Γιατί η ΕΕ θέλει «λουκέτα» στην αμυντική βιομηχανία

Στην πανίσχυρη διεύθυνση ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία κρίνει τη νομιμότητα των κρατικών ενισχύσεων στις εταιρείες, σκόνταψαν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για το μέλλον των αμυντικών βιομηχανιών της χώρας.

Η συγκεκριμένη διεύθυνση, επικεφαλής της οποίας είναι ο πρώην επίτροπος οικονομικών υποθέσεων Χοακίν Αλμούνια, απορρίπτει ως μη βιώσιμα και χωρίς διατηρήσιμο αποτέλεσμα τα σχέδια για εκκαθάριση εν λειτουργία των τριών ΔΕΚΟ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα [ΕΑΣ], Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων [ΕΛΒΟ] και ΛΑΡΚΟ), και εμμέσως αντιπροτείνει το κλείσιμό τους, όπως έγινε και στην περίπτωση της ΕΡΤ.

Με τη σειρά της, η τρόικα καλεί την κυβέρνηση να επανεξετάσει τις επιλογές που έχει χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο να μπει λουκέτο στις τρεις ΔΕΚΟ και αυτές να ξανανοίξουν απαλλαγμένες από τα οικονομικά τους προβλήματα.

Κατά του κλεισίματος των τριών εταιρειών τάσσονται στο υπουργείο Οικονομικών και ζητούν διαπραγμάτευση με την τρόικα πριν από την οριστικοποίηση των αποφάσεων.

Το όλο θέμα πρόκειται να συζητηθεί σε τηλεδιάσκεψη τις επόμενες ημέρες μεταξύ των αρμόδιων ελληνικών και κοινοτικών αρχών. Σύμφωνα με αρμόδιο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση θα διεκδικήσει την εκκαθάριση εν λειτουργία των επιχειρήσεων, καθώς εκτιμάται ότι «σε βάθος πενταετίας η λύση αυτή δημιουργεί μεγαλύτερη αξία στο Δημόσιο από ό,τι η πτώχευση των επιχειρήσεων».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει πάντως το γεγονός ότι αυτήν τη φορά δεν είναι η τρόικα στο σύνολό της που επιμένει στην αλλαγή των σχεδίων για τις τρεις επιχειρήσεις, καθώς η ισχυρότερη αντίδραση προέρχεται από την Κομισιόν.

Στην αλληλογραφία της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση -την οποία επιβεβαίωσε το υπουργείο Οικονομικών- οι εκπρόσωποι των δανειστών της χώρας επισήμαιναν πως οποιαδήποτε λύση ακολουθηθεί δεν θα πρέπει να επιβαρύνει τους φορολογούμενους.

Στο πλαίσιο αυτό, οι παρατηρήσεις για την κάθε μία ΔΕΚΟ αφορούν τα εξής:

-Το σχέδιο για τα ΕΑΣ είχε κατά την τρόικα πολύ μεγάλο κόστος για το ελληνικό δημόσιο. Σύμφωνα με την ελληνική πρόταση, η εκκαθάριση εν λειτουργία θα προκαλούσε:

*30 εκατ. ευρώ κόστος για την κάλυψη τρεχουσών ταμειακών υποχρεώσεων της εταιρείας.

*16 εκατ. ευρώ δαπάνη για να υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.

Επίσης, προέβλεπε τη διαγραφή χρεών της επιχείρησης ύψους 150 εκατ. ευρώ, χωρίς αυτό να εκληφθεί ως κρατική ενίσχυση, ενώ ταυτόχρονα θεωρούσε δεδομένο ότι δεν θα ετίθετο θέμα παράνομων κρατικών ενισχύσεων, παρά το γεγονός ότι έχουν συσσωρευτεί 1,1 δισ. ευρώ από κρατικές ενισχύσεις που ελέγχονται για τη νομιμότητά τους.

Ένας άλλος παράγοντας που δείχνει να διαδραματίζει ρόλο στη στάση της τρόικας για λουκέτο στην επιχείρηση είναι και η έλλειψη επενδυτικού ενδιαφέροντος. Αν και παλαιότερα υπήρχαν εταιρείες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον, οι πληροφορίες αυτήν τη στιγμή αναφέρουν ότι δεν είναι πρόσφορο το έδαφος για την αποκρατικοποίηση των ΕΑΣ.

-Στην περίπτωση της ΕΛΒΟ, με βάση πηγές, το σχέδιο που παρουσίασε η ελληνική πλευρά υπολογίζεται ότι κοστίζει περίπου 13,5 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό κατά την τρόικα είναι υψηλότερο από ό,τι εάν η επιχείρηση πτωχεύσει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΕΛΒΟ είναι ότι μέσα σε μόλις 18 μήνες έχει χρειαστεί διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου επιβαρύνοντας το Δημόσιο με 89 εκατ. ευρώ συνολικά.

-Για τη ΛΑΡΚΟ, οι παράνομες κρατικές ενισχύσεις που ανέρχονται σε 130 εκατ. ευρώ, αλλά και το γεγονός ότι απασχολεί μεγάλο αριθμό προσωπικού είναι τα δύο σημαντικότερα προβλήματα.

Η εταιρεία απασχολεί περίπου 1.000 άτομα και η τρόικα θεωρεί ότι υπάρχει πλεονάζον προσωπικό. Παράλληλα, δεν συμφωνεί σε καμία περίπτωση να πωληθεί ενιαία η εταιρεία (εργοστάσια και ορυχεία), όπως προβλέπει το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης.