήθηκαν σε χαμηλές τιμές στα ομόλογα, καθώς στις τελευταίες συνεδριάσεις έχουν εντείνει τις αγορές τους, συμβάλλοντας καθοριστικά στην άνοδο των τιμών.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.