ΠΕΣΕΔΕ: Στο χείλος της αβύσσου μικρομεσαίοι εργολήπτες

Στο χείλος της αβύσσου βρίσκεται σήμερα ο κλάδος των μικρών και μεσαίων εργοληπτών δημοσίων έργων της χώρας, ο οποίος σταθερά καταστρέφεται τα τελευταία χρόνια και ήδη συμπαρασύρει δεκάδες βιομηχανικές και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες του τόπου που συνδέονται με αυτόν, όπως η παραγωγή τσιμέντου, σιδήρου, ορυκτών, ηλεκτρολογικού υλικού, ξύλου, μεταφορών, εμπορίου, κλπ., αλλά και χιλιάδες εργαζόμενους που οδηγούνται στην ανεργία. Τη θέση αυτή διατύπωσε στην ομιλία του στο συνέδριο του ΠΕΣΕΔΕ ο προέδρος της Ενωσης Κων. Σαββίδης.

Όπως είπε, «με τον τρόπο αυτό ακυρώνονται οι όποιες εξαγγελίες για την ανάκαμψη - αναθέρμανση της εθνικής οικονομίας, αν και είναι αποδεκτό από όλους τους αρμόδιους παράγοντες τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ε.Ε., ότι είναι αναγκαίο η χώρα μας να ολοκληρώσει τις υποδομές της, οι οποίες παραμένουν ημιτελείς.

Από μελέτες που έχουν γίνει για την πορεία των κατασκευών στη χώρα και στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν, προκύπτει ότι η κρίση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο κλάδος σηματοδοτεί και την κρίση σε ολόκληρη την οικονομία της χώρας. Ειδικότερα:

* Ο δείκτης παραγωγής στο σύνολο των κατασκευών συρρικνώνεται σταθερά τα πέντε τελευταία χρόνια.

* Η συνολική απασχόληση στο σύνολο του κλάδου εμφανίζεται μειωμένη πάνω από 200.000 περίπου θέσεις εργασίας από την αρχή της οικονομικής κρίσης έως σήμερα.

*Η συμμετοχή του κλάδου στο ΑΕΠ επίσης μειώνεται σταθερά έχοντας κατέλθει στο 4,1% από περίπου 7% που ήταν στην περίοδο 2000-2004, ενώ η συνολική συμβολή του κλάδου –άμεση και έμμεση μαζί- υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ και το 17% της απασχόλησης.

* Ο δείκτης παραγωγής έργων πολιτικού μηχανικού στα δημόσια έργα και ο δείκτης παραγωγής ιδιωτικών οικοδομικών έργων παρουσιάζουν τις χαμηλότερες τιμές από το 2000.

* Ο δείκτης παραγωγής στις κατασκευές, τον οποίο καταρτίζει η ΕΛΣΤΑΤ, αναδεικνύει διαρκή πτωτική τάση της συνολικής κατασκευαστικής δραστηριότητας, με τη μείωση να φθάνει σήμερα στην χαμηλότερη τιμή από το έτος 2000».

Αιτίες είναι:

* Η έλλειψη δημοπράτησης μικρών και μεσαίων έργων στην Αθήνα και κυρίως στην περιφέρεια, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, ώστε να κινηθεί εκ νέου η οικονομία.

*Οι διαρκώς μειούμενοι πόροι του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μέχρι μηδενισμού, καθώς αντί να παίξει τον αναπτυξιακό του ρόλο, τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί, δυστυχώς, σε έναν λογαριασμό αποθεματικού, που στο μόνο που χρησιμεύει είναι να καλύπτει τα καθημερινά ελλείμματα κάθε άλλου κωδικού του Κρατικού Προϋπολογισμού. Ιδιαίτερα το λεγόμενο «εθνικό σκέλος» του ΠΔΕ καταβαραθρώνεται, με αποτέλεσμα να γίνονται ακόμη λιγότερα μικρά και μεσαία έργα, που κυρίως τροφοδοτεί. Εφέτος τα κονδύλια του ΠΔΕ έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο της τελευταίας δεκαετίας (ο Κρατικός Προϋπολογισμός προβλέπει μόλις 6,85 δισ. ευρώ), γεγονός στο οποίο αποδίδεται και η υστέρηση στην απορρόφηση πόρων του ΕΣΠΑ του οποίου, ενώ η κανονική διάρκεια έχει λήξει, η συνολική απορροφητικότητα δεν έχει φτάσει ούτε στο 60%.

Σύμφωνα με τον κ. Σαββίδη, οι μικρές και μεσαίες εργοληπτικές επιχειρήσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια μένουν απλήρωτες για έργα που έχουν ολοκληρώσει και παραδώσει, ενώ καταγράφεται η αθέτηση –μέχρι στιγμής- της υπόσχεσης της κυβέρνησης που δόθηκε δια στόματος Πρωθυπουργού τον περασμένο Δεκέμβριο 2012, ότι θα εξοφληθούν οι οφειλές του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τους μικρούς και μεσαίους εργολήπτες δημοσίων έργων. Σήμερα, οι οφειλές του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τους εργολήπτες δημοσίων έργων ανέρχονται σε περίπου 1,5 δισ. ευρώ.

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η άρνηση του τραπεζικού συστήματος για την στήριξη και τον δανεισμό των μικρών και μεσαίων εργοληπτικών επιχειρήσεων αλλά και η μη εφαρμογή του συμψηφισμού των υποχρεώσεων των μικρών και μεσαίων εργοληπτών με τις οφειλές του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ο πρόεδρος του ΠΕΣΕΔΕ υποστηρίζει ότι υπάρχει «πριμοδότηση» των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων με την καταβολή αφειδώς δημόσιου χρήματος σε αυτούς, προκειμένου να γίνει «επανέναρξη» των μεγάλων έργων της χώρας (οδικοί άξονες, κλπ.), γεγονός που δείχνει ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά μόνον για μερικούς.

Εμείς δεν λέμε να μην προχωρήσουν τα μεγάλα έργα, τα οποία θεωρούμε ότι είναι αναγκαία για τον τόπο, αρκεί «να μην ξαναγίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004…».