Συνεχίζεται το «αλαλούμ» στις αδειοδοτήσεις

Ελλείψεις, ασυμβατότητες και ασάφειες μεταξύ των χωροταξικών σχεδίων της χώρας, καθυστερήσεις και αργοπορία από την πλευρά της δημόσιας διοίκησης (κεντρική, περιφέρεια και δήμοι), χρονοβόρες διαδικασίες απόδοσης δικαιοσύνης και διαφορετική αντιμετώπιση του ίδιου θέματος από αντίστοιχες υπηρεσίες.

Αυτά είναι μερικά από τα καθημερινά διαχρονικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ένας επίδοξος επενδυτής αν θέλει να υλοποιήσει μια επένδυση στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό και πλέον ενδεικτικό παράδειγμα της κατάστασης που βρίσκουν μπροστά τους οι επενδυτές είναι η παντελής έλλειψη ενιαίας αντιμετώπισης για το ίδιο ζήτημα όπως είναι π.χ. η έκδοση Άδειας Μεταλλευτικών Ερευνών. Τι ισχύει; Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την ίδια διοικητική πράξη, δηλαδή την έκδοση Άδειας Μεταλλευτικών Ερευνών, διαφέρουν μεταξύ των κατά τόπους διοικητικών αρχών, ήτοι των Περιφερειών. Και αυτό γιατί πολύ απλά οι Περιφέρειες δεν έχουν όλες την ίδια γνώμη. Η συγκεκριμένη Άδεια εκδίδεται με βάσει τις διατάξεις του Ν. 210/1973 στις οποίες περιλαμβάνεται και κατάλογος των απαιτούμενων δικαιολογητικών που καλείται να καταθέσει ο ενδιαφερόμενος επενδυτής. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα, γιατί αρκετές Περιφέρειες, ως αδειοδότησες αρχές, με βάση τις διατάξεις του Ν. 2837/2000 ζητούν ως πρόσθετο δικαιολογητικό, μεταξύ των άλλων και Μελέτη Περιβαλλοντικών Όρων.

Προβλήματα δεν εντοπίζονται μόνο στις Άδειες Μεταλλευτικών Ερευνών. Στην πρόσφατη έκθεση του ο Διαμεσολαβητής του Επενδυτή, αναφέρει ότι η οικονομική αυτοτέλεια ως προς την ανάληψη υποχρεώσεων και η διενέργεια δαπανών από το εκάστοτε νοσοκομείο, διαφαίνεται να δημιουργεί φαινόμενα επιλεκτικών πληρωμών και καθυστερήσεων στην απόδοση χρημάτων προς τις φαρμακευτικές εταιρείες. Και αυτό γιατί το κάθε νοσοκομείο ενεργεί αποσπασματικά πολλές φορές παραβαίνοντας τις οδηγίες της Κεντρικής Διοίκησης, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Για τον λόγο αυτό ο Διαμεσολαβητής προτείνει να υπάρξει νομοθετική διάταξη για τη δημιουργία ενός κεντρικού μηχανισμού εκκαθάρισης, ενταλματοποίησης και πληρωμής δαπανών των νοσοκομείων, με επίκεντρο τις επτά Υγειονομικές Περιφέρειες.

Στρεβλώσεις εντοπίζονται και στη διαδικασία αδειοδότησης σε περιπτώσεις εκσυγχρονισμού των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, όπου ακόμη και σε μεταβολή του εξοπλισμού απαιτείται η εκ νέου αδειοδότηση επί μηδενικής βάσης της εκάστοτε κεραίας ακόμη και αν δομικά, στατικά ή οπτικά δεν έχει επέλθει καμία μεταβολή. Προκειμένου να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα ο Διαμεσολαβητής προτείνει στις περιπτώσεις εκσυγχρονισμού κεραιών να απαιτείται η αδειοδότηση μόνο των Διοικητικών Αρχών.

Προβληματική όμως είναι και η επικοινωνία, μέσω επιστολών, όχι μόνο μεταξύ των επενδυτών με τις δημόσιες υπηρεσίες αλλά και μεταξύ υπηρεσιών του Δημοσίου. Όπως σημειώνει στην έκθεσή του ο Διαμεσολαβητής η αποστολή επιστολών αφενός είναι πολύ χρονοβόρα και αφετέρου εκτιμάται ότι θα επιφέρει μειωμένα αποτελέσματα φέρνοντας τις δημόσιες υπηρεσίες σε θέση αμυντική και επιφυλακτική, με αποτέλεσμα ο χρόνος απόκρισης να είναι μεγαλύτερος. Οπότε στην εποχή του internet, η τηλεφωνική κατά κύριο λόγο μορφή επικοινωνίας ή η διά ζώσης επαφή κρίνεται απαραίτητη και αποτελεσματική, αφού η επικοινωνία μέσω επιστολών είναι... scripta manent.

Η αποκατάσταση της επικοινωνίας μεταξύ επενδυτή – Δημοσίου, αποτελεί άλλωστε και το βασικό στόχο του Διαμεσολαβητή του Επενδυτή που διαχειρίζεται επενδυτικά σχέδια άνω των 2.000.000 ευρώ, κατά τη διαδικασία υλοποίησης των οποίων ανέκυψαν συγκεκριμένα προβλήματα με τη δημόσια διοίκηση.

Για τον λόγο αυτό, από τον Απρίλιο του 2013 έως και το τέλος Ιουνίου του 2014, συνολικά 152 επενδυτές έχουν προσφύγει στο Διαμεσολαβητή του Επενδυτή προκειμένου να «ξεμπλοκάρουν» τις επενδύσεις τους. Από τις 152 υποθέσεις που έχει χειριστεί όλο αυτό το διάστημα ο Διαμεσολαβητής, ο οποίος λειτουργεί ως ενδιάμεσος κρίκος με τις δημόσιες υπηρεσίες, κατάφερε να επιλύσει 111, ενώ 41 βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

Σε ό,τι αφορά τα 111 αιτήματα επενδυτών, το 21,7% ήταν από τους κλάδους του τουρισμού και του real estate, το 18,4% από την ενέργεια, το 16,4% από τρόφιμα – ποτά και το 11,2% από το εμπόριο.