Τριετής επέκταση του φόρου πλοίων σε ξένη σημαία

Την επέκταση για μια τριετία της φορολόγησης πλοίων που τελούν υπό ξένη σημαία διαχειρίζονται όμως από εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα προβλέπει το άρθρο 15 του νομοσχεδίου για τα ακίνητα.

Στο πλαίσιο της συμφωνηθείσας μεταξύ κυβέρνησης και εφοπλιστών συνεισφοράς των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στην δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία επεκτείνεται για τα έτη 2014-15-16 οι διατάξεις του νόμου 4110 του 2013.

Πρόκειται για το νόμο που προβλέπει την επιβολή φόρου και στα πλοία υπό ξένη σημαία αλλά με διαχείριση από ελληνικές εταιρείες, εξομοιώνοντάς το φορολογικό καθεστώς τους με αυτό των υπό ελληνική σημαία πλοίων. 

Με την ψήφιση του παρόντος άρθρου, το Δημόσιο θα εισπράξει για τα επόμενα τρία έτη 90 έως 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, επιπλέον των ποσών που θα εισπραχθούν από τους φόρους πλοίων με ελληνική και ξένη σημαία του ν. 27/1975 σ’ αυτή την τριετία. Στην ίδια τριετία, μετά και την ψήφιση της παραπάνω παροχής, υπολογίζεται ότι τα έσοδα από φόρους πλοίων συνολικά πρόκειται να ανέλθουν στο ποσό των πεντακοσίων (500) εκατομμυρίων ευρώ.

Η παραπάνω τροποποιητική διάταξη κρίνεται απαραίτητη για λόγους ίσης φορολογικής μεταχείρισης. Ειδικότερα, μέχρι τώρα, ο πλοιοκτήτης και οι μέτοχοι ή εταίροι πλοιοκτήτριας εταιρείας για τα κέρδη και τα μερίσματα πλοίων με ελληνική σημαία, με την καταβολή του φόρου πλοίων του ν. 27/1975, απαλλάσσονται από κάθε άλλο φόρο εισοδήματος, όχι όμως και από κάθε τέλος, εισφορά ή κράτηση για τα εισοδήματα αυτά. 

Αντιθέτως, ο πλοιοκτήτης και οι μέτοχοι ή εταίροι πλοιοκτήτριας εταιρείας για τα κέρδη και τα μερίσματα πλοίων με ξένη σημαία, με την καταβολή του φόρου πλοίων του άρθρου 26 του ν. 4110/2013, απαλλάσσονται από κάθε άλλο φόρο, αλλά και από κάθε τέλος, εισφορά ή κράτηση, διάταξη, η οποία, για το λόγο αυτό, χρήζει άμεσης εναρμόνισης.

Η εισηγητική έκθεση αναφέρει τη διαχρονικά σταθερή βούληση του Δημοσίου να συμβάλλει με θεσμικά μέσα στην ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας στην Ελλάδα και να αποκαταστήσει νομοθετικά και κανονιστικά ελλείψεις και ασυμμετρίες που διαμορφώθηκαν στο σχετικό θεσμικό πλαίσιο για τη φορολόγηση των πλοίων.