«Πακετάρισμα» δόσεων στο ΔΝΤ λόγω... ασφυξίας

Με μία ντρίπλα στην αποπληρωμή των δόσεων προς το ΔΝΤ και ένα σπιντάρισμα των συζητήσεων στο Brussels Group, η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να καταλήξει το συντομότερο δυνατό σε συμφωνία με τους θεσμούς, ώστε να ξεπεραστούν τα δεδομένα προβλήματα ρευστότητας του Ιουνίου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι πράγματι η ελληνική κυβέρνηση έχει συζητήσει με το ΔΝΤ το ενδεχόμενο να «πακεταριστούν» για λίγο αργότερα, πάντα εντός του επόμενου μήνα, οι δόσεις, οι οποίες αρχίζουν να λήγουν στις 5 Ιουνίου.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πάντως, Γαβριήλ Σακελλαρίδης έσπευσε σήμερα να διαψεύσει τις πληροφορίες, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να "πακετάρει" τις δόσεις του ΔΝΤ ενώ έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι θα πληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις της κυβέρνησης. 

Ανεπίσημα, αρμόδιες πηγές σημειώνουν ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι ανοιχτό. Τι θα σήμαινε; Πολύ απλά, περισσότερο χρόνο ώστε να ανοίξουν κάποιες κάνουλες χρηματοδότησης, πιθανότατα από την ΕΚΤ, στη βάση μιας αρχικής συμφωνίας με τους θεσμούς.

Το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να βρει και να πληρώσει 300 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ στις 5 Ιουνίου, επιπλέον 350 εκατ. στις 12 Ιουνίου, άλλα 550 εκατ. στις 16 Ιουνίου και τέλος -ως προς το ΔΝΤ για τον Ιούνιο- 350 εκατ. στις 19 Ιουνίου. Σύνολο 1,550 δισ. ευρώ.

Το Ταμείο φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο πληρωμής των δόσεων «πακέτο», εντός Ιουνίου. Κάτι τέτοιο, αναφέρουν πληροφορίες, είναι εφικτό στη βάση του καταστατικού του, δεν είναι όμως απολύτως σαφές αν το ΔΝΤ θα κάνει αυτήν τη χάρη στην Ελλάδα.

Αν σφραγιστεί η δεύτερη χάρη -η πρώτη αφορά την υπόδειξη του λογαριασμού στην ΤτΕ μέσω του οποίου ξεπληρώθηκε η τελευταία δόση των 750 εκατ. ευρώ- το Brussels Group έχει λίγο παραπάνω χρόνο στη διάθεσή του για να τρέξει την επιχειρούμενη συμφωνία.

Το νέο ορόσημο για τη μορφοποίησή της σε επίπεδο B.G. φέρεται να είναι το τέλος αυτής της εβδομάδας. Οι εκ του σύνεγγυς διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες αναμένεται να ξεκινήσουν εκ νέου αύριο, με τις δύο πλευρές να έχουν βρει κάποια σημεία σύγκλισης χωρίς όμως να γίνεται ακόμα λόγος για απόλυτη συμφωνία σε κανένα επίπεδο.

Κλασικά βέβαια, σε κάθε ανάλογη διαπραγμάτευση, πάγια τακτική και των δύο μερών τα τελευταία χρόνια είναι να μην κλείνει τίποτα, αν δεν κλείσουν όλα.

Τα μεγάλα αγκάθια παραμένουν τόσο στον ΦΠΑ όσο και στο ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος τα οποία αποτελούν κλειδιά για τη συμφωνία. Οι θεσμοί επιμένουν σε δύο συντελεστές (11% και 23% σύμφωνα με τις κυβερνητικές διαρροές τις προηγούμενες ημέρες, αλλά με περισσότερες πιθανότητες να κλείσει συμφωνία κοντά στο 10%-20% ή στο 11%-21%), ενώ η ελληνική πλευρά διατηρεί την πρόταση των τριών συντελεστών η οποία είναι μάλλον... χαμένη υπόθεση.

Στο πρωτογενές πλεόνασμα, η Αθήνα επιμένει για στόχο 0,75% άντι 1% του ΑΕΠ φέτος. Οι θεσμοί, αν και αποδέχονται την ανάγκη μείωσης του στόχου -τουλάχιστον για φέτος και για πρακτικούς λόγους, δεδομένου ότι έχει χαθεί η μισή χρονιά- δεν έχουν συναινέσει.

Αντίθετα, πιο κοντά φέρονται οι δύο πλευρές στο θέμα των κόκκινων δανείων αλλά και του ασφαλιστικού, όχι συνολικά, αλλά στο σκέλος που αφορά τις παρεμβάσεις στις πρόωρες συντάξεις.

Τα εργασιακά παραμένουν αγκάθι, κι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από την Αθήνα επιδιώκεται μετάθεση των παρεμβάσεων για αργότερα.