Ασφαλιστικές: Φουντώνουν φήμες και σενάρια για νέα deals

Με ικανοποίηση υποδέχτηκε η αγορά την εξαγορά της ΑΤΕ Ασφαλιστικής από τη γερμανική ERGO, έναντι ποσού που προσεγγίζει τα 90 εκατ. ευρώ. Συγκεκριμένα:

• Ο πωλητής (όμιλος Πειραιώς) όχι μόνο θα εισπράξει το τίμημα, αλλά θα βελτιώσει και τον δείκτη φερεγγυότητάς του, ιδίως εν όψει των υλοποιούμενων stress tests από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

• Οι εργαζόμενοι και οι συνεργάτες της ΑΤΕ Ασφαλιστικής ανακουφίστηκαν, καθώς είχαν κουραστεί από το κλίμα της αβεβαιότητας που επικρατούσε για περισσότερο από ένα έτος. Υπήρχε μάλιστα ο φόβος ότι ενδεχόμενη παράταση αυτής της κατάστασης θα μπορούσε να αποβεί ιδιαίτερα ζημιογόνος για το μέλλον της ασφαλιστικής εταιρείας.

• Και οι άλλοι «παίκτες» της ασφαλιστικής βιομηχανίας επιβεβαίωσαν την ύπαρξη έμπρακτου ενδιαφέροντος από μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις του κλάδου για την ελληνική αγορά και τις προοπτικές της.

Χαρακτηριστική άλλωστε ήταν η δήλωση του ομίλου ERGO πως «πιστεύει ακράδαντα στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και στις αναπτυξιακές δυνατότητες της ασφαλιστικής αγοράς, παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας τα τελευταία χρόνια και οι δραστηριότητές του στην Ελλάδα αποτελούν αναπόσπαστο και στρατηγικά σημαντικό τμήμα των διεθνών δραστηριοτήτων του».

Πέραν τούτου, σύμφωνα με ορισμένους κύκλους, οι ξένοι ασφαλιστικοί όμιλοι φαίνεται να έχουν λάβει κάποιες (προφορικές) διαβεβαιώσεις από την ελληνική πλευρά πως θα περάσουν θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα προσφέρουν σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης στην εγχώρια ασφαλιστική βιομηχανία, όπως για παράδειγμα ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο για τον αποκαλούμενο δεύτερο πυλώνα (συνταξιοδοτικά ταμεία). Κάτι τέτοιο αναμενόταν αρχικά να υλοποιηθεί τον περασμένο Ιούνιο, ωστόσο έλαβε παράταση έως τα μέσα του 2015.

Φούντωσαν τα σενάρια

Η ανακοίνωση του deal πάντως αύξησε επίσης και τις συζητήσεις μεταξύ των παραγόντων της αγοράς για το ποιες άλλες ασφαλιστικές εταιρείες-θυγατρικές τραπεζών θα μπορούσαν να πουληθούν και πότε.

Για το ενδιαφέρον των τραπεζών να ρευστοποιήσουν τις συμμετοχές τους στον ασφαλιστικό κλάδο, το Euro2day.gr είχε αναφερθεί σε δημοσίευμα του Ιουλίου με τίτλο «τα τραπεζικά stress tests φέρνουν καραμπόλες στις ασφάλειες». Ωστόσο μετά την οριστικοποίηση του deal της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, οι συζητήσεις στην αγορά φούντωσαν εκ νέου και εστίασαν σε ζητήματα όπως τα παρακάτω:

• Η Allianz που διεκδίκησε την ΑΤΕ Ασφαλιστική, γιατί να μη διεκδικήσει επίσης μία εκ των Εθνική Ασφαλιστική και EFG Eurolife;

• Η Interamerican που έχει κατά καιρούς εκδηλώσει αρχικό ενδιαφέρον για ενδεχόμενη επέκταση μέσω εξαγοράς στην ελληνική αγορά, γιατί να μην επιδιώξει να εξαγοράσει μία εκ των δύο παραπάνω εταιρειών, αποκτώντας παράλληλα πρόσβαση και σε μεγάλο τραπεζικό δίκτυο (προϊόντα bancassurance);

• Θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες -όπως φημολογείται- πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου για τους εργαζόμενους της Εθνικής Ασφαλιστικής, κάτι που είχε γίνει και στην ΑΤΕ Ασφαλιστική ώστε να «ελαφρύνει» και να πουληθεί ευκολότερα;

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, η EFG Eurolife είναι πιο ευέλικτη και θα μπορούσε να πουληθεί σχετικά γρηγορότερα από την Εθνική.

Από την άλλη πλευρά, ένας από τους παράγοντες που θα επηρεάσουν τη στάση την οποία θα τηρήσουν οι ελληνικές τράπεζες είναι το ποσό με το οποίο ενδεχομένως θα χρειαστεί να στηρίξουν κεφαλαιακά τις θυγατρικές τους ασφαλιστικές εν όψει της επικείμενης προσαρμογής τους στο πλαίσιο του Solvency II έως το τέλος του 2015. Αν υπάρξουν τέτοια ποσά και όσο υψηλότερα είναι, τόσο γρηγορότερα θα θελήσουν οι τράπεζες να ρευστοποιήσουν τις θυγατρικές τους.

Συνολικά, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε και πόσα deals θα γίνουν στον ασφαλιστικό κλάδο, ωστόσο υπάρχουν τρεις καταλύτες οι οποίοι συντείνουν προς μια τέτοια κατεύθυνση:

Πρώτον, τα κίνητρα που οι έχουν οι τράπεζες να πουλήσουν τις θυγατρικές τους.

Δεύτερον, το ενδιαφέρον των ξένων σε τομείς όπως το συνταξιοδοτικό (δεύτερος και τρίτος πυλώνας), οι τραπεζοασφαλιστικές εργασίες και τα προγράμματα υγείας.

Τρίτον, το ενδεχόμενο να βγουν και άλλες ελληνικές ασφαλιστικές προς πώληση, ιδίως εν όψει των κεφαλαιακών και λοιπών απαιτήσεων που θα προκύψουν από τη διαδικασία προσαρμογής στο Solvency II.