Η ύπαρξη συγκριτικών πλεονεκτημάτων είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για ανάπτυξη του τουρισμού, επισημαίνει η Alpha Bank στο τελευταίο οικονομικό της δελτίο. Όπως τονίζεται είναι μεγάλη η σημασία του ήλιου, της θάλασσας, του κλίματος, της Ιστορίας, των μνημείων και των παραδοσιακών εκδηλώσεων. Όλα αυτά, όμως, τα βρήκαμε, δεν τα φτιάξαμε. Πρέπει, λοιπόν, να τα συντηρήσουμε για να προστατεύσουμε την ελκυστικότητα της χώρας ως τουριστικού προορισμού.

Όπως σημειώνει, μία χώρα πρέπει να διαθέτει και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, που προσδιορίζονται όχι μόνο από τους διαθέσιμους παραγωγικούς συντελεστές αλλά και από την αποτελεσματική κατανομή τους σε διάφορες χρήσεις μέσα σε μία οικονομία. Μία χώρα γίνεται πιο ανταγωνιστική στην παγκόσμια οικονομία όταν οι παραγωγικοί συντελεστές βελτιώνονται συνεχώς, ώστε να παράγουν με χαμηλότερο, δεδομένης της παραγωγικότητας, κόστος απ’ ό,τι άλλες χώρες, και όταν παράγει προϊόντα που έχουν ζήτηση στη διεθνή αγορά από επιχειρήσεις που είναι εκτεθειμένες στον διεθνή ανταγωνισμό.

Ο ρόλος των κυβερνήσεων περιορίζεται στην ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας, με τη δημιουργία βασικών οικονομικών και κοινωνικών υποδομών και την εγκαθίδρυση ενός σταθερού θεσμικού πλαισίου κανόνων λειτουργίας και ευελιξίας προσαρμογής.

Η διαφύλαξη, τέλος, συνθηκών επιχειρηματικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονομίας και καλού επενδυτικού κλίματος, καθώς και πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας, γενικότερα, παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανταγωνιστικότητα μιας χώρας, τονίζεται στην ανάλυση.

Είναι λογικό, επομένως, κατ' αρχάς, να προκρίνουμε την ανάπτυξη των κλάδων στους οποίους το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα προέρχεται πρωτίστως από την αξιοποίηση της γεωγραφικής μας θέσεως, όπως ο τουρισμός, το διαμετακομιστικό εμπόριο, οι συγκοινωνίες, η γεωργία, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.λπ., χωρίς αυτό να σημαίνει την προνομιακή τους μεταχείριση έναντι της βιομηχανίας ή οποιουδήποτε άλλου κλάδου.

Η Alpha Bank τονίζει ότι για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στην οικονομία τα επόμενα χρόνια και να αναδειχθεί ο τουρισμός σε κυρίαρχο στόχο του αναπτυξιακού προτύπου θα πρέπει αφενός οι τοπικές κοινωνίες να συστρατευθούν στην επιδίωξη και να εναρμονισθούν με τις ανάγκες, ενός πιο εξωστρεφούς τρόπου οργανώσεως και λειτουργίας της οικονομίας, και αφετέρου το κέντρο να αλλάξει φιλοσοφία παραγωγής και προωθήσεως του τουριστικού προϊόντος.

Είναι απαραίτητο, παράλληλα, να δημιουργηθούν οι υποδομές αεροδρομίων και λιμανιών για να υποδέχονται τα αεροπλάνα των μεγάλων αεροπορικών εταιριών και τα κρουαζιερόπλοια, καθώς και τα υδροπλάνα, τα ιδιωτικά jets και τα σκάφη αναψυχής. Είναι εξίσου αναγκαίο να βελτιωθούν όλες οι υποδομές παροχής υπηρεσιών συγκοινωνιών, μεταφορών, επικοινωνιών, υγείας, εκπαιδεύσεως, μεταφορών, αθλήσεως, πολιτισμικής επικοινωνίας και διασκεδάσεως.

Απαραίτητο, βεβαίως, είναι να μπορούν ανεμπόδιστα και με ασφάλεια νόμου να χτίζονται και να πωλούνται κατοικίες. Θα μπορούσαν, επίσης, να οριοθετηθούν χωροταξικά και να πολεοδομηθούν περιοχές κοντά σε αστικά κέντρα, για την εγκατάσταση εταιριών υψηλής τεχνολογίας ή παροχής χρηματοπιστωτικών και άλλων υπηρεσιών, μαζί με πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα κ.ο.κ.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να γίνουν επενδύσεις στον τουρισμό στη δύσκολη οικονομική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε, θα πρέπει να αποδομηθεί το περιοριστικό πλαίσιο που επιβάλλει το εθνικό χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό, σε συνδυασμό με τις ισχύουσες πολεοδομικές ρυθμίσεις.