Στα χαρτιά η ανάπλαση των λατομείων Μαρκόπουλου

Στο έλεος της «μαφίας των σκουπιδιών» είναι το όρος «Μερέντα» στο Μαρκόπουλο, σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων της περιοχής. Από τις 16 Ιανουαρίου 2012 το ελληνικό δημόσιο έχει παραλάβει (στα χαρτιά...) τους λατομικούς χώρους, που έχουν κηρυχθεί (μεταξύ άλλων) και αρχαιολογικοί, αλλά επί δύο χρόνια δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα τοπογραφικό διάγραμμα.

Κεντρική κυβέρνηση και δήμος αδυνατούν να συμφωνήσουν πως θα προχωρήσουν οι διαδικασίες πλήρους παραλαβής των λατομείων. Ετσι, η δράση της «μαφίας των απορριμμάτων» συνεχίζεται ανεξέλεγκτη, παρότι από τα τέλη του 2004 (όταν με την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών έργων η πολιτεία αποφάσισε να σταματήσει τη λατομική δραστηριότητα) έχουν παρουσιαστεί πολλές προτάσεις για την αποκατάσταση και αξιοποίηση των λατομείων προς όφελος της δημοτικής αρχής που αναζητεί έσοδα. Καμία από τις προτάσεις που κατατέθηκαν δεν προχώρησε, αφού πάντα κάποια δημόσια υπηρεσία την απέρριπτε. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται ιδέες για κατασκευή θεματικού πάρκου και άλλων δραστηριοτήτων.

Μάλιστα, η περιοχή χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός χώρος, χωρίς εδώ και χρόνια να ασχολείται κάποιος σοβαρά με την ανάδειξη του συγκεκριμένου χαρακτήρα. Επιπλέον, οι δασικές υπηρεσίες επιμένουν πως στα βράχια που χάσκουν στα πρώην λατομεία της «Μερέντας» θα γίνει «Δασική Αναγέννηση»!

Η ίδια η περιφέρεια έχει απορρίψει τις περιβαλλοντικές μελέτες που έχουν κατά καιρούς κατατεθεί, ενώ και το δημοτικό συμβούλιο Μαρκόπουλου δεν έχει συμφωνήσει σε ένα σχέδιο ανάπλασης-αξιοποίησης του βουνού. Βέβαια γιατί κάποιος να ασχολείται με το βουνό όταν εντός των ορίων του βρίσκονται δύο ρημαγμένες Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις (το Σκοπευτήριο και ο Ιππόδρομος);

Τεχνοκράτες και τοπικοί παράγοντες που έχουν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια, ανεπιτυχώς, με σχέδια ανάπλασης, υποστηρίζουν πως οι αρμόδιοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι η αποκατάσταση του όρους «Μερέντα» πρέπει να συνδυαστεί με κερδοφόρες χρήσεις για να καλυφθούν οι σχετικές δαπάνες. Χρήματα δεν περισσεύουν ούτε στην κεντρική κυβέρνηση, ούτε στην τοπική αυτοδιοίκησης. Ομως, για να επιτραπούν κερδοφόρες χρήσεις πρέπει να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο (χωροταξία, κ.λπ.) στην περιοχή. Οι ίδιοι θεωρούν πως οι ισχυρισμοί πως το βουνό είναι είναι αρχαιολογικός χώρος ή ότι θα πρέπει να γίνει δάσος αποτελούν προπέτασμα καπνού ώστε να διατηρούνται στην «γυάλα». Ετσι, ως δήθεν προστατευόμενοι χώροι, συμβάλλουν στην ανεξέλεγκτη και παραβατική χρήση από τους επιτήδειους.

Ενα ακόμα ενδιαφέρον σημείο της υπόθεσης είναι το γεγονός πως ενώ στο πρώην λατομείο της «Ελληνικά Λατομεία» η δημοτική αρχή και η πολιτεία δείχνει περίεργη ανοχή, δεν ισχύει το ίδιο με το γειτονικό λατομείο της εταιρείας «Αφοί Σταύρου».

Τον Μάρτιο του 2012 οι Ελεγκτές Περιβάλλοντος έκαναν «έφοδο» στο λατομείο της «Αφοί Σταύρου» και προχώρησαν στην κατάσχεση μηχανημάτων και εγκαταστάσεων. Από τότε ο συγκεκριμένος χώρος φυλάσσεται καθημερινά από περιπολικό του τοπικού αστυνομικού τμήματος, ενώ στο γειτονικό λατομείο δεν εστάλη ποτέ αστυνομική δύναμη. Παρά τις καταγγελίες, μόλις προ τριμήνου ο δήμαρχος Μαρκοπούλου – Μεσογαίας Σωτ. Μεθενίτης ζήτησε τη βοήθεια του υπουργείου Περιβάλλοντος και της αστυνομίας.