«Όχι» εκδοτών στην κατάργηση της ενιαίας τιμής

Ανοικτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό και τα κόμματα της Βουλής, στην οποία εκφράζει την έντονη αντίθεσή της σε ενδεχόμενη κατάργηση των προστατευτικών διατάξεων που αφορούν το βιβλίο, δηλαδή στην κατάργηση της ενιαίας τιμής, απέστειλε η Ενωση Ελληνικού Βιβλίου.

Το θέμα της ενιαίας τιμής θίγεται εκτενώς και την έρευνα του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα όπου προτείνεται η κατάργηση όλων των περιορισμών στην τιμολόγηση των βιβλίων.

Στην επιστολή της η Ένωση υποστηρίζει ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για το ποιοτικό βιβλίο και για όσους εκδότες, βιβλιοπώλες και πνευματικούς δημιουργούς το υπηρετούν. Εκτιμά δε ότι αυτοί που θα ωφεληθούν από ένα τέτοιο μέτρο θα είναι οι μεγάλες αλυσίδες, "που ενδιαφέρονται για την ταχεία ανάπτυξή τους και στηρίζονται σε κεφάλαια που απαιτούν ταχεία απόδοση, επιδιώκουν αφενός μεν να διαθέτουν βιβλία ταχείας κυκλοφορίας, τα γνωστά «bestsellers» εις βάρος των μικρότερων βιβλιοπωλείων, αλλά και των εκδοτών" όπως σημειώνει χαρακτηριστικά.

Προς επίρρωση αυτών η ΕΚΕΒΙ φέρνει ως παράδειγμα την Αγγλία όπου δεν υφίσταται ενιαία τιμή, και μέσα σε μια τετραετία, τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία από 1.800 μειώθηκαν σε 1.280. Συγκεκριμένα η αλυσίδα Βorders με 69 βιβλιοπωλεία στην Αγγλία, 686 στις ΗΠΑ και 19.500 εργαζόμενους χρεοκόπησε λόγω του ανηλεούς πολέμου τιμών προκειμένου να συγκρατήσει το μερίδιο της αγοράς που έχανε από το ηλεκτρονικό εμπόριο. Για τους ίδιους λόγους ο Waterstones, με 288 βιβλιοπωλεία και 4.500 εργαζόμενους, ήταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας και διεσώθη διότι αγοράστηκε από Ρώσο δισεκατομμυριούχο και η Barnes and Noble, ιστορική φίρμα με 1.360 βιβλιοπωλεία στις ΗΠΑ, έχει συρρικνωθεί στα 675 και αναζητά χρηματοδότες.

Στον αντίποδα η ενιαία τιμή, που αφορά μέρος της εκδοτικής παραγωγής και όχι το μεγαλύτερο, διότι περιλαμβάνει μόνο τα βιβλία εκείνα που τυπώθηκαν εντός της τελευταίας διετίας, ισχύει σήμερα στις εξής χώρες: Γαλλία (από το 1981, ο οποίος επεκτάθηκε το 2011 και για τα ebooks), Γερμανία (νόμος του 1887 που αντικαταστάθηκε με νεότερο νόμο του 
2002), Ισπανία (από το 1975), Ιταλία (από το 2005), ∆ανία (από το 2001), Ολλανδία (από το 2005) , Πορτογαλία (από το 1996), Αυστρία (από το 2000), Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ιαπωνία (από το 2008), Μεξικό (από το 2008), Αργεντινή (από το 2001), Νότια Κορέα (από το 2002) και σε Νορβηγία, Ουγγαρία και Σλοβενία (συμφωνία μεταξύ εκδοτών και 
βιβλιοπωλών).

Αναφορικά με τους ισχυρισμούς ότι η κατάργηση της ενιαίας τιμής θα κάνει το βιβλίο φθηνότερο και ότι η ενιαία τιμή καταργεί τον ανταγωνισμό, η ΕΚΕΒΙ χαρακτηρίζει και τα δυο επιχειρήματα ως έωλα, υποστηρίζοντας ότι τα πρώτα έτη εφαρμογής της ενιαίας τιμής αποδεικνύουν ότι οι τιμές όχι μόνο δεν ανέβηκαν, άλλα συγκρατήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα.

Επισημαίνει δε ότι "αν κάποιος τον αναγκάζει να ανεβάζει τις τιμές, αυτός είναι εκείνος που του ζητάει μεγαλύτερες εκπτώσεις. Και αν αυτός που ζητάει μεγαλύτερες εκπτώσεις στη συνέχεια κάνει εκπτώσεις στο κοινό, τότε πρόκειται για μια δημιουργία φούσκας που κάποιος την προκαλεί και στη συνέχεια την τρυπάει για να ξεφουσκώσει αποβλέποντας στο προσωπικό του συμφέρον".