Έντονος προβληματισμός επικρατεί στα επιτελεία των εξαγωγικών επιχειρήσεων, και δη αυτών που εξάγουν προς τις τρίτες χώρες, από το ράλι ανόδου του ευρώ έναντι του δολαρίου. Εχθές το ευρώ αναρριχήθηκε σε νέα υψηλά 15 μηνών σε σχέση με το δολάριο.

Σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, πέρυσι σε σχέση με το 2011 καταγράφηκε αύξηση της τάξης του 8,3% στη μέση μηνιαία ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου. Με άλλα λόγια, η παραγωγή, οι συναλλαγές και κατά συνέπεια οι εξαγωγές προϊόντων από τις χώρες του ευρώ έγιναν αντίστοιχα λιγότερο ελκυστικές και ανταγωνιστικές σε σύγκριση με αυτές του δολαρίου.

Την ίδια ώρα, πάντως, η ενίσχυση του ευρώ φαίνεται πως πριμοδοτεί τις εισαγωγές πρώτων υλών σε δολαριακές τιμές. Μεταξύ των κλάδων που θα έχουν οφέλη από αυτήν την εξέλιξη είναι των ιχθυοκαλλιεργειών αφού η συντριπτική πλειονότητα των εισαγωγών τους σε πρώτες ύλες γίνονται σε δολάρια, ενώ οι εξαγωγές τους κοντά στο 95% οδεύουν στην Ευρώπη, και δη στις χώρες της ευρωζώνης.

Ωστόσο, οι περισσότερες εξαγωγικές επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση το σύνολο των ελληνικών εξαγωγών, αν η ισοτιμία του ευρώ συνεχίσει την ανοδική κούρσα σε σχέση με το δολάριο, θα επηρεαστούν αρνητικά αφού θα δεχθούν πιέσεις και έντονο ανταγωνισμό στις τρίτες χώρες, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία κ.λπ. Οι τελευταίες είναι μια εξαγωγική δεξαμενή για τα ελληνικά προϊόντα, η οποία έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια και αποτελεί ένα νέο παρθένο πεδίο για το σύνολο των ελληνικών εξαγωγών, η αξία των οποίων πέρυσι ανήλθε στα 24 δισ. ευρώ και εφέτος υπολογίζεται πως θα διαμορφωθεί στα 25 δισ. ευρώ (από 17 δισ. το 2009).

Όπως ανέφεραν στο Euro2day στελέχη εξαγωγικών επιχειρήσεων, ο προβληματισμός που υπάρχει εστιάζει στον ορατό κίνδυνο να ανακοπεί το ανοδικό σερί των τελευταίων μηνών για τις ελληνικές εξαγωγές. Πόσο μάλλον όταν τα προβλήματα αυτά μεταφέρονται και στην ευρωπαϊκή αγορά.

Η πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΠΣΕ) Χριστίνα Σακελλαρίδη σε δηλώσεις της στο Euro2day χαρακτηρίζει άκαιρη την άνοδο του ευρώ έναντι του δολαρίου, επισημαίνοντας: «Το νέο υψηλό του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος ασφαλώς προσθέτει ένα ακόμη βαρίδι στις ελληνικές εξαγωγές, ειδικά προς τις τρίτες χώρες, σε μία περίοδο μάλιστα όπου αυξανόταν το μερίδιό τους στο συνολικό εξωτερικό εμπόριο της χώρας.

Με σχεδόν παγιωμένη τους τελευταίους μήνες την αναλογία 60% (εξαγωγές προς χώρες της Ε.Ε.) και 40% (προς τρίτες χώρες), ο συνδυασμός ακριβού ευρώ και ύφεσης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ενδέχεται να περιορίσει τη δυναμική των ελληνικών εξαγωγών και δεξαμενή ζήτησης ελληνικών προϊόντων, σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τη βιωσιμότητα εκατοντάδων εξωστρεφών επιχειρήσεων».

Σύμφωνα με την ίδια, «ο ανταγωνισμός προς τα ελληνικά προϊόντα (αλλά και προς αυτά της ευρωζώνης) εντείνεται και ενδοκοινοτικά. Δηλαδή, όχι μόνο σε σχέση με χώρες εκτός Ε.Ε., που συναλλάσσονται σε δολάρια, αλλά ακόμη και με τα κράτη-μέλη της Ένωσης, που διατηρούν ακόμη τα εθνικά τους νομίσματα.

Το πλήγμα αυτό στην (ευρωπαϊκή) ανταγωνιστικότητα αποκτά σωρευτικές συνέπειες και απειλεί να δυναμιτίσει τις προσπάθειες της Ένωσης συνολικά για έξοδο από την κρίση, αφού πλήττει ακόμη και τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες, που είναι κατεξοχήν εξαγωγικές, όπως η Γερμανία, ενώ ευνοεί τις εισαγωγές από τρίτες χώρες και ειδικά τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ιαπωνία».

Όπως αναφέρει η κ. Σακελλαρίδη, «μέσα σε αυτό το πλαίσιο, καθίσταται επιτακτική πλέον η ανάγκη να ελαφρυνθεί το κόστος παραγωγής, οι φορολογικές επιβαρύνσεις, αλλά και το γραφειοκρατικό κόστος στην Ελλάδα, προκειμένου να απορροφηθεί μέρος των πιέσεων που 'εξωγενώς' ασκούνται για μία ακόμα φορά στην εξωστρεφή επιχειρηματικότητα, χωρίς την ευθύνη των ίδιων των επιχειρήσεων».