Μήνυμα SOS από τις παραγωγικές επιχειρήσεις

«Ή θα τρέξουμε γρήγορα ή θα το... κλείσουμε το μαγαζί» δήλωσε στο Euro2day.gr πρόεδρος εισηγμένης εταιρείας, εννοώντας πως ένα πολύ μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων, αλλά και ολόκληροι παραγωγικοί κλάδοι βρίσκονται σε τόσο δυσμενή κατάσταση που δεν υπάρχουν επιπλέον αντοχές σε περίπτωση που η οικονομία δεν αρχίσει να αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς από τις αρχές κιόλας του 2015.

Ο ίδιος επιχειρηματίας μάλιστα σημειώνει χαρακτηριστικά: «Σε ολόκληρη τη βιομηχανική ζώνη, είμαστε εδώ τόσα χρόνια δακτυλοδεικτούμενοι για το γεγονός ότι εξακολουθούμε να έχουμε δουλειές, ότι δεν μειώσαμε θέσεις εργασίας, ότι δεν ψαλιδίσαμε μισθούς και άλλα σχετικά. Όμως ακόμη και εμείς έχουμε αρχίσει να αντιμετωπίζουμε κάποια ζητήματα ρευστότητας. Μέχρι πρότινος παίρναμε κάμποσες δουλειές στο εξωτερικό, οι οποίες δυσκόλεψαν κι αυτές λόγω του ότι η κρίση χτύπησε και αυτές τις οικονομίες. Υπάρχουν επίσης και οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες. Για παράδειγμα, μια άλλη επιχείρηση εδώ κοντά δρομολογούσε εδώ και καιρό την υλοποίηση εξαγωγών στο Ιράκ, αλλά προφανώς τα σχέδια έμειναν στο συρτάρι λόγω των εξελίξεων.

Οι αυτοκινητόδρομοι και ο τουρισμός βοηθούν ως ένα βαθμό την κατάσταση, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν φτάνουν για να αναστήσουν τις ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η άμεση και δραστική τόνωση της εγχώριας ζήτησης αποτελεί προαπαιτούμενο για να μπορέσει να επιβιώσει ο εγχώριος παραγωγικός ιστός. Οι πολιτικοί θα πρέπει να τα βρούνε και οι τράπεζες από τη μια πλευρά να χρηματοδοτήσουν τις υγιείς επιχειρήσεις και από την άλλη να μειώσουν σημαντικά τα επιτόκια χορηγήσεων».

Στο ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας, της χρηματοδότησης και του χαμηλότερου κόστους χρήματος στάθηκε επίσης και οικονομικός διευθυντής άλλης εισηγμένης εταιρείας, σημειώνοντας πως αποτελούν «το άλφα μικρό» για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων στη χώρα.

Επιπλέον, το συγκεκριμένο στέλεχος εκφράζει τον προβληματισμό του για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και πιστεύει πως χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο μέσα στο 2015 σε σύγκριση με όσα γίνονται φέτος: «Πολύ πιθανόν το 2014 να κλείσει με θετικό ΑΕΠ, αλλά η νίκη θα είναι Πύρρειος, καθώς η όποια βελτίωση θα προέλθει κυρίως από τον τουρισμό και από την αύξηση της κατανάλωσης.

Αντίθετα, στον τομέα της παραγωγής τα πράγματα συνεχίζουν να βαδίζουν προς τα πίσω: μεγάλη κόπωση στις εξαγωγές (-4,8% στο πρώτο φετινό εξάμηνο), συνεχιζόμενη υποχώρηση στη βιομηχανική παραγωγή (-2,8% στο οκτάμηνο, όταν πτώση 2,6% είχε σημειωθεί και στο οκτάμηνο του 2013), αύξηση εισαγωγών και μείωση στις πωλήσεις αγροτικών προϊόντων στο εξωτερικό.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε μέτρα που θα τονώσουν άμεσα την εγχώρια ζήτηση για τις παραγωγικές μονάδες της χώρας, όπως ταχύτερη απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό και τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας. Προς την ίδια κατεύθυνση θα λειτουργήσουν οι αναχρηματοδοτήσεις δανείων από τις τράπεζες και οι μειώσεις των πολύ υψηλών επιτοκίων χορηγήσεων».

Την επείγουσα ανάγκη όμως για άμεση και ταχεία άνοδο του ΑΕΠ επισημαίνει και ο ΙΟΒΕ στην πρόσφατη έκθεσή του, από μια άλλη σκοπιά: ο μη εκτροχιασμός του προγράμματος σταθερότητας της οικονομίας και η συνολική βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους «συνδέονται στενά με την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και δεν μπορούν να εξετάζονται σε κανένα άλλο πλαίσιο».

Στην ίδια έκθεση του ΙΟΒΕ, αφού -μεταξύ άλλων- σημειώνεται πως «πολιτική ανάπτυξης μέσω στροφής σε δημοσιονομική χαλάρωση και ελλείμματα δεν είναι εφικτή», τονίζεται πως «η επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης το συντομότερο δυνατό και για τα επόμενα χρόνια αποτελεί την κομβική προϋπόθεση, έτσι ώστε να μην εκτροχιαστεί το πρόγραμμα προσαρμογής. Αυτοί οι υψηλοί ρυθμοί απαιτούν σημαντική αύξηση των επενδύσεων και, δεδομένου του ύψους της απαιτούμενης αύξησης, αυτή θα πρέπει να προέλθει από πολλές και διάφορες πηγές.

Όπως είναι φυσικό, η προσέλκυση επενδύσεων προϋποθέτει αφενός ένα ελάχιστο επίπεδο πολιτικής σταθερότητας και συναίνεσης ως προς τους κύριους στόχους της οικονομικής πολιτικής, αφετέρου επιμονή στις μεταρρυθμίσεις που θα αμβλύνουν τα εμπόδια εισόδου στις αγορές. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια του εφησυχασμού και της καθυστέρησης»...