Spiegel εναντίον... Spiegel: Aτελέσφορο και άδικο το Grexit

Εσωτερική διαμάχη φαίνεται να προκαλεί το ελληνικό ζήτημα στο μεγαλύτερο περιοδικό της Γερμανίας. Λίγες ώρες μετά την έκκληση μέλους της αρχισυνταξίας να δοθεί τέλος στη βοήθεια της Ευρώπης προς την Ελλάδα, ήρθε ευθεία απάντηση από τον επικεφαλής για οικονομικά θέματα του περιοδικού, που απευθύνθηκε ονομαστικά στον Νικολάους Μπόμε, εκφράζοντας μια εντελώς αντίθετη άποψη:

Το να οδηγηθεί η Ελλάδα εκτός ευρώ όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά θα έχει και συνέπειες τις οποίες δε θα πρέπει να παραβλέψει ούτε η Ευρώπη, ούτε η γερμανική κυβέρνηση.

Αφού o συντάκτης του άρθρου, Christian Rickens, εξηγεί ότι η αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη δε θα έλυνε ούτε ένα από τα υπό συζήτηση προβλήματα, εκφράζει την άποψη ότι μια τέτοια απόφαση θα ήταν βαθύτατα άδικη, κι αυτό γιατί για την ελληνική μιζέρια ευθύνεται τόσο η ανεκδιήγητη «πολιτική σωτηρίας» των ευρωπαϊκών κρατών όσο και η παρακμιακή πολιτική ελίτ της Ελλάδας.

Τα τέσσερα σημαντικότερα επιχειρήματα για τα οποία η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ είναι, σύμφωνα με το άρθρο, τα εξής:

1)   Θα υπάρξουν νεκροί 

Αυτό που οι σε επίπεδο καφενείου συζητήσεις και τα διάφορα κίτρινα δημοσιεύματα θεωρούν τρόπο εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ έχει ως εξής: Η ΕΚΤ θα σταματήσει τη ρευστότητα προς τη χώρα. Κανένα ευρώ στις ελληνικές τράπεζες, άρα κανένα δάνειο στην οικονομία.

Αυτό για μια εθνική οικονομία ουσιαστικά θα σήμαινε απόλυτη καταστροφή, αναφέρει ο Rickens. Σε λίγο καιρό η οικονομία της Ελλάδας θα κατέρρεε κι ο αριθμός των ανέργων θα αυξανόταν εκρηκτικά. Πιθανόν οι Έλληνες θα εξέδιδαν κάποιου είδους ανταλλάξιμα χρεόγραφα, αλλά θα εξακολουθούσαν να είναι μέλος της ευρωζώνης, καθότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα αποχωρήσει οικειοθελώς από αυτή. Νομική βάση για να το κάνουν οι άλλες χώρες δεν υπάρχει. Κι έτσι εκείνες θα προσπαθούσαν να πιέσουν για μήνες την Ελλάδα να εγκαταλείψει μόνη της από απελπισία το ευρώ, με το να ωθούν την ΕΚΤ να την οδηγεί όλο και πιο βαθιά στην ύφεση. Αυτό το βήμα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα προκαλέσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο απώλεια ζωών – τόσο με περισσότερες αυτοκτονίες, όσο και με κατάρρευση των παροχών υγείας. Κάθε πολιτικός και κεντρικός τραπεζίτης που δεν είναι έτοιμος να πάρει αψήφιστα ένα τέτοιο βάρος πάνω του μου είναι συμπαθής, συμπληρώνει ο συντάκτης. 

 2)   Το Grexit θα είναι ακριβό

Τα 227 δισ. περίπου που έχουν δοθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα θα χάνονταν οριστικά. Πόσο μάλλον όταν το νέο ελληνικό νόμισμα θα υποτιμηθεί τόσο, που τα δάνεια της χώρας θα γίνουν ακόμα πιο ακριβά για εκείνη. Αυτό οι υποστηρικτές του Grexit το αποδέχονται, προσθέτοντας όμως ότι τουλάχιστον δε θα χρειαστεί να δοθούν και άλλα χρήματα στην Ελλάδα. Κι αυτή η λογική είναι όμως κοντόφθαλμη. Η Ελλάδα θα παραμείνει μέλος της Ε.Ε. και ως τέτοιο θα έχει αξιώσεις για υποστήριξη από την Ένωση. Μια για δεκαετίες εξαθλιωμένη Ελλάδα στα σύνορα της Ευρώπης θα κοστίζει για δεκαετίες χρήματα στην Ε.Ε. Για να μην αναφερθούμε στην ακόμα πιο απρόβλεπτη πολιτική κατάσταση στη χώρα.

3)   Είναι πολύ αργά για Grexit

Το σωστό χρονικό σημείο θα ήταν το 2012. Ταυτόχρονα με το κούρεμα η χώρα θα μπορούσε να έχει επιστρέψει στη δραχμή, να κάνει υποτίμηση και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της. Η ύφεση θα ήταν σαφώς πιο ρηχή. Αλλά για αυτό το βήμα είναι ήδη πολύ αργά. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα έχει περάσει ήδη από τη διαδικασία της απείρως δυσκολότερης διαδικασίας της εσωτερικής υποτίμησης μέσα από τη μακρά καθίζηση των μισθών και τη λιτότητα. Έτσι δεν είναι πλέον το εργατικό κόστος το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, αλλά η ελλειμματική ζήτηση στην ίδια τη χώρα και η ακόμα και τώρα εκτός ορίων γραφειοκρατία της.

4)   Είναι άδικο

Πράγματι, οι αμφιταλαντεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι σχεδόν ανυπόφορες. Αλλά και η προηγούμενη συντηρητική κυβέρνηση, όσον αφορά τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, ήταν μια απόλυτη αποτυχία. Αυτό όμως δεν ενόχλησε κανέναν στην ευρωζώνη για όσο καιρό η παρέα του Αντώνη Σαμαρά εφάρμοζε μόνο τις περικοπές και έλεγε φρόνιμα 'ναι' σε όλες τις αξιώσεις της τρόικας, μόνο και μόνο για να τις αγνοήσει μετά.  

Στην πραγματικότητα στην κρίση της Ελλάδας απέτυχαν όλες οι πλευρές. Τόσο οι Αριστερές όσο και οι Δεξιές πολιτικές ελίτ στην Αθήνα. Αλλά το ίδιο και οι υπόλοιποι εταίροι της ευρωζώνης. Ειδικά οι τελευταίοι παρασύρθηκαν από το λόμπι των τραπεζών και επέτρεψαν οι μόνες επιλογές πλέον να είναι ανάμεσα στο συμφέρον του Γερμανού και του Έλληνα φορολογούμενου. Αντί να γίνει ένα μεγαλύτερο κούρεμα, ώστε το χρέος της χώρας να είναι βιώσιμο και αντί ο χρηματοπιστωτικός τομέας να δεχτεί τις απώλειες από τα δάνεια που έδωσε στην Ελλάδα, οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια που ανέλαβαν το ρίσκο του δανεισμού της χώρας ξεφόρτωσαν τα χαρτιά τους σε δημόσιους φορείς, και τώρα παρακολουθούν χαλαρά την ελληνική καταστροφή από την εξέδρα. Θα μπορούσαν να αφεθούν να αναλάβουν τις ζημίες τους και αν κάποια τράπεζα χρειαζόταν βοήθεια τότε θα μπορούσαν να δοθούν κρατικές εγγυήσεις. Αλλά οι πολιτικοί δεν είχαν τότε το θάρρος να το κάνουν αυτό.

Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν, συμπληρώνει τέλος ο αρθρογράφος. Οι χαμένες όμως ευκαιρίες δείχνουν πως τα υπόλοιπα κράτη-μέλη φέρουν πλήρως την ευθυνη για το γεγονός ότι 227 δισ. των φορολογουμένων βρίσκονται τώρα στη δίνη της ελληνικής κρίσης, τονίζει. Ακόμα και η νίκη των Αριστερών λαϊκιστών του κ. Τσίπρα δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Μία πολυετής ύφεση ενισχύει τα πολιτικά άκρα. Αυτό δε θα έπρεπε να είναι μυστικό στη Γερμανία.  

Και τι θα πρέπει να γίνει τώρα; Ίσως ήρθε η ώρα να διατεθούν στη χώρα τα χρήματα για να πληρώσει τα χρέη της στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ και μετά να την αφήσουμε ήσυχη να τραβήξει το δρόμο της. 

Άλλωστε οι έξυπνες συμβουλές από την υπόλοιπη Ευρώπη λίγη τύχη έφεραν στην Ελλάδα.