Τις δικές της θέσεις αναφορικά με τη διαμόρφωση των τιμών φυσικού αερίου για τη βιομηχανία διατυπώνει η ΕΠΑ Αττικής, η οποία βάσει της σύμβασης με το Ελληνικό Δημόσιο, έχει την αποκλειστικότητα στη διανομή φυσικού αερίου στην περιοχή της Πρωτεύουσας.

Αφορμή για την τοποθέτηση της εταιρείας, αποτέλεσαν οι τοποθετήσεις εκπροσώπων της βιομηχανίας και των συλλογικών τους φορέων για το υψηλό ενεργειακό κόστος με το οποίο επιβαρύνονται και οι οποίες μαζί με προτάσεις για αλλαγή του μοντέλου διανομής φυσικού αερίου τουλάχιστον στις νέες υπό ίδρυση ΕΠΑ, διατυπώθηκαν στο άρθρο του Euro2day.gr στις 21 Μαΐου.

Ειδικότερα η ΕΠΑ Αττικής (Αέριο Αττικής) σημειώνει μεταξύ άλλων ότι μετά την επιβολή ειδικού φόρου στο φυσικό αέριο (5,4 ευρώ η μεγαβατώρα) το Σεπτέμβριο του 2011, η εταιρεία αναζήτησε άμεσα πολιτικές ανακούφισης τόσο των οικιακών, όσο και των εμπορικών και βιομηχανικών καταναλωτών.

Έτσι από τον Οκτώβριο του 2011 στον οικιακό και εμπορικό τομέα και από τον Μάιο του 2012 στο βιομηχανικό εφαρμόζει κοστοστρεφή τιμολογιακή πολιτική, από την οποία προκύπτουν χαμηλότερες τιμές, έναντι του προηγούμενου μοντέλου τιμολόγησης.

Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την ΕΠΑ, οι τιμές των νέων βιομηχανικών τιμολογίων για το διάστημα Μαΐου 2012-Μαΐου 2013 να είναι κατά 16% μειωμένες σε σχέση με εκείνες της προηγούμενης τιμολογιακής πολιτικής.

Η εταιρεία υπεραμύνεται της πολιτικής αυτής, καθώς όπως τονίζει, το σύνολο των εκπτώσεων των τιμών προμήθειας μετακυλίονται στις τιμές πώλησης. Έτσι, η τελευταία τροποποίηση της τιμής που προήλθε από τον Αλγερινό προμηθευτή της ΔΕΠΑ και η οποία αντιστοιχεί σε μείωση περίπου 1,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα προ ΦΠΑ, μετακυλήθηκε άμεσα στα τιμολόγια πώλησης της ΕΠΑ Αττικής από τον Μάρτιο του 2013.

Επιπλέον επισημαίνει ότι η τροποποίηση της τιμής του Αλγερινού προμηθευτή συνοδεύτηκε από αντίστοιχη αναδρομική εφαρμογή του, γεγονός που οδήγησε σε πίστωση εφάπαξ ποσού τον τρέχοντα μήνα στην εταιρεία.

Το συγκεκριμένο ποσό θα μετακυληθεί στους πελάτες της ΕΠΑ με τη σχετική μείωση των τιμολογίων φυσικού αερίου το διάστημα του προσεχούς οκταμήνου δηλαδή τους μήνες από Μάϊο έως και Δεκέμβριο του 2013.

Το ύψος της συγκεκριμένης έκπτωσης ανέρχεται σε επιπλέον 3,8 ευρώ η μεγαβατώρα προ ΦΠΑ. Συνολικά δε, οι δύο εκπτώσεις λόγω μείωσης της τιμής του αλγερινού αερίου, συμποσούνται σε 5,5 ευρώ η μεγαβατώρα για το συγκεκριμένο διάστημα, ποσό που αντιστοιχεί σε μείωση 10% .
 
Το άρθρο του Euro2day.gr, δεν είχε καμία πρόθεση να υποτιμήσει ή να παραγνωρίσει τις προσπάθειες της ΕΠΑ Αττικής, για την ελάφρυνση των καταναλωτών από τις επιβαρύνσεις που προκαλούν οι κυβερνητικές πολιτικές στα φορολογικά κλπ.

Η βιομηχανία, αλλά και ανεξάρτητοι παρατηρητές των ενεργειακών δεδομένων στην Ελλάδα, εστιάζουν στις στρεβλώσεις που προκαλεί το μοντέλο επάνω στο οποίο είναι δομημένη η αγορά.

Δηλαδή, ένα μεγάλο μονοπώλιο εισαγωγής φυσικού αερίου και μικρά τοπικά μονοπώλια, που θα δεσμεύουν τη συντριπτική πλειονότητα των καταναλωτών. Η ΕΠΑ ως γνωστόν δεν έχει καμία ευθύνη για αυτό, καθώς λειτουργεί με βάση τη σύμβαση παραχώρησης που έχει συνάψει με το Ελληνικό Δημόσιο και η οποία δεσμεύει σχεδόν το σύνολο των καταναλωτών στην περιοχή δραστηριοποίησής τους.

Ωστόσο, αποτέλεσμα του μοντέλου αυτού είναι, να αδυνατούν να επιλέξουν προμηθευτή όχι μόνο οι μικροί καταναλωτές οικιακοί και επαγγελματικοί, αλλά και οι πολύ μεγαλύτεροι βιομηχανικοί. Έτσι, το δικαίωμα αυτό, που είναι η βάση λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς, περιορίζεται σε ελάχιστους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές και ηλεκτροπαραγωγούς.

Τελικά, ενώ η αγορά φυσικού αερίου είναι τύποις απελευθερωμένη εδώ και μία δεκαετία, μόνο ένας μεγάλος καταναλωτής πραγματοποιεί ευκαιριακές εισαγωγές την τελευταία τριετία, ενώ αυτές αντιπροσωπεύουν σε όγκο ποσοστό μικρότερο του 10%.

Ακόμη και οι ΕΠΑ που έχουν το δικαίωμα αυτό, είναι δεσμευμένες έναντι του δικού τους προμηθευτή και δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τυχόν ευκαιρίες της αγοράς, που στη συνέχεια θα μετακυλούσαν στην κατανάλωση.

Για το λόγο αυτό και η βιομηχανία κάνει πρόταση για αλλαγή του μοντέλου του τοπικού μονοπωλίου, τουλάχιστον στις νέες υπό ίδρυση ΕΠΑ (Βόρεια Ελλάδα, Στερεά), ώστε οι εγκατεστημένες εκεί βιομηχανίες, να έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στην κάλυψη των αναγκών τους σε φυσικό αέριο και να περιορίζουν το ενεργειακό τους κόστος, άρα να γίνουν πιο ανταγωνιστικές.

Τέλος δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι ενώ σε όλη την Ευρώπη, αναπτύσσονται και προωθούνται νέες χρήσεις του φυσικού ερίου, όπως στην αυτοκίνηση, στη δημιουργία μικρών αυτόνομων δικτύων που τροφοδοτούνται με LNG ή CNG, που θα εξυπηρετούσαν και θα ελάφρυναν οικονομικά χιλιάδες καταναλωτές, στην Ελλάδα υπάρχει πλήρης απραξία.

Μάλιστα οι ίδιες οι ΕΠΑ που θα έπρεπε κανονικά να αναλάβουν την προώθηση της αεριοκίνησης για τα αυτοκίνητα, τους το απαγορεύει η σύμβαση που έχουν υπογράψει.