Πώς να φροντίσετε από τώρα... τη σύνταξη του παιδιού σας!

Το τελευταίο χρονικό διάστημα άνθρωποι της ασφαλιστικής αγοράς προσεγγίζουν πελάτες τους και τους καλούν να συνάψουν συνταξιοδοτικό συμβόλαιο όχι για τους ίδιους, αλλά για τα... παιδιά τους! Ακόμη και αν αυτά δεν έχουν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, ακόμη και αν πηγαίνουν στο... δημοτικό σχολείο.

Το πώς από τεχνική άποψη γίνεται κάτι τέτοιο (ένα σενάριο είναι να επιλεγεί αρχικά ένα κλασικού τύπου επενδυτικό-ασφαλιστικό συμβόλαιο, το οποίο θα μετατραπεί στη λήξη του -π.χ. σε δέκα ή δώδεκα χρόνια- σε συνταξιοδοτικό) είναι θέμα δευτερεύουσας σημασίας και οι ασφαλιστές μπορούν να το επιλύσουν με διάφορους τρόπους. Η ουσία είναι αν μια τέτοια κίνηση μπορεί να είναι επωφελής για τους πελάτες ή όχι.

Στελέχη της αγοράς πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο εξυπηρετεί τουλάχιστον τα άτομα της λεγόμενης μεσαίας τάξης, τα οποία είναι σε θέση -ακόμη και κατά τη διάρκεια της τρέχουσας οικονομικής κρίσης- να αποταμιεύουν ένα, μικρό έστω, ποσό κάθε μήνα, ή κάθε εξάμηνο.

Τα κυριότερα επιχειρήματα που προβάλλονται είναι τα εξής:

Πρώτον, σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας όπως η τρέχουσα, τα κλασικού τύπου προγράμματα όχι μόνο εξασφαλίζουν το ύψος του επενδεδυμένου κεφαλαίου, αλλά προσφέρουν ετησίως και μια ελάχιστη εγγυημένη απόδοση (τεχνικό επιτόκιο). Όσο και αν αυτή η εγγυημένη απόδοση παρουσιάζει τάσεις αποκλιμάκωσης, συχνά υπερβαίνει τα τρέχοντα επιτόκια που προσφέρουν οι τράπεζες στις προθεσμιακές τους καταθέσεις.

Οι άνθρωποι της ασφαλιστικής αγοράς μάλιστα δεν χάνουν ευκαιρία για να τονίσουν πως σε αντίθεση με το ελληνικό δημόσιο και τα κρατικά ομόλογα, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν κούρεψαν τα λεφτά των πελατών τους και γι' αυτό οι μέτοχοι του κλάδου αναγκάστηκαν να καταβάλουν από την τσέπη τους γύρω στα 2 δισ. ευρώ μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου (ποσό κάτι παραπάνω από το μισό καταβλήθηκε μέσω του ΤΧΣ και τα υπόλοιπα από ιδιώτες).

Δεύτερον, θεωρείται ιδιαίτερα πιθανόν οι συνθήκες που θα συναντήσουν οι σημερινοί νέοι στο μέλλον να εξακολουθούν να είναι δύσκολες για πολλά ακόμη χρόνια, επομένως τα εισοδήματά τους δεν θα φτάνουν ούτε στο ελάχιστο τις τρέχουσες απολαβές των γονέων τους.

«Βλέπουμε -και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε- παιδιά οικογενειών με μεσαία εισοδήματα, να ξεκινούν τον εργασιακό τους βίο από τα 400 και τα 500 ευρώ τον μήνα και είναι αμφίβολο αν στο άμεσο μέλλον θα καταφέρουν να πετύχουν κάτι πολύ καλύτερο. Αλλά ακόμη και αν το πετύχουν, τότε θα έχουν να συντηρήσουν την οικογένεια που θα έχουν δημιουργήσει και να πληρώνουν τους φόρους για τα ακίνητα που θα έχουν κληρονομήσει. Θα είναι αρκετά δύσκολο γι' αυτά να αποταμιεύουν και για τη σύνταξή τους», αναφέρει στέλεχος της αγοράς.

Και τρίτον, είναι γνωστό πως σε όσο μικρότερη ηλικία ξεκινήσει η δημιουργία συνταξιοδοτικού κεφαλαίου, τόσο χαμηλότερη μηνιαία αποταμίευση απαιτείται και επίσης τόσο μικρότερη χρονική περίοδος χρειάζεται για να συγκεντρωθεί το ίδιο ύψος κεφαλαίου που θα οδηγήσει σε ένα ικανοποιητικό συνταξιοδοτικό συμπλήρωμα π.χ. στο 60ό ή στο 65ο έτος.

Για παράδειγμα, πολύ μεγαλύτερο ποσό -λόγω της επανεπένδυσης των ετήσιων θετικών αποδόσεων- προκύπτει για ένα άτομο 60 ετών που πληρώνει ασφάλιστρα για είκοσι χρόνια μεταξύ του 20ού και του 40ού έτους της ηλικίας του, έναντι ενός άλλου που κατέβαλε ασφάλιστρα μεταξύ του 30ού και του 50ού του έτους και ακόμη πιο μεγάλο σε σύγκριση με έναν τρίτο που αρχίζει να ασφαλίζεται για 20 χρόνια στο 40ό έτος.