Ασφάλειες: «Αναρχία» στον κλάδο αυτοκινήτου

Η έκθεση της KPMG για τα αποτελέσματα των ασφαλιστικών εταιριών το 2013 επεσήμανε πως ένα σημαντικό ποσοστό των κερδών τους προήλθε από τα συμβόλαια του κλάδου αυτοκινήτου, στα οποία μάλιστα οι δείκτες ζημιών είχαν παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα.

H έκθεση όμως του έγκριτου οίκου αφορούσε τα δεδομένα του 2013 και γεγονός είναι ότι από το έτος εκείνο μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά στις ασφαλίσεις αυτοκινήτων.

Τα τιμολόγια έχουν υποχωρήσει εντονότατα, ενώ η κίνηση στους δρόμους -με την οποία σχετίζεται και η συχνότητα των τροχαίων ατυχημάτων- άρχισε να αυξάνεται και πάλι, ειδικότερα μετά την υποχώρηση που σημείωσαν οι τιμές των καυσίμων. Ήδη, παράγοντες κάποιων εταιριών έχουν αρχίσει να παρατηρούν αυξημένες συχνότητες ατυχημάτων και ανάκαμψη στους δείκτες ζημιών.

Παράγοντας της ασφαλιστικής αγοράς, προσπαθώντας να περιγράψει την αγορά, επεσήμανε πως «δεν είναι τόσο εύκολο να πει κάποιος πόσο έχουν υποχωρήσει τα ασφάλιστρα. Παλαιότερα, μπορούσε κάποιος να δώσει ένα σχετικά περιορισμένο εύρος τιμών για το πού κινείται η αγορά, ενώ σήμερα οι αποκλίσεις από εταιρία σε εταιρία, ή από κατηγορία σε κατηγορία μπορεί να είναι πολύ μεγάλες. Σ' αυτό έχει συμβάλει και η παραμετροποίηση των ασφαλίστρων, την οποία ακολουθούν πολλές εταιρίες. Αν κάποιος λοιπόν σε ρωτήσει πόσο τιμάται ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ενός οχήματος, δεν πρέπει να του πεις από τόσο έως τόσο, αλλά... όσο το βρεις».

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση στα ασφαλιστήρια συμβόλαια αυτοκινήτου. Ενώ πριν από την κρίση, στα χαμηλά τιμολόγια πρωτοστατούσαν μόνο οι «κακές» εταιρίες, ή κατά τα τελευταία χρόνια τον πρώτο λόγο είχαν οι ΕΠΥ (εταιρίες με καθεστώς Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών), τώρα βασικό ρόλο στα χαμηλά τιμολόγια έχουν αρχίσει να παίζουν ακόμη και πολυεθνικοί όμιλοι!

Ρωτήσαμε λοιπόν γνωστό παράγοντα της ασφαλιστικής αγοράς για το αν μια ασφαλιστική μπορεί να επιβιώσει με τόσο χαμηλά τιμολόγια και μας απάντησε:

«Εξαρτάται από τα εποπτικά κεφάλαια και από το εξοδολόγιο που έχει. Το κακό είναι ότι υπάρχουν ασφαλιστικές στην Ελλάδα που τιμολογούν όχι με βάση τα δικά τους εποπτικά κεφάλαια και έξοδα, αλλά με βάση εκείνα των ανταγωνιστών τους, που συχνά βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Γι' αυτό άλλωστε έχουμε δει δεκάδες ασφαλιστικές εταιρίες να έχουν αποχωρήσει από την αγορά τις τελευταίες δεκαετίες. Έτσι, εκτιμώ ότι μια πολυεθνική θα έχει τα απαιτούμενα αποθεματικά για να καλύψει τυχόν απώλειες από τα φτηνά συμβόλαια του κλάδου αυτοκινήτου, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ισχύσει για κάποια άλλη εταιρία αν ακολουθήσει την ίδια τιμολογιακή πολιτική και δεν διαθέτει υπερεπάρκεια αποθεματικών»...

Άλλος παράγοντας της αγοράς επεσήμανε στο Euro2day.gr: «Λένε ορισμένοι πως όταν αυξηθούν οι δείκτες των ζημιών, τότε και εμείς θα ανεβάσουμε τα τιμολόγιά μας. Τους απαντώ λοιπόν πως μια ασφαλιστική είναι πολύ εύκολο στην πράξη να μειώσει τα τιμολόγιά της, αλλά αντίθετα καθόλου απλό να ανακοινώσει στους πελάτες της αυξήσεις».

Και κάποιος τρίτος, αναφέρθηκε στους ελέγχους που πρέπει να εντείνει η εποπτεύουσα αρχή, ιδίως όταν οι ασφαλιστικές θα πρέπει μέχρι το τέλος του 2015 να έχουν προσαρμοστεί στις αυξημένες -από κάθε πλευρά- απαιτήσεις του Solvency II.