NYT: Η Ελλάδα καταρρέει ελλείψει ρευστού

«Μπουλντόζες εγκαταλελειμμένες στους δρόμους των πόλεων. Εξαντλημένοι χειρούργοι κάνουν χειρουργεία όλο το βράδυ. Και εύποροι άνθρωποι στηρίζουν τα χρεοκοπημένα αστυνομικά τμήματα».

Με αυτήν την περιγραφή ξεκινά νέο άρθρο των New York Times που ασχολείται με την εικόνα εγκατάλειψης που εμφανίζει η Ελλάδα, λόγω των τεράστιων περικοπών στους προϋπολογισμούς, κάνοντας λόγο για μια σχεδόν χρεοκοπημένη χώρα που προχωρά σε απελπισμένα μέτρα για να διατηρήσει τη ρευστότητά της.

Η αμερικανική εφημερίδα αναφέρει πως αν δεν υπάρξει μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής με τους πιστωτές, η χώρα θα ξεμείνει από χρήμα στις αρχές του επόμενου μήνα, όταν θα πρέπει να πληρώσει τις υποχρεώσεις της προς το ΔΝΤ. «Στο σημείο αυτό θα έχουν όλα τελειώσει», δήλωσε ανώτατος Έλληνας αξιωματούχος στους New York Times.

Σε μια κοινωνία που ζούσε από τη γενναιοδωρία της κυβέρνησής της για δεκαετίες, η κρίση ρευστού έχει ήδη μια καταστροφική επίπτωση, γράφουν οι NYT. Πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δήμοι αγωνίζονται να παράσχουν βασικές υπηρεσίες, ενώ ο υποχρηματοδοτημένος μηχανισμός ασφαλείας χάνει τη μάχη κατά της αθρόας εισόδου παράνομων μεταναστών στη χώρα. Ουσιαστικά, λένε οι αναλυτές, η Ελλάδα ήδη λειτουργεί ως χρεοκοπημένο κράτος.

Οι ΝΥΤ αναφέρονται στην απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει από όλες τις πρεσβείες, τα προξενεία και τους δήμους της χώρας να δώσουν τους επιπλέον πόρους τους.

Την ίδια ώρα, νοσοκομεία και σχολεία έχουν αυστηρή εντολή να μην προχωρούν σε προσλήψεις, ενώ αξιωματούχοι του τομέα ασφαλείας διαμαρτύρονται πως δέχονται έντονες πιέσεις να περιορίσουν στο ελάχιστο τις επιχειρήσεις από αέρος και θαλάσσης την ώρα που συρρέουν στις ελληνικές ακτές μετανάστες από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Ακόμα και στους επενδυτικούς τραπεζίτες, τους δικηγόρους και τους συμβούλους του υπουργείου Οικονομιών έχουν πει πως, για την ώρα τουλάχιστον, οι εργασίες τους θεωρούνται ότι γίνονται pro bono, λέει η εφημερίδα.

«Από την πρώτη διάσωσή της το 2010, η Ελλάδα έχει αναγκαστεί από τους πιστωτές της να μειώσει τις δαπάνες κατά 28 δισ. ευρώ - ποσό μεγάλο σε μια οικονομία των 179 δισ. ευρώ. Αν επιβαλλόταν αντίστοιχη λιτότητα στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το ποσό θα ήταν 2,6 τρισ. δολάρια», σχολιάζει.

Οι New York Times φιλοξενούν δηλώσεις του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κώστα Μπακογιάννη, ο οποίος σημειώνει: «Πλέον πρέπει να ζούμε με αυτά που έχουμε και παράγουμε». Η εφημερίδα κάνει αναφορά σε έργο οδοποιίας στη Θήβα που έχει σταματήσει λόγω των περικοπών, αναφέροντας πως «εδώ και περίπου έναν χρόνο η Θήβα προσπαθεί να ολοκληρώσει ένα έργο 2 εκατ. ευρώ για την ανακατασκευή του κεντρικού δρόμου της πόλης. Όμως, καθώς η κατασκευαστική εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο έχει να πληρωθεί εδώ και πάνω από έναν μήνα, οι εργασίες έχουν σταματήσει».

Η εφημερίδα αναφέρει επίσης ένα ακόμα περιστατικό, όπου εύπορες οικογένειες στα προάστια της Αθήνας προμηθεύουν πλέον τα τοπικά αστυνομικά τμήματα. «Είναι μια αυξανόμενη τάση», σχολιάζει ο κ. Ιωάννης Μιχαλέτος, αναλυτής του Institute for Security and Defense Analysis. «Υπάρχουν λιγότερα χρήματα και πολύ περισσότερη δουλειά για τους αστυνομικούς».

Οι New York Times στη συνέχεια μεταφέρουν τον αναγνώστη στα ελληνικά νοσοκομεία και πανεπιστήμια, λέγοντας πως εκεί είναι πιο αισθητή απ' οπουδήποτε αλλού η έλλειψη ρευστού: Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ο ετήσιος προϋπολογισμός έχει μειωθεί στα 10 εκατ. ευρώ από περίπου 40 εκατ. πριν από την κρίση, ενώ στα νοσοκομεία, παρότι πλέον δέχονται τους διπλάσιους ασθενείς, οι προϋπολογισμοί τους έχουν πετσοκοπεί. Το πρώτο τετράμηνο του 2015 τα περίπου 140 δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας έλαβαν μόλις 43 εκατ. ευρώ από το κράτος, από 650 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.

Η εφημερίδα φιλοξενεί δήλωση του επικεφαλής του νοσοκομείου Ελπίς, Θεόδωρου Γιάνναρου, ο οποίος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο προϋπολογισμός του από 20 εκατ. ευρώ που ήταν κάποτε τώρα έχει μειωθεί στα 6 εκατ. ευρώ, ενώ ο αριθμός των γιατρών έχει μειωθεί στους 200 από 250. Ο δικός του ο μισθός μάλιστα έχει συρρικνωθεί στα 1.200 ευρώ τον μήνα, από 7.400 ευρώ.

Ο ίδιος κάνει λόγο για σοβαρότατες ελλείψεις, με το νοσοκομείο να ανακυκλώνει εργαλεία, να αγοράζει τα φθηνότερα χειρουργικά γάντια (σχολιάζει μάλιστα πως πολλές φορές σκίζονται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης) και να χρησιμοποιεί κυρίως γενόσημα φάρμακα.