Απογοητευμένος, όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ, που έτσι κι αλλιώς το εγκατέλειψε, αλλά και από τους συντοπίτες του Παριανούς, δείχνει ο πρώην ισχυρός άνδρας του κόμματος Γιάννης Ραγκούσης.

Σε συνέντευξη που έδωσε στην παριανή εφημερίδα «Φωνή της Πάρου», ο πρώην υπουργός μιλά εντελώς απαξιωτικά για τους χειρισμούς Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου στο θέμα της λίστας Λαγκάρντ, αποφεύγοντας και να αναφέρει τα ονόματά τους, ενώ δεν αφήνει περιθώρια συστέγασης στα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα.

Σε ό,τι δε αφορά στην Πάρο, ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να ασχοληθεί ξανά με τον τόπο του, αφού υπάρχει μερίδα πολιτών που δεν αναγνωρίζει τη συμβολή του στην κατασκευή του αεροδρομίου, ενώ ελάχιστοι τον στήριξαν στις προσωπικές επιθέσεις που δέχτηκε.

Τα αποσπάσματα της συνέντευξης στη «Φωνή της Πάρου»

Ερ. Θα κατεβείτε και πάλι υποψήφιος στο νησί το 2014;

Γ.Ρ. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση, καμία τέτοια σκέψη. Το αντίθετο.

Τώρα που η κατασκευή του νέου αεροδρομίου ξεκίνησε αποφάσισα να σας ανακοινώσω μια οριστική μου απόφαση. Όχι μόνον δεν θα είμαι υποψήφιος αλλά «Ραγκούσης για την Πάρο τέλος.. .πολιτικά». Όσο και αν δύσκολα μπορεί κανείς να το κατανοήσει, τους ανθρώπους και τον τόπο σου ορισμένες φορές τους βοηθάς αποχωρώντας κι όχι παραμένοντας. Έτσι και αλλιώς η Πάρος δεν έχει τέλος, ο καθένας μας όμως έχει. Άλλωστε, η Πάρος, έχει στη διάθεσή της τους υβριστές μου, τι να με κάνει εμένα; Αφού έχει αυτούς, δε με χρειάζεται».

Ερ. Οι επιθέσεις έχουν τέλος;

Γ.Ρ.: Οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου, όσοι μπορεί κάποτε να τόλμησαν να μιλήσουν θετικά για εμένα, καθώς και εγώ προσωπικά έχουμε υποστεί αδιαμαρτύρητα εδώ και πολύ καιρό απίστευτες επιθέσεις».

Ερ. Για παράδειγμα;

Γ.Ρ.: «Δυστυχώς τα παραδείγματα είναι πολλά αλλά αυτό που έχει αξία είναι να υπογραμμίσω πως αν οι παραδοσιακοί, καλοί παριανοί, οι λεγόμενες υγιείς δυνάμεις δεν αντιδράσουν ιδίως αν οι νέοι παριανοί και παριανές δεν ενεργοποιηθούν, η κοινωνία της Πάρου πλέει πλησίστια προς τις «πόρτες» της (σ.σ. τα βράχια που προσέκρουσε και βυθίστηκε το Σάμινα). Πραγματικά κινδυνεύει από τα κάθε λογής σκουπίδια που επιδιώκουν να επικρατήσουν σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας και συλλογικής της ζωής. Γι’ αυτό απαιτείται μια συστηματική αντίδραση σε όλες εκείνες τις πρακτικές και αντιλήψεις που μολύνουν και δηλητηριάζουν τη μικρή τοπική κοινωνία της Πάρου».

Ερ. Αληθεύει ότι σκέφτεστε να μετοικήσετε από την Πάρο και να πουλήσετε το σπίτι;

Γ.Ρ.: «Επιτρέψτε μου να μην απαντήσω σε αυτή την ερώτηση».

Ερ. Η οικογένεια σας πώς βίωσε αυτήν την ταραγμένη δεκαετία;

Γ.Ρ.: «Μια δημόσια συγγνώμη θέλω να έχω πει σε τέσσερις ανθρώπους μου - την Κατερίνα, το Νικόλα, την Ειρήνη και τη Βασιλική που χωρίς να είναι δική τους επιλογή αναγκάστηκαν να υποστούν δίπλα μου κάποιες μεγάλες στενοχώριες και πίκρες.

Τους παρακαλώ να μην ξεχάσουν ποτέ πως ό,τι έκανα έπρεπε να το κάνω για να υπηρετήσω το γενικό κοινωνικό συμφέρον και ιδίως τη νέα γενιά. Έτσι, βρώμικη και άρρωστη που μας παρέδωσαν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης αυτοί που την χρεοκόπησαν, δυστυχώς δεν υπήρχε άλλος τρόπος να την κρατήσουμε όρθια.

Αυτό αποδείχτηκε άλλωστε και από τις θηριώδεις και γι’ αυτό αναξιοπρεπείς πολιτικές «κωλοτούμπες» που έκαναν οι αρχικά πολέμιοι του προγράμματος σωτηρίας της χώρας κ.κ. Σαμαράς και Κουβέλης και που αργά αλλά σταθερά πραγματοποιεί και ο κ. Τσίπρας».

Ερ. Τώρα, άστεγος πολιτικά;

Γ.Ρ.: «Άστεγος, σε ό,τι αφορά τις αρχές μου και τις αξίες στις οποίες πιστεύω, όχι. Στεγασμένος στις ίδιες αρχές και τις ίδιες αξίες. Η αποχώρησή μου από το σημερινό ΠΑΣΟΚ ήταν μία συνειδητή απόφαση».

Ερ. Η λίστα Λαγκάρντ ήταν η αφορμή;

Γ.Ρ.: «Για εμένα δεν ήταν αφορμή, ήταν αιτία η απαράδεκτη πολιτικά διαχείριση που έγινε από την αρχή μέχρι το τέλος της υπόθεσης αυτής. Δεν ήταν λοιπόν, μια αφορμή για να δηλώσω την αποχώρησή μου από το ΠΑΣΟΚ. Είναι από μόνο του ένα κολοσσιαίο θέμα. Γιατί, ειδικά, σε μία συγκυρία που έχεις περικόψει μισθούς και συντάξεις - που υπάρχουν και εδώ στην Πάρο ένα σωρό συμπολίτες μας που τόσο δύσκολα καταφέρνουν να ανταπεξέρχονται στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας-, δεν είναι δυνατόν να έχεις στα χέρια σου μια λίστα μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία και να μην μας έχεις πει σ’ εμάς τίποτα... που καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι. Δεν μας είχαν πει τίποτα, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος... Και πολλοί περισσότερο να μην την έχεις αξιοποιήσει...».