Τι κρύβει ο «ψυχρός πόλεμος» με τους δανειστές

Το καυτό ζήτημα της εξεύρεσης βιώσιμης λύσης για το ελληνικό χρέος φαίνεται να τροφοδοτεί το σκηνικό ψυχρού πολέμου ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα, το οποίο συδαυλίζεται τις τελευταίες ημέρες κυρίως από την ελληνική πλευρά με κορυφαίο τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Η φράση «δεν εκβιαζόμαστε , ούτε εκβιάζουμε», η οποία αποδόθηκε στον Πρωθυπουργό, φαίνεται να απηχεί τον έντονη ανησυχία της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ η οποία αργά ή γρήγορα θα κληθεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ψηφίζοντας νέα μέτρα της τάξεως του 1 δισ. ευρώ.

Σε αυτό το ύψος, στο 1 δισ. ευρώ, εκτιμάται ανεπισήμως ότι θα κλείσει τελικά η διαπραγμάτευση με την τρόικα. Το μέγεθος αυτό φαντάζει «λογικό» αν σκεφτεί κανείς ότι η τρόικα ξεκίνησε από τα 3 και πλέον δισεκατομμύρια, έχει ρίξει πλέον τις απαιτήσεις της κοντά στα 2 δισ. ευρώ και η ελληνική πλευρά από την άλλη, ξεκίνησε από το μηδέν και έχει ανέβει τώρα στα 500-600 εκατ. ευρώ όσον αφορά στο δημοσιονομικό κενό του 2014.

«Το ότι θα χρειαστεί να πάρουμε μέτρα για το 2014, το ξέρουμε» ομολογεί στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών διευκρινίζοντας όμως ότι «δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για οριζόντιες παρεμβάσεις». «Αν απαιτηθεί, θα γίνουν στοχευμένες διορθωτικές παρεμβάσεις χωρίς, όμως, οριζόντιες προσεγγίσεις και ισοπεδωτικές τακτικές» ανέφερε άλλωστε σε συνέντευξή του στον «Επενδυτή» ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας.

Το τι συνιστά οριζόντια παρέμβαση βέβαια σηκώνει πολύ κουβέντα. Για παράδειγμα, αν αποφασιστεί τελικά ένα ψαλίδι της τάξεως του 5%-10% στα «ρετιρέ»- πάνω από 2.800 ευρώ- του δημοσίου όταν έχει περάσει στην κοινωνία το μήνυμα ότι το ενιαίο μισθολόγιο έμεινε στα χαρτιά και κάποιοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν στο δημόσιο μισθούς ιδιωτικού τομέα των «παλαιών καλών καιρών», μάλλον το επιχείρημα θα είναι ότι δεν συνιστά οριζόντια παρέμβαση αλλά κίνηση εξορθολογισμού και πράξη δικαιοσύνης.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύσει και στο ενδεχόμενο αύξησης του φόρου στα τσιγάρα υπέρ ΕΟΠΥΥ, με το αιτιολογικό ότι δεν συνιστά νέα φορολογική παρέμβαση, αλλά μέτρο για την υγειά μας με έντονα κοινωνική διάσταση αφού θα στηρίξει και τον ασθμαίνοντα Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας.

Αντίστοιχες παρεμβάσεις που θεωρείται πολιτικά εύκολο να βαφτιστούν μη οριζόντιες φαίνεται να έχουν εντοπιστεί και στον ΟΑΕΕ (ορισμένοι φαίνεται να φλερτάρουν με την ιδέα της κατάργησης των διαφορετικών ταχυτήτων συντάξεων εντός του Οργανισμού ανάλογα με το ταμείο προέλευσης του συνταξιούχου) και τον ΟΓΑ (κυοφορείται το σενάριο οι οφειλές των αγροτών προς τον Οργανισμό να συμψηφίζονται με επιδοτήσεις).

Με μια πρώτη ματιά, μέτρα τέτοιου τύπου μάλλον δεν θα ήταν ικανά να ρίξουν την κυβέρνηση και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η κυβέρνηση τελικά θα τα βρει με την τρόικα. Ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά θέλουν να κλωτσήσουν τώρα την καρδάρα με το γάλα.

Το σκηνικό λοιπόν που στήνεται τις τελευταίες ημέρες θα πρέπει να έχει κάτι πιο «βαρύ» στο παρασκήνιό του. Και εδώ έρχεται η παράμετρος χρέος, στην οποία αξίζει να σημειώσουμε τουλάχιστον δύο δεδομένα.

Οι συνθήκες έντασης άρχισαν να φουντώνουν μετά την επίσκεψη του επικεφαλής του EWG Τόμας Βίζερ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Βίζερ διεμήνυσε στην Αθήνα ότι οι αποφάσεις για το ελληνικό χρέος θα πρέπει να αναμένονται μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου.

Η προοπτική αυτή φαίνεται να ενόχλησε –δικαίως- την Αθήνα. Στο Eurorgpoup της 27ης Νοεμβρίου, οι ευρωπαίοι εταίροι μας δεσμεύονται για την εξεύρεση λύσης για το ελληνικό χρέος, εφόσον η Ελλάδα πετύχει το στόχο για μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος. Και η Ελλάδα φαίνεται να τον επιτυγχάνει και με το παραπάνω. Όχι μόνο μηδενίζεται το πρωτογενές έλλειμμα αλλά επιτυγχάνεται και πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως των 344 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Και εφόσον πιστοποιηθούν τα μεγέθη από τη Eurostat τον Απρίλιο, δεν υπάρχουν παρά μόνο λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας των Ευρωπαίων να θέλουν να ροκανίσουν το χρόνο μέχρι τις ευρωεκλογές. Όμως και στην Ελλάδα έχουμε ευρωεκλογές και είναι λογικό η κυβέρνηση να πιέζει για ταχύτερες αποφάσεις.

Επιπρόσθετα, όπως σημειώνουν κυβερνητικά στελέχη, οι εταίροι μας αθετούν το λόγο τους. Το ζήτημα του χρηματοδοτικού κενού για το 2014 οφείλεται σε δική τους υπαναχώρηση, όπως τονίζουν, καθώς ξαφνικά η ΕΚΤ απέρριψε την συμφωνημένη αρχικά μετακύλιση των ANFA'sπου κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες.
Η διαπραγμάτευση φαίνεται να έχει αρχίσει για τα καλά και αναμένεται να πάει ένα βήμα παραπέρα σε πολιτικό επίπεδο με τις επισκέψεις που πραγματοποιεί ο Αντ.Σαμαράς σε Ιταλία και Μάλτα.

Όλα δείχνουν πάντως, πως οι επόμενοι μήνες θα είναι και κρίσιμοι και δύσκολοι, ή αλλιώς όπως είπε ο Γιάννης Στουρνάρας στο Βήμα της Κυριακής «κόλαση μέχρι τον Ιούνιο». Ίσως -δυστυχώς- ο υπουργός Οικονομικών να αποδειχθεί αισιόδοξος. Ορισμένοι αναλυτές δεν βλέπουν λύση στο ελληνικό χρέος νωρίτερα από το φθινόπωρο του 2014, όπως προϊδεάζεται και η τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, σύμφωνα με την οποία η μεγάλη λύση για την Ελλάδα θα αργήσει... Και το μεγάλο ζητούμενο είναι αν θα αντέξει μέχρι τότε η κοινωνία.